مدیران دارایی نهادی نقش حیاتی در چشمانداز مالی ایفا میکنند و به عنوان نگهبانان حجمهای بزرگ سرمایه برای مؤسسات مختلفی مانند صندوقهای بازنشستگی، شرکتهای بیمه، وقفها و دفاتر خانوادگی عمل میکنند. این مدیران مسئول اتخاذ تصمیمات سرمایهگذاری استراتژیک برای رشد این داراییها هستند در حالی که به دقت ریسک را مدیریت کرده و از رعایت استانداردهای نظارتی اطمینان حاصل میکنند.
تخصص آنها به مؤسسات این امکان را میدهد که در دنیای پیچیده سرمایهگذاریها حرکت کنند و نیاز به بازده را با ضرورت حفاظت از سرمایه متعادل کنند.
مدیران دارایی خردهفروشی نقش حیاتی در دنیای مالی ایفا میکنند و بر کمک به سرمایهگذاران فردی برای افزایش ثروت خود از طریق استراتژیهای سرمایهگذاری مؤثر تمرکز دارند. این حرفهایها اهداف مالی، تحمل ریسک و ترجیحات سرمایهگذاری مشتری را ارزیابی کرده و پرتفویهای سفارشی ایجاد میکنند که با نیازهای منحصر به فرد آنها همراستا باشد. بر خلاف مدیران دارایی نهادی که وجوه بزرگی را برای شرکتها یا طرحهای بازنشستگی مدیریت میکنند، مدیران دارایی خردهفروشی بهطور مستقیم با مشتریان فردی کار میکنند و خدمات شخصیسازی شده و مشاورههای سرمایهگذاری متناسب ارائه میدهند.
ارزیابی ریسک مالی یک فرآیند سیستماتیک است که برای شناسایی، تجزیه و تحلیل و کاهش ریسکهای مالی بالقوه که ممکن است بر سلامت مالی یک سازمان یا فرد تأثیر بگذارد، استفاده میشود. این ارزیابی انواع مختلفی از ریسک ها از جمله ریسک بازار، ریسک اعتباری، ریسک نقدینگی و ریسک عملیاتی و غیره را ارزیابی می کند. با درک و کمی کردن این ریسک ها، سرمایه گذاران و مدیران مالی می توانند تصمیمات آگاهانه بگیرند، منابع را به طور موثرتری تخصیص دهند و استراتژی هایی را برای به حداقل رساندن اثرات نامطلوب بر پرتفوی یا عملیات مالی خود اجرا کنند.
امور مالی رفتاری یک حوزه مطالعاتی است که تأثیرات روانشناختی بر رفتار سرمایه گذاران و تأثیر آنها بر بازارهای مالی را بررسی می کند. به دنبال درک این موضوع است که چرا سرمایهگذاران اغلب غیرمنطقی عمل میکنند و چگونه سوگیریهای شناختی، احساسات و عوامل اجتماعی به فرآیند تصمیمگیری کمک میکنند. با تجزیه و تحلیل این رفتارها، مالی رفتاری بینشی در مورد ناهنجاری های بازار ارائه می دهد و به سرمایه گذاران کمک می کند تا انتخاب های آگاهانه تری داشته باشند.
تعریف مدلهای امتیازدهی اعتباری ابزارهای آماری هستند که توسط وامدهندگان برای ارزیابی اعتبار متقاضیان استفاده میشوند. این مدلها به تجزیه و تحلیل انواع رفتارهای مالی میپردازند تا احتمال عدم پرداخت وام توسط متقاضی را پیشبینی کنند. در واقع، این مدلها به وامدهندگان کمک میکنند تا تصمیمات آگاهانهای در مورد اعطای اعتبار و مدیریت ریسک اتخاذ کنند.
اجزای مدلهای امتیازدهی اعتباری مدلهای امتیازدهی اعتباری بر اساس چندین مؤلفه کلیدی ساخته شدهاند:
تعریف نظریه پرتفوی رفتاری (BPT) یک مفهوم جذاب در مالی است که روانشناسی شناختی را با استراتژیهای سرمایهگذاری ترکیب میکند. بر خلاف نظریههای سنتی پرتفوی که معمولاً فرض میکنند سرمایهگذاران منطقی هستند و به دنبال حداکثر کردن بازده برای سطح معینی از ریسک هستند، BPT به این نکته توجه دارد که رفتار انسانی تحت تأثیر احساسات، سوگیریها و عوامل روانشناختی قرار دارد. این نظریه بر این نکته تأکید میکند که چگونه این عناصر تصمیمگیری سرمایهگذاران و ساخت پرتفوی آنها را شکل میدهند.
تعریف پیشبینی مالی فرآیند تخمین نتایج مالی آینده بر اساس دادههای تاریخی، روندهای کنونی و روشهای تحلیلی مختلف است. این فرآیند به عنوان ابزاری حیاتی برای کسبوکارها و سرمایهگذاران عمل میکند و به برنامهریزی استراتژیک، بودجهبندی و مدیریت ریسک کمک میکند. با پیشبینی درآمدها، هزینهها و سایر معیارهای مالی آینده، سازمانها میتوانند تصمیمات آگاهانهای اتخاذ کنند که با اهداف بلندمدت آنها همراستا باشد.
عناصر پیشبینی پیشبینی معمولاً شامل چندین مؤلفه کلیدی است:
تعریف تحلیل افقی روشی است که در تحلیل مالی برای مقایسه دادههای مالی در طول یک سری از دورهها استفاده میشود. این روش به تحلیلگران و سرمایهگذاران این امکان را میدهد که عملکرد و روندهای رشد یک شرکت را با بررسی تغییرات در ارقام مالی در طول زمان ارزیابی کنند. معمولاً این تحلیل بر روی صورتهای مالی کلیدی مانند صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت جریان نقدی متمرکز است.
تعریف حاشیه سود خالص یک معیار مالی کلیدی است که درصدی از درآمد را که به عنوان سود پس از کسر تمام هزینهها باقی میماند، نشان میدهد. این معیار با تقسیم سود خالص بر درآمد کل و ضرب در ۱۰۰ محاسبه میشود. این معیار برای ارزیابی سودآوری و کارایی عملیاتی یک شرکت حیاتی است و بینشهایی را در مورد چگونگی مدیریت هزینههای یک شرکت نسبت به درآمد آن ارائه میدهد.
تعریف درآمد عملیاتی، که اغلب به عنوان سود عملیاتی یا درآمد عملیاتی شناخته میشود، یک معیار مالی کلیدی است که سودی را که یک شرکت از عملیات اصلی کسب و کار خود به دست میآورد، اندازهگیری میکند. این مقدار با کسر هزینههای عملیاتی، مانند دستمزد، اجاره و هزینه کالاهای فروخته شده (COGS)، از کل درآمد شرکت محاسبه میشود. این رقم شامل درآمد حاصل از فعالیتهای غیرعملیاتی، مانند سرمایهگذاریها یا فروش داراییها نمیشود و به همین دلیل یک شاخص حیاتی از کارایی عملیاتی یک شرکت است.