Akta Glass-Steagall Sejarah, Impak & Relevansi Moden

Akta Glass-Steagall adalah undang-undang penting yang diluluskan pada tahun 1933, yang bertujuan utama untuk memulihkan keyakinan awam terhadap sistem perbankan selepas Kemelesetan Besar. Ia menetapkan pemisahan yang jelas antara perbankan komersial dan perbankan pelaburan, yang bertujuan untuk melindungi penyimpan dan mengurangkan risiko spekulasi kewangan.

Akta itu muncul pada masa ketika sektor perbankan dilanda ketidakstabilan. Banyak bank gagal, menyebabkan kehilangan simpanan bagi ramai rakyat Amerika. Akta Glass-Steagall menangani isu-isu ini dengan mewujudkan rangka kerja pengawalseliaan yang mengehadkan aktiviti bank dan bertujuan untuk mencegah jenis tingkah laku berisiko yang telah menyumbang kepada krisis kewangan.

Akta Glass-Steagall terdiri daripada beberapa peruntukan penting, termasuk:

• Pemisahan Fungsi Perbankan: Ia melarang bank-bank komersial daripada terlibat dalam aktiviti perbankan pelaburan, memastikan bahawa wang pendeposit tidak digunakan untuk pelaburan spekulatif.

• Penubuhan FDIC: Akta ini menubuhkan Perbadanan Insurans Deposit Persekutuan (FDIC), yang menginsuranskan deposit bank, seterusnya mengukuhkan keyakinan pengguna terhadap sistem perbankan.

• Peraturan Sekuriti: Ia mengenakan peraturan ketat ke atas industri sekuriti, memastikan bahawa bank tidak boleh menyokong atau berurusan dalam sekuriti, dengan itu mengurangkan konflik kepentingan.

Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, perbincangan mengenai Akta Glass-Steagall telah muncul semula, terutamanya berikutan krisis kewangan 2008. Beberapa tren utama termasuk:

• Seruan untuk Pemulihan: Pelbagai penggubal undang-undang dan kumpulan advokasi telah mendesak pemulihan Akta Glass-Steagall untuk mengurangkan risiko yang berkaitan dengan sistem perbankan moden.

• Meningkatkan Kompleksiti Institusi Kewangan: Dengan bank terus bergabung dan mempelbagaikan perkhidmatan mereka, sempadan antara perbankan komersial dan perbankan pelaburan telah kabur, menimbulkan kebimbangan mengenai risiko sistemik.

• Inovasi Teknologi: Kebangkitan fintech dan kewangan terdesentralisasi (DeFi) telah memperkenalkan cabaran dan peluang baru, mendorong perbincangan tentang bagaimana peraturan tradisional diterapkan kepada sektor-sektor yang sedang muncul ini.

Kesan Akta Glass-Steagall dapat dilihat dalam pelbagai cara:

• Kegagalan Bank: Sebelum akta tersebut, banyak bank terlibat dalam amalan pelaburan yang berisiko, yang menyebabkan banyak kegagalan. Pemisahan fungsi perbankan membantu menstabilkan sektor tersebut.

• Kepercayaan Awam: Dengan memastikan bahawa dana pendeposit dilindungi, tindakan itu memainkan peranan penting dalam membina semula kepercayaan awam terhadap sistem kewangan.

• Kestabilan Kewangan: Tindakan tersebut menyumbang kepada beberapa dekad kestabilan kewangan relatif dalam ekonomi A.S., dengan kegagalan bank yang lebih sedikit dan kurang ketidakstabilan dalam sektor perbankan.

Prinsip yang ditetapkan oleh Akta Glass-Steagall terus membentuk pelbagai strategi kewangan, termasuk:

• Pengurusan Risiko: Institusi kewangan hari ini masih menekankan pengurusan risiko dan kepentingan mengekalkan pemisahan yang jelas antara pelbagai jenis aktiviti perbankan.

• Pematuhan Peraturan: Bank mesti mengharungi rangkaian peraturan yang kompleks yang berpunca dari warisan Akta Glass-Steagall, memastikan mereka beroperasi dalam sempadan yang ditetapkan.

Akta Glass-Steagall kekal sebagai bahagian penting dalam sejarah kewangan dan terus mempengaruhi amalan dan peraturan perbankan moden. Walaupun akta ini telah dibatalkan sebahagiannya, prinsipnya mengenai perlindungan pengguna dan kestabilan kewangan adalah lebih relevan daripada sebelumnya, terutamanya apabila landskap kewangan berkembang dengan teknologi baru dan dinamik pasaran.