قراردادهای بازخرید (ریپو) راهنمای کامل برای تامین مالی کوتاه مدت

قراردادهای بازخرید که معمولاً به آنها Repos گفته می شود، ابزارهای مالی هستند که عمدتاً در بازارهای پولی برای مدیریت نیازهای مالی کوتاه مدت استفاده می شوند. در یک معامله Repo، یکی از طرفین اوراق بهاداری را به طرف دیگر می‌فروشد و قول می‌دهد که آن را در تاریخ و قیمت مشخصی در آینده خریداری کند. این قرارداد اساساً به عنوان یک وام با وثیقه عمل می کند که در آن اوراق بهادار فروخته شده به عنوان وثیقه عمل می کند.

ساختار یک Repo شامل چندین جزء کلیدی است:

• وثیقه: معمولاً اوراق بهادار باکیفیت مانند اوراق قرضه دولتی یا بدهی های شرکتی به عنوان وثیقه در معاملات Repo استفاده می شود. این به کاهش ریسک اعتباری کمک می کند.

• قیمت بازخرید: قیمتی است که فروشنده با خرید مجدد اوراق بهادار موافقت می کند. معمولاً بالاتر از قیمت فروش اولیه است که نشان دهنده سود یا هزینه وام است.

• مدت : بازپرداخت ها بسته به نیازهای نقدینگی طرف های درگیر می تواند از یک شبه تا چند هفته متغیر باشد.

در اصل دو نوع قرارداد بازخرید وجود دارد:

• بازپرداخت یک شبه: قراردادهای کوتاه مدتی هستند که معامله در روز بعد تسویه می شود. آنها اغلب توسط مؤسسات مالی برای مدیریت نقدینگی روزانه استفاده می شوند.

• رپوهای مدت دار: این قراردادها مدت طولانی تری دارند که معمولاً از چند روز تا چند هفته متغیر است. مخازن مدت دار برای سرمایه گذارانی که به دنبال تامین منابع مالی برای مدت طولانی تر هستند مفید است.

فرض کنید یک بانک به پول نقد فوری نیاز دارد. ممکن است 1 میلیون دلار اوراق خزانه داری را به یک مؤسسه مالی دیگر بفروشد با توافق برای بازخرید آنها در روز بعد به مبلغ 1.0001 میلیون دلار. در اینجا، 1000 دلار اضافی نشان دهنده هزینه بهره برای نقدینگی یک شبه است.

مثال دیگر: یک صندوق تامینی ممکن است برای تامین مالی سرمایه گذاری خود در اوراق قرضه شرکتی، با استفاده از اوراق قرضه به عنوان وثیقه، یک قرارداد Repo مدت دو هفته ای منعقد کند.

Repos می تواند بخشی از استراتژی های سرمایه گذاری گسترده تر باشد و اغلب با موارد زیر مرتبط است:

• مدیریت نقدینگی: مؤسسات از مخازن برای مدیریت کارآمدتر وجوه نقد خود استفاده می کنند و اطمینان حاصل می کنند که نقدینگی مورد نیاز برای عملیات روزانه را دارند.

• اهرم: سرمایه گذاران می توانند از ریپوها برای به دست آوردن اهرم سرمایه خود استفاده کنند و به آنها امکان می دهد در اوراق بهادار بیشتری نسبت به سرمایه گذاری خود سرمایه گذاری کنند.

• فرصت های آربیتراژ: معامله گران اغلب در معاملات Repo شرکت می کنند تا از ناکارآمدی موقت قیمت گذاری بین بازارهای نقدی و اوراق بهادار سوء استفاده کنند.

با ظهور فین تک و بانکداری دیجیتال، چشم انداز قراردادهای خرید مجدد در حال تغییر است. نوآوری ها عبارتند از:

• فناوری بلاک چین: برخی موسسات در حال بررسی استفاده از بلاک چین برای ساده کردن تراکنش های Repo، افزایش شفافیت و کاهش زمان تسویه حساب هستند.

• افزایش مشارکت: بازیگران بیشتری، از جمله موسسات مالی کوچکتر و حتی سرمایه گذاران خرد، در حال ورود به بازار رپو هستند، چشم انداز را متنوع می کنند و رقابت را افزایش می دهند.

قراردادهای بازخرید (Repos) نقش اساسی در اکوسیستم مالی ایفا می کند و نقدینگی و انعطاف پذیری را برای فعالان مختلف بازار فراهم می کند. چه یک مؤسسه مالی باشید که جریان‌های نقدی روزانه را مدیریت می‌کند یا سرمایه‌گذاری که به دنبال اهرم است، درک نحوه کار مخزن‌ها می‌تواند استراتژی‌های مالی شما را به طور قابل توجهی افزایش دهد. با در جریان ماندن از روندهای جدید و پویایی بازار، می‌توانید با اطمینان از پیچیدگی‌های مخزن‌ها عبور کنید.