برنامه‌های 401(k) راهنمای کامل برای برنامه‌های پس‌انداز بازنشستگی تحت حمایت کارفرما

یک طرح پس‌انداز بازنشستگی 401(k) یک طرح پس‌انداز بازنشستگی با مزایای مالیاتی است که توسط کارفرما حمایت می‌شود و به کارمندان اجازه می‌دهد بخشی از دستمزد خود را به حساب‌های فردی واریز کنند. این طرح‌ها که به نام زیرمجموعه 401(k) از کد مالیاتی داخلی نام‌گذاری شده‌اند، در سال 1978 تأسیس شدند و از آن زمان به یکی از محبوب‌ترین وسایل پس‌انداز بازنشستگی در ایالات متحده تبدیل شده‌اند. طرح‌های 401(k) به عنوان طرح‌های مشارکتی تعریف‌شده عمل می‌کنند، به این معنی که مزایای بازنشستگی نهایی به میزان مشارکت‌های انباشته شده و عملکرد سرمایه‌گذاری بستگی دارد، نه به فرمول از پیش تعیین شده‌ای که بر اساس سال‌های خدمت یا آخرین حقوق باشد.

برنامه 401(k) به عنوان یک سنگ بنای سیستم بازنشستگی آمریکایی عمل می‌کند و مسئولیت برنامه‌ریزی بازنشستگی را از کارفرمایان به کارمندان منتقل می‌کند، در مقایسه با برنامه‌های بازنشستگی سنتی. این حساب‌ها مزایای مالیاتی قابل توجهی را ارائه می‌دهند که به منظور تشویق به پس‌انداز بلندمدت برای بازنشستگی طراحی شده‌اند، با مزایای خاص که بسته به نوع برنامه 401(k) انتخاب شده متفاوت است.

طرح‌های 401(k) یکی از اجزای حیاتی برنامه‌ریزی بازنشستگی است که به کارکنان روشی با مزیت مالیاتی برای پس‌انداز برای آینده‌شان ارائه می‌کند و در عین حال درآمد مشمول مالیات فعلی‌شان را کاهش می‌دهد.

• محدودیت‌های مشارکت: بر اساس دستورالعمل‌های اخیر IRS در سال 2025، شما می‌توانید سالانه تا 23,500 دلار مشارکت کنید اگر زیر 50 سال هستید. برای افرادی که بین 50 تا 59 سال و 64 سال به بالا هستند، یک مشارکت اضافی “جبران” به مبلغ 7,500 دلار مجاز است که مجموع را به 31,000 دلار می‌رساند. اما برای افرادی که بین 60 تا 63 سال هستند، یک مشارکت اضافی جبران به مبلغ 11,250 دلار مجاز است که مجموع را به 34,750 دلار می‌رساند.

• آزمون عدم تبعیض: طرح‌های استاندارد 401(k) باید هر ساله آزمون‌هایی را گذرانده تا اطمینان حاصل شود که به طور نامتناسبی به کارکنان با حقوق بالا (HCEs) سود نمی‌رسانند. این آزمون‌ها شامل:

  • درصد تعویق واقعی (ADP) تست: درصدهای تعویق HCEها را با غیر HCEها مقایسه می‌کند.

  • آزمون درصد مشارکت واقعی (ACP): نرخ‌های تطبیق کارفرما و نرخ‌های مشارکت پس از مالیات کارمندان را بین HCEها و غیر HCEها بررسی می‌کند.

  • آزمون سنگین: اطمینان حاصل می‌کند که طرح به طور نامتناسبی به کارکنان کلیدی سود نمی‌رساند.

• برنامه‌های واگذاری: در حالی که مشارکت‌های کارمندان همیشه ۱۰۰٪ واگذار شده است، مشارکت‌های کارفرما ممکن است مشمول برنامه‌های واگذاری باشد:

  • کلیف وستیگ: کارمندان پس از یک دوره مشخص (حداکثر ۳ سال) به ۱۰۰٪ وستیگ می‌رسند.

  • تملک تدریجی: تملک به تدریج در طول زمان اتفاق می‌افتد (باید پس از ۶ سال ۱۰۰٪ تملک شده باشد).

• حداقل توزیع‌های مورد نیاز (RMDs): شرکت‌کنندگان به‌طور کلی باید از اول آوریل پس از سالی که به سن 73 سالگی می‌رسند، شروع به دریافت حداقل توزیع‌های مورد نیاز کنند (از سال 2025). حساب‌های Roth 401(k) مشمول RMDs هستند، بر خلاف Roth IRAs.

• جریمه برداشت زودهنگام ۱۰٪: برداشت‌ها قبل از سن ۵۹½ معمولاً شامل جریمه برداشت زودهنگام ۱۰٪ به علاوه مالیات‌های عادی بر درآمد می‌شوند، هرچند چندین استثنا برای سختی مالی، ناتوانی و سایر شرایط واجد شرایط وجود دارد.

برنامه 401(k) مزایای زیادی را ارائه می‌دهد که آن را به یک جزء ضروری در برنامه‌ریزی بازنشستگی تبدیل می‌کند:

• مزایای مالیاتی: مشارکت‌های سنتی 401(k) بر اساس پیش‌پرداخت مالیاتی انجام می‌شوند و درآمد مشمول مالیات کارمند را برای سال کاهش می‌دهند. از سوی دیگر، مشارکت‌های Roth 401(k) با دلارهای پس از مالیات انجام می‌شوند، اما برداشت‌ها در دوران بازنشستگی بدون مالیات هستند.

• مشارکت‌های کارمندان: کارمندان می‌توانند انتخاب کنند که بخشی از حقوق خود را به طرح 401(k) خود، به صورت پیش از مالیات یا پس از مالیات (روت) واریز کنند. محدودیت‌های مشارکت به صورت سالانه توسط IRS تعیین می‌شود و مشارکت‌های جبرانی برای کارمندان 50 سال و بالاتر مجاز است.

• مشارکت‌های همسان کارفرما: بسیاری از کارفرمایان مشارکت‌های همسان را به عنوان بخشی از طرح 401(k) خود ارائه می‌دهند که اساساً “پول رایگان” است که به حساب کارمند اضافه می‌شود. یک تطابق رایج 50 سنت به ازای هر دلار است که کارمند مشارکت می‌کند، تا درصد معینی از حقوق (معمولاً 3-6%). برای سال 2025، حد مجاز مشارکت ترکیبی کارفرما و کارمند 69,000 دلار است (76,500 دلار شامل مشارکت‌های جبران‌سازی برای افرادی که 50 سال و بالاتر هستند).

• کسر خودکار حقوق: مشارکت‌ها به‌طور خودکار از حقوق کسر می‌شوند، که رفتار صرفه‌جویی مداوم را تحمیل کرده و به‌طور طبیعی استراتژی سرمایه‌گذاری میانگین هزینه دلاری را پیاده‌سازی می‌کند.

• حفاظت از طلبکاران: دارایی‌های 401(k) به طور کلی تحت قانون امنیت درآمد بازنشستگی کارمندان (ERISA) از حفاظت قوی در برابر طلبکاران برخوردارند و این دارایی‌ها حتی در شرایط ورشکستگی نیز ایمن هستند.

• تملک: تملک به مالکیت مشارکت‌های کارفرما اشاره دارد. در حالی که مشارکت‌های کارمندان همیشه ۱۰۰٪ تملک شده است، کارفرمایان ممکن است از کارمندان بخواهند که برای مدت معینی در شرکت بمانند تا به طور کامل مالک مشارکت‌های کارفرما شوند.

• وام و برداشت‌های سخت: برخی از طرح‌های 401(k) به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهند که از حساب خود وام بگیرند یا تحت شرایط خاصی برداشت سخت انجام دهند. در حالی که وام‌ها باید با بهره بازپرداخت شوند، برداشت‌های سخت معمولاً مشمول مالیات و جریمه‌ها هستند اگر شرکت‌کننده زیر 59 سال باشد.

• گزینه‌های قابلیت حمل: هنگام تغییر کارفرما، موجودی‌های 401(k) می‌توانند به طرح کارفرمای جدید یا یک IRA منتقل شوند بدون عواقب مالیاتی اگر به درستی انجام شود، وضعیت مالیاتی مزیت‌دار پس‌اندازها حفظ می‌شود.

برنامه‌های 401(k) معمولاً مجموعه‌ای از گزینه‌های سرمایه‌گذاری را که توسط حامی برنامه انتخاب شده‌اند، ارائه می‌دهند:

• صندوق‌های تاریخ هدف: این صندوق‌های مبتنی بر سن به‌طور خودکار تخصیص دارایی را تنظیم می‌کنند تا به تدریج محافظه‌کارتر شوند، زیرا شرکت‌کننده به بازنشستگی نزدیک می‌شود. به‌دلیل سادگی و هم‌راستایی با افق‌های برنامه‌ریزی بازنشستگی، این صندوق‌ها به رایج‌ترین گزینه سرمایه‌گذاری پیش‌فرض در طرح‌های 401(k) تبدیل شده‌اند.

