برچسب: استراتژی های سرمایه گذاری پیشرفته

استراتژی های سرمایه گذاری روش هایی هستند که توسط سرمایه گذاران برای تخصیص دارایی های خود و اتخاذ تصمیمات مالی برای دستیابی به اهداف مالی خاص استفاده می شود. استراتژی های مختلف به ریسک های متفاوت، جدول زمانی سرمایه گذاری و اهداف مالی پاسخ می دهند. در اینجا برخی از انواع اصلی استراتژی های سرمایه گذاری آورده شده است: مدیریت فعال مشخصات مدیریت منفعل مشخصات سرمایه گذاری رشد مشخصات سرمایه گذاری ارزشی مشخصات سرمایه گذاری درآمد مشخصات سرمایه گذاری شاخص مشخصات چرخش بخش مشخصات تخصیص دارایی تاکتیکی مشخصات تخصیص دارایی پویا مشخصات ملاحظات در انتخاب استراتژی های سرمایه گذاری نتیجه سوالات متداول مدیریت فعال مدیریت فعال شامل نظارت مستمر و انجام تنظیمات مکرر در سبد سرمایه گذاری برای عملکرد بهتر از معیارهای بازار است.

سرمایه گذاری در املاک و مستغلات شامل خرید، مالکیت، مدیریت، اجاره یا فروش املاک و مستغلات برای سود است. این یک استراتژی سرمایه گذاری محبوب است که می تواند یک جریان درآمد ثابت، مزایای مالیاتی و فرصتی برای قدردانی در طول زمان فراهم کند. سرمایه‌گذاران می‌توانند از بین انواع مختلفی از املاک، مانند مسکونی، تجاری یا صنعتی، هر کدام مجموعه‌ای از ریسک‌ها و پاداش‌های خاص خود را انتخاب کنند. درک روندهای بازار، ارزیابی ارزش املاک و انجام بررسی های لازم اجزای ضروری برای سرمایه گذاری موفق املاک و مستغلات هستند.

مدیریت صندوق های تامینی شامل عملیات استراتژیک صندوق های تامینی است، که صندوق های سرمایه گذاری تلفیقی هستند که از استراتژی های متنوعی برای کسب بازده فعال برای سرمایه گذاران خود استفاده می کنند. مشخصه این صندوق ها توانایی آنها برای سرمایه گذاری در طیف گسترده ای از دارایی ها، از جمله سهام، اوراق قرضه، اوراق مشتقه و سرمایه گذاری های جایگزین است که اغلب از تکنیک های اهرمی و فروش کوتاه برای افزایش بازده استفاده می کنند.

امور مالی رفتاری یک حوزه مطالعاتی است که تأثیرات روانشناختی بر رفتار سرمایه گذاران و تأثیر آنها بر بازارهای مالی را بررسