Likidite Kapsama Oranı (LCR) Açıklandı Mali İstikrarı Sağlama

Likidite Karşılama Oranı (LCR), Basel III çerçevesi tarafından tanıtılan bir finansal ölçüttür ve finansal kuruluşların finansal stres dönemlerinde kısa vadeli yükümlülüklerini karşılamak için yeterli likit varlık seviyesini sürdürmelerini sağlamayı amaçlamaktadır. Temelde, bir bankanın 30 günlük bir süre içinde likidite krizine dayanma yeteneğini ölçer. LCR, bir bankanın yüksek kaliteli likit varlık (HQLA) stokunun, önümüzdeki 30 gün içindeki toplam net nakit çıkışlarına bölünmesiyle hesaplanır.

• Yüksek Kaliteli Likit Varlıklar (HQLA): Bunlar, piyasa fiyatlarını önemli ölçüde etkilemeden nakde kolayca dönüştürülebilen varlıklardır. Level 1, Level 2A ve Level 2B varlıkları olarak kategorize edilirler; Level 1 en likit olanlardır (nakit ve devlet tahvilleri gibi).

• Net Nakit Çıkışları: Bu, 30 günlük stres dönemi boyunca beklenen nakit çıkışlarının toplamını, beklenen nakit girişlerinden çıkararak temsil eder. Mevduat sahiplerinin çekimleri ve vadesi gelen yükümlülükler gibi çeşitli senaryoları dikkate alır.

2023’ün sonlarına doğru, LCR, gelişen finansal manzara nedeniyle, özellikle ekonomik belirsizlikler ve piyasa dalgalanmalarının ardından önemli bir dikkat çekmiştir. Bazı ana eğilimler şunlardır:

• Artan Düzenleyici Denetim: Düzenleyiciler, “çok büyük başarısız olamayacak” olarak değerlendirilen daha büyük bankalar için LCR uyumuna daha fazla dikkat ediyor.

• Stres Testine Odaklanın: Finansal kurumlar, LCR’lerinin çeşitli olumsuz senaryolar altında sağlam olduğundan emin olmak için giderek daha fazla stres testi yapmaktadır.

• Teknolojinin Entegrasyonu: Gelişmiş analizler ve fintech çözümleri, likidite yönetimini artırmak ve LCR hesaplamalarını iyileştirmek için kullanılmaktadır.

LCR kendisi tekil bir ölçüt olmasına rağmen, bulunduğu kurum türlerine veya tabi olduğu belirli düzenleyici çerçevelere göre kategorize edilebilir:

• Bank LCR: Geleneksel bankalar ve kredi kuruluşlarına özgüdür.

• Yatırım Firması LCR: Yatırım firmaları için tasarlanmıştır, bu firmaların farklı likidite zorlukları olabilir.

• Merkez Bankası LCR: Bazı durumlarda, merkez bankalarının ticari bankalardan farklı özel likidite gereksinimleri olabilir.

Örneğin, eğer bir bankanın 500 milyon dolar HQLA’sı varsa ve önümüzdeki 30 gün içinde 300 milyon dolar net nakit çıkışı bekliyorsa, LCR aşağıdaki gibi hesaplanır:

Bu, bankanın beklenen nakit çıkışları için her bir dolar başına 1.67 $ likit varlığı olduğu anlamına gelir ve bu da güçlü bir likidite pozisyonunu göstermektedir.

Finansal kurumlar, LCR’lerini sürdürmek ve optimize etmek için çeşitli stratejiler kullanmaktadırlar:

• Varlık-Yükümlülük Yönetimi (ALM): Bu, bankanın varlıklarını ve yükümlülüklerini, finansal yükümlülüklerini yerine getirirken getirileri maksimize edecek şekilde yönetmeyi içerir.

• Likidite Risk Yönetim Çerçevesi: Likidite risklerini izlemek ve yönetmek için politikaları ve prosedürleri belirten kapsamlı bir çerçeve oluşturmak.

• Finansman Kaynaklarının Çeşitlendirilmesi: Genel likiditeyi artırmak için herhangi bir tek finansman kaynağına olan bağımlılığı azaltmak.

Likidite Kapatma Oranı (LCR), finansal kurumların kısa vadeli likidite baskılarına dayanabilmesini sağlamak için hayati bir araçtır. Sağlıklı bir LCR’yi koruyarak, bankalar yalnızca düzenleyici gerekliliklere uymakla kalmaz, aynı zamanda mevduat sahipleri ve yatırımcılarla güven inşa edebilirler. Finansal manzara gelişmeye devam ederken, LCR’yi anlamak ve yönetmek, etkili risk yönetimi için kritik olmaya devam edecektir.