• صندوق‌های شاخص: این صندوق‌های مدیریت شده به صورت غیرفعال، شاخص‌های خاص بازار مانند S&P 500 را دنبال می‌کنند و با نسبت هزینه پایین، دسترسی وسیعی به بازار ارائه می‌دهند. محبوبیت آن‌ها به طور قابل توجهی افزایش یافته است زیرا آگاهی از تأثیر هزینه‌ها بیشتر شده است.

• صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک مدیریت‌شده فعال: این صندوق‌ها از مدیران حرفه‌ای استفاده می‌کنند که سعی دارند از طریق انتخاب اوراق بهادار و زمان‌بندی بازار، عملکرد بهتری نسبت به معیارهای بازار داشته باشند. معمولاً نسبت هزینه‌های آن‌ها بیشتر از صندوق‌های شاخص است.

• صندوق‌های ارزش پایدار: این گزینه‌های محافظه‌کارانه به حفظ سرمایه در حالی که بازدهی ثابت و شبیه به اوراق قرضه ارائه می‌دهند، هدف‌گذاری شده‌اند. آن‌ها معمولاً به عنوان بخش “نقدی” در طرح‌های 401(k) عمل می‌کنند و معمولاً بازدهی بهتری نسبت به صندوق‌های بازار پول با ثبات مشابه ارائه می‌دهند.

• سهام شرکت: برخی از طرح‌ها سهام کارفرما را به عنوان گزینه‌ای برای سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهند، اگرچه مقررات مقدار سرمایه‌گذاری را برای کاهش ریسک تمرکز محدود می‌کنند، پس از درس‌هایی که از فروپاشی‌های شرکتی مانند انران آموخته شده است.

• اعتمادهای سرمایه‌گذاری جمعی (CITs): این وسایل سرمایه‌گذاری تجمیعی مشابه صندوق‌های مشترک هستند اما به‌طور خاص برای طرح‌های بازنشستگی طراحی شده‌اند و معمولاً به دلیل ساختار قیمت‌گذاری نهادی خود، نسبت هزینه کمتری دارند.

• حساب‌های کارگزاری خودگردان: برخی از طرح‌ها پنجره‌های کارگزاری را ارائه می‌دهند که به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد در دامنه‌ای تقریباً نامحدود از سهام، اوراق قرضه، ETFها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک فراتر از مجموعه اصلی سرمایه‌گذاری کنند.

• صندوق‌های محیط زیست، اجتماعی و حکمرانی (ESG): این گزینه‌ها بر روی شرکت‌هایی تمرکز دارند که معیارهای خاص محیط زیستی، اجتماعی و حکمرانی را برآورده می‌کنند و نشان‌دهنده علاقه فزاینده به سرمایه‌گذاری مبتنی بر ارزش‌ها هستند.

• 401(k) سنتی: این رایج‌ترین نوع طرح 401(k) است که در آن مشارکت‌ها به صورت پیش‌پرداخت مالیاتی انجام می‌شود و مالیات‌ها در زمان برداشت در دوران بازنشستگی پرداخت می‌شوند.

• راث 401(k): این طرح‌ها که در سال 2006 معرفی شدند، کمک‌های مالی پس از مالیات را می‌پذیرند، به این معنی که هیچ مزیت مالیاتی فوری وجود ندارد. با این حال، برداشت‌های واجد شرایط در دوران بازنشستگی، از جمله تمام درآمدها، کاملاً معاف از مالیات هستند. این گزینه به ویژه در میان کارگران جوان که انتظار دارند در آینده درBracketهای مالیاتی بالاتری قرار بگیرند، محبوبیت زیادی پیدا کرده است.

• Safe Harbor 401(k): این نوع طرح به گونه‌ای طراحی شده است که به طور خودکار الزامات عدم تبعیض IRS را برآورده کند. کارفرمایان باید مشارکت‌های اجباری (چه تطبیق یا غیر انتخابی) به حساب‌های کارمندان واریز کنند که بلافاصله به آنها تعلق می‌گیرد.

• SIMPLE 401(k): این طرح‌ها برای کسب‌وکارهای کوچک با ۱۰۰ یا کمتر از ۱۰۰ کارمند طراحی شده‌اند. این طرح‌ها هزینه‌های اداری کمتری دارند اما همچنین محدودیت‌های کمتری در میزان مشارکت دارند. کارفرمایان باید یا مشارکت‌های هم‌راستا تا ۳٪ از جبران خسارت یا مشارکت‌های غیر انتخابی ۲٪ برای تمام کارمندان واجد شرایط انجام دهند.

• سولو 401(k): که به عنوان 401(k) فردی نیز شناخته می‌شود، این طرح برای افراد خوداشتغال و صاحبان کسب‌وکار بدون کارمند طراحی شده است و همان مزایای مالیاتی را که طرح‌های 401(k) سنتی ارائه می‌دهند، فراهم می‌کند.

• ثبت‌نام خودکار 401(k): طرح‌هایی که به‌طور خودکار کارکنان واجد شرایط را با نرخ مشارکت از پیش تعیین‌شده ثبت‌نام می‌کنند، مگر اینکه به‌طور صریح انصراف دهند. این طرح‌ها معمولاً شامل ویژگی‌های افزایش خودکار هستند که به‌طور تدریجی درصدهای مشارکت را در طول زمان افزایش می‌دهند.

درک قوانین حاکم بر برداشت‌های 401(k) برای برنامه‌ریزی مؤثر بازنشستگی بسیار مهم است:

• توزیع‌های واجد شرایط: توزیع‌های نرمال می‌توانند بدون جریمه از سن ۵۹½ سالگی آغاز شوند. برای حساب‌های Roth 401(k)، توزیع‌ها همچنین باید قانون پنج ساله را رعایت کنند تا به‌طور کامل معاف از مالیات باشند.

• حداقل توزیع‌های مورد نیاز (RMDs): شرکت‌کنندگان باید از اول آوریل پس از سالی که به سن 73 سالگی می‌رسند، شروع به دریافت RMDs کنند. مقدار مورد نیاز بر اساس جداول امید به زندگی منتشر شده توسط IRS محاسبه می‌شود. عدم دریافت RMDs منجر به جریمه قابل توجهی معادل 25% از مبلغی که برداشت نشده است، می‌شود (که در صورت اصلاح سریع به 10% کاهش می‌یابد).

• استثنائات برداشت زودهنگام: ممکن است جریمه ۱۰٪ برداشت زودهنگام تحت شرایط خاصی بخشوده شود:

  • جدایی از خدمت در سن 55 سال یا بیشتر
  • ناتوانی واجد شرایط
  • هزینه‌های پزشکی که بیش از ۷.۵٪ از درآمد ناخالص تعدیل‌شده باشد
  • دستورات روابط داخلی واجد شرایط (QDROs) در توافقات طلاق
  • مرگ شرکت‌کننده
  • پرداخت‌های دوره‌ای به طور قابل توجهی برابر (SEPP) تحت قانون 72(t)

• توزیع‌های مرتبط با کروناویروس: در حالی که این مقررات ویژه منقضی شده‌اند، آن‌ها یک پیشینه برای نحوه دسترسی به حساب‌های بازنشستگی در زمان‌های اضطراری ملی ایجاد کرده‌اند.

• مفاد قانون SECURE 2.0: قانون‌گذاری اخیر انعطاف‌پذیری بیشتری در برداشت‌ها ایجاد کرده است، از جمله:

  • برداشت‌های اضطراری تا ۱۰۰۰ دلار برای مواقع اضطراری شخصی یا خانوادگی بدون جریمه
  • قوانین برداشت سختی گسترش یافته
  • حساب‌های پس‌انداز اضطراری مرتبط با طرح‌های 401(k)

• تأمین مالی وام: به جای برداشت وجه، شرکت‌کنندگان می‌توانند از 401(k) خود وام بگیرند:

  • وام‌ها معمولاً به ۵۰٪ از موجودی vested تا ۵۰,۰۰۰ دلار محدود می‌شوند. باید به طور کلی در مدت پنج سال بازپرداخت شود (برای خریدهای محل اقامت اصلی بیشتر است) عدم بازپرداخت منجر به این می‌شود که وام به عنوان یک توزیع در نظر گرفته شود، که مشمول مالیات و احتمالاً جریمه‌ها خواهد بود.

هنگام تغییر شغل یا بازنشستگی، شرکت‌کنندگان 401(k) چندین گزینه برای موجودی‌های فعلی خود دارند:

• انتقال مستقیم: گزینه‌ای که بدون درزترین است، شامل انتقال وجوه به‌طور مستقیم از 401(k) قدیمی به طرح کارفرمای جدید یا یک IRA است بدون اینکه پول از دستان شرکت‌کننده عبور کند. این کار از کسر مالیات اجباری 20% و عواقب مالیاتی بالقوه جلوگیری می‌کند.

• انتقال غیرمستقیم: اگر شرکت‌کنندگان یک چک توزیع دریافت کنند، آنها 60 روز فرصت دارند تا مبلغ کامل (شامل 20% کسر شده برای مالیات) را به یک حساب بازنشستگی واجد شرایط دیگر واریز کنند تا از مالیات و جریمه‌ها جلوگیری کنند.

• تبدیل‌های راث: موجودی‌های سنتی 401(k) می‌توانند به حساب‌های راث (یا 401(k) راث یا IRA راث) با پرداخت مالیات بر درآمد بر روی مبلغ تبدیل شده تبدیل شوند. این استراتژی که به عنوان “راث پشتی” شناخته می‌شود، می‌تواند برای افرادی که انتظار دارند در دوران بازنشستگی مالیات‌های بالاتری پرداخت کنند، مفید باشد.

• انتقال‌های درون‌برنامه‌ای: بسیاری از طرح‌ها اکنون به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهند تا موجودی‌های سنتی 401(k) را به موجودی‌های Roth 401(k) تبدیل کنند در حالی که در همان طرح باقی می‌مانند، که تنوع مالیاتی را بدون نیاز به ترک طرح فراهم می‌کند.

• نگهداری وجوه در طرح کارفرمای سابق: اگر موجودی بیش از ۵,۰۰۰ دلار باشد، شرکت‌کنندگان معمولاً این گزینه را دارند که پول را در طرح کارفرمای سابق خود نگه دارند، که ممکن است در صورتی که طرح گزینه‌های سرمایه‌گذاری منحصر به فرد یا هزینه‌های کمتری ارائه دهد، مفید باشد.

حداکثر کردن مشارکت‌های همسان کارفرما یکی از تأثیرگذارترین استراتژی‌های مالی موجود است:

• کپچر کامل تطبیق: حداقل، کارکنان باید به اندازه کافی مشارکت کنند تا تطبیق کامل کارفرما را دریافت کنند، زیرا عدم انجام این کار به طور اساسی به معنای از دست دادن پول رایگان است. فرمول تطبیق معمولی 50% از مشارکت‌های کارکنان تا 6% از حقوق است که به طور مؤثر یک بازگشت سرمایه 50% فوری را فراهم می‌کند.

• استراتژی‌های تطابق کششی: برخی از کارفرمایان فرمول‌های “تطابق کششی” را اتخاذ کرده‌اند که نیاز به مشارکت‌های بالاتر کارکنان دارد تا تطابق کامل دریافت کنند (به عنوان مثال، 25% تطابق بر روی 12% اول مشارکت شده به جای 50% بر روی 6%). این طراحی‌ها نرخ‌های پس‌انداز بالاتری را تشویق می‌کنند.

• مقررات تسویه واقعی: کارمندانی که قبل از پایان سال به حد سالانه مشارکت خود می‌رسند ممکن است در برنامه‌هایی که مقررات “تسویه واقعی” ندارند، از مشارکت‌های همسان محروم شوند. درک اینکه آیا یک برنامه این ویژگی را ارائه می‌دهد می‌تواند از از دست دادن تصادفی وجوه همسان جلوگیری کند.

• ملاحظات مربوط به واگذاری: هنگام بررسی تغییرات شغلی، کارکنان باید ارزش کمک‌های کارفرما که هنوز واگذار نشده‌اند و از دست خواهند رفت را در نظر بگیرند. گاهی اوقات تأخیر در ترک کار حتی به مدت چند ماه می‌تواند به طور قابل توجهی مزایای واگذار شده را افزایش دهد.

• مشارکت‌های پس از مالیات: برخی از طرح‌ها اجازه مشارکت‌های اضافی پس از مالیات فراتر از حد استاندارد تعویق انتخابی را می‌دهند. این مشارکت‌ها می‌توانند به‌طور استراتژیک از طریق تبدیل‌های درون‌طرح یا انتقال‌ها به حساب‌های Roth تبدیل شوند، که به این استراتژی “دروازه پشتی مگا Roth” گفته می‌شود.

مثال‌های زیر نحوه عملکرد طرح‌های 401(k) را در عمل و تأثیر بلندمدت بالقوه مشارکت‌های مداوم را نشان می‌دهند:

• مثال حداکثر کردن تطابق کارفرما: سارا سالانه ۸۰,۰۰۰ دلار در شرکتی که ۵۰٪ از ۶٪ اول حقوق را که به 401(k) واریز می‌شود، تطبیق می‌دهد، درآمد دارد. با واریز حداقل ۴,۸۰۰ دلار (۶٪ از ۸۰,۰۰۰ دلار)، سارا سالانه ۲,۴۰۰ دلار در کمک‌های تطبیقی دریافت می‌کند. اگر او از واریز خودداری کند، عملاً ۲,۴۰۰ دلار از جبران خسارت را رد می‌کند.

• تصویرسازی صرفه‌جویی مالیاتی: جان درBracket مالیاتی فدرال ۲۴٪ قرار دارد و ۲۰,۰۰۰ دلار به 401(k) سنتی خود واریز می‌کند. این مبلغ مسئولیت مالیاتی فدرال او در سال جاری را به میزان ۴,۸۰۰ دلار کاهش می‌دهد و به طور مؤثر “هزینه” واریز ۲۰,۰۰۰ دلاری او به بازنشستگی را از نظر کاهش درآمد خالص به ۱۵,۲۰۰ دلار کاهش می‌دهد.

• مقایسه روث و سنتی: میگل سالانه ۱۵,۰۰۰ دلار به یک 401(k) سنتی واریز می‌کند در حالی که همکارش النا همان مقدار را به یک 401(k) روث واریز می‌کند. میگل ۳,۶۰۰ دلار در مالیات‌های جاری صرفه‌جویی می‌کند (در bracket ۲۴%)، در حالی که النا مالیات کامل را اکنون پرداخت می‌کند. پس از ۳۰ سال با رشد سالانه ۷٪، هر دو حساب به حدود ۱.۵ میلیون دلار رشد می‌کنند. میگل باید مالیات بر برداشت‌ها را پرداخت کند، در حالی که النا می‌تواند کل مبلغ را بدون مالیات برداشت کند.

• پتانسیل رشد بلندمدت: دیوید از سن ۲۵ سالگی سالانه ۱۰,۰۰۰ دلار به حساب ۴۰۱(k) خود واریز می‌کند. با فرض بازدهی متوسط سالانه ۷٪، تا سن ۶۵ سالگی، حساب او به طور تقریبی به ۲ میلیون دلار خواهد رسید، با وجود اینکه مجموع واریزی‌ها تنها ۴۰۰,۰۰۰ دلار است، که قدرت رشد مرکب را در طول زمان نشان می‌دهد.

• تأثیر مشارکت جبرانی: لیسا، ۵۲ ساله، حداکثر مشارکت‌های خود را به مبلغ ۳۱,۰۰۰ دلار در سال (۲۳,۵۰۰ دلار عادی به علاوه ۷,۵۰۰ دلار جبرانی) می‌رساند. در طول ۱۵ سال تا زمان بازنشستگی در ۶۷ سالگی، این مشارکت‌های اضافی جبرانی تقریباً ۲۰۰,۰۰۰ دلار به پس‌انداز بازنشستگی او اضافه می‌کند (با فرض بازده ۷٪) در مقایسه با متوقف شدن در حد استاندارد.

• برنامه 401(k) انفرادی کسب‌وکار کوچک: رابرت، یک مشاور خوداشتغال که 150,000 دلار درآمد خالص خوداشتغالی دارد، می‌تواند تا 23,500 دلار به عنوان “کارمند” و همچنین تقریباً 20% از درآمد خالص خوداشتغالی‌اش را به عنوان سهم “کارفرما” واریز کند، که این امکان را فراهم می‌آورد که مجموع واریزهای سالانه به نزدیک 50,000 دلار برسد.

مدیریت پیشرفته 401(k) می‌تواند به طور قابل توجهی نتایج بازنشستگی را بهبود بخشد:

• بهینه‌سازی مکان دارایی: قرار دادن استراتژیک سرمایه‌گذاری‌ها بین حساب‌های سنتی و راث بر اساس کارایی مالیاتی. سرمایه‌گذاری‌های متمرکز بر رشد با پتانسیل افزایش بلندمدت ممکن است در حساب‌های راث مزیت بیشتری داشته باشند، در حالی که سرمایه‌گذاری‌های تولید درآمد ممکن است در حساب‌های سنتی بهتر باشند.

• استراتژی مگا بک‌دور راث: برخی از طرح‌ها اجازه می‌دهند که کمک‌های قابل توجهی پس از مالیات (غیر راث) فراتر از محدودیت‌های استاندارد انجام شود، که سپس می‌توان آن‌ها را از طریق تبدیل‌های درون‌طرح یا انتقال به حساب‌های راث به حساب‌های راث تبدیل کرد و به‌طور بالقوه اجازه می‌دهد که مجموع کمک‌های سالانه راث به نزدیک به ۶۹,۰۰۰ دلار برسد.

• استراتژی NUA برای سهام کارفرما: کارمندانی که دارای سهام شرکت با ارزش بالا در 401(k) خود هستند، می‌توانند از درمان افزایش غیرواقعی خالص (NUA) در زمان جدایی از خدمت استفاده کنند. این به آنها اجازه می‌دهد تا فقط بر اساس هزینه اصلی سهام مالیات بر درآمد عادی پرداخت کنند و در عین حال نرخ‌های مالیات بر سود سرمایه بلندمدت کمتری را بر روی افزایش ارزش سهام زمانی که در نهایت فروخته می‌شوند، پرداخت کنند.

• هماهنگی با حساب‌های پس‌انداز سلامت (HSA): برای حداکثر کارایی مالیاتی، بسیاری از برنامه‌ریزان مالی توصیه می‌کنند که قبل از واریز بیشتر از تطابق کارفرما به 401(k)، حداکثر واریز به HSA انجام شود، زیرا HSAها مزیت منحصر به فردی از سه نوع مزایای مالیاتی را هنگام استفاده برای هزینه‌های پزشکی واجد شرایط ارائه می‌دهند.

• نردبان‌های تبدیل راث: تبدیل سیستماتیک وجوه سنتی 401(k) به حساب‌های راث در سال‌های با درآمد پایین (مانند بازنشستگی زودهنگام قبل از شروع تأمین اجتماعی) می‌تواند بار مالیاتی کلی و RMDهای آینده را کاهش دهد.

• بهینه‌سازی QDIA: به جای اینکه به گزینه سرمایه‌گذاری پیش‌فرض واجد شرایط (QDIA) برنامه، که معمولاً یک صندوق تاریخ هدف است، متکی باشند، شرکت‌کنندگان می‌توانند تخصیص‌های دارایی سفارشی ایجاد کنند که ممکن است بهتر با تحمل ریسک و اهداف سرمایه‌گذاری خاص آن‌ها هم‌راستا باشد.

• توزیع‌های در خدمت: برخی از طرح‌ها به شرکت‌کنندگان بالای ۵۹½ سال اجازه می‌دهند تا توزیع‌های در خدمت را دریافت کنند که می‌توانند به حساب‌های IRA منتقل شوند در حالی که هنوز مشغول به کار هستند، و به این ترتیب به گزینه‌های سرمایه‌گذاری متنوع‌تری با هزینه‌های کمتر دسترسی پیدا کنند.

چشم‌انداز 401(k) همچنان با تغییرات مقرراتی و روندهای بازار در حال تحول است:

• اجرای قانون SECURE 2.0: این قانون مهم که در اواخر سال 2022 تصویب شد، تغییرات زیادی را معرفی کرد که به تدریج تا سال 2025 اجرا می‌شوند، از جمله:

  • الزام ثبت‌نام خودکار برای طرح‌های جدید
  • ایجاد حساب‌های پس‌انداز اضطراری مرتبط با طرح‌های 401(k)
  • گسترش کمک‌های جبرانی برای افرادی که 60 تا 63 ساله هستند
  • اجازه دادن به تطابق کارفرما در پرداخت‌های وام دانشجویی
  • افزایش سن برای RMDها به ۷۳ (و در نهایت ۷۵)

• ملاحظات سرمایه‌گذاری ESG: مقررات وزارت کار روشن کرده‌اند که متولیان طرح می‌توانند عوامل زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی را هنگام انتخاب سرمایه‌گذاری‌ها در نظر بگیرند، به شرطی که این عوامل مرتبط با تحلیل ریسک-بازده باشند.

• ادغام رفاه مالی: کارفرمایان به طور فزاینده‌ای برنامه‌های جامع رفاه مالی را که با طرح‌های 401(k) خود ادغام شده‌اند، ارائه می‌دهند که نه تنها به بازنشستگی بلکه به پس‌اندازهای اضطراری، مدیریت بدهی و سلامت مالی کلی می‌پردازد.

• راه‌حل‌های خودکار قابل حمل: راه‌حل‌های جدید صنعتی در حال ظهور هستند تا به‌طور خودکار موجودی‌های کوچک 401(k) را زمانی که کارگران شغل خود را تغییر می‌دهند، منتقل کنند و از خروج نقدی جلوگیری کرده و پس‌انداز بازنشستگی را حفظ کنند.

• برنامه‌های کارفرمایی تجمیع‌شده (PEPs): این برنامه‌های چند کارفرمایی به کارفرمایان غیرمرتبط اجازه می‌دهند تا به یک برنامه 401(k) واحد بپیوندند، که می‌تواند هزینه‌های اداری و مسئولیت‌های امانت‌داری را کاهش دهد و در عین حال به قیمت‌گذاری نهادی برای سرمایه‌گذاری‌ها دسترسی پیدا کند.

• راه‌حل‌های درآمد بازنشستگی: برنامه‌ها به‌طور فزاینده‌ای گزینه‌های درآمد مادام‌العمر را شامل می‌شوند، از جمله مستمری‌ها و صندوق‌های پرداخت مدیریت‌شده، تا به تبدیل پس‌اندازهای انباشته‌شده به درآمد پایدار بازنشستگی کمک کنند.

• کاربردهای هوش مصنوعی: ارائه‌دهندگان طرح‌ها از هوش مصنوعی برای ارائه راهنمایی‌های شخصی‌سازی شده، بهینه‌سازی نرخ‌های مشارکت و بهبود تخصیص‌های سرمایه‌گذاری بر اساس ویژگی‌ها و اهداف فردی شرکت‌کنندگان استفاده می‌کنند.

• ملاحظات مربوط به ارزهای دیجیتال: با وجود احتیاط‌های نظارتی، برخی از ارائه‌دهندگان شروع به بررسی راه‌هایی برای ارائه دسترسی به ارزهای دیجیتال در طرح‌های 401(k) کرده‌اند، هرچند که نگرانی‌های قابل توجهی در مورد وظایف امانت‌داری باقی مانده است.

برنامه 401(k) همچنان یک عنصر بنیادی از امنیت بازنشستگی برای میلیون‌ها آمریکایی است و مزایای مالیاتی قوی، فرصت‌های تطابق کارفرما و گزینه‌های سرمایه‌گذاری انعطاف‌پذیر را ارائه می‌دهد. این سیستم از طریق بهبودهای قانونی، نوآوری‌های فناوری و گسترش فرصت‌های سرمایه‌گذاری به تکامل خود ادامه می‌دهد. برای شرکت‌کنندگان، کلیدهای موفقیت در 401(k) شامل مشارکت مداوم، بهره‌برداری از تطابق کارفرما، انتخاب سرمایه‌گذاری‌های مناسب، حداقل کردن هزینه‌ها و پیاده‌سازی استراتژی‌های برداشت مالیاتی کارآمد در دوران بازنشستگی است.

با افزایش شناخت کارفرمایان از مزیت رقابتی مزایای بازنشستگی قوی، برنامه‌های 401(k) به طور مداوم در حال گسترش هستند و با ابتکارات گسترده‌تر رفاه مالی ادغام می‌شوند و به تغییرات جمعیتی نیروی کار سازگار می‌شوند. انتقال از برنامه‌های بازنشستگی سنتی به سیستم‌های بازنشستگی متمرکز بر 401(k) مسئولیت بیشتری را بر عهده افراد گذاشته است و آموزش مالی و راهنمایی حرفه‌ای به طور فزاینده‌ای به اجزای حیاتی برنامه‌ریزی بازنشستگی تبدیل شده‌اند.

با درک جزئیات برنامه‌های 401(k) و پیاده‌سازی رویکردهای استراتژیک در زمینه مشارکت‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها و برداشت‌ها، شرکت‌کنندگان می‌توانند این وسایل قدرتمند را برای ساخت امنیت مالی و دستیابی به اهداف بازنشستگی خود بهینه‌سازی کنند. تکامل مداوم برنامه‌های 401(k) از طریق بهبودهای نظارتی و نوآوری‌های صنعتی، وعده می‌دهد که نقش آن‌ها را به عنوان وسیله اصلی پس‌انداز بازنشستگی برای کارگران آمریکایی در دهه‌های آینده تقویت کند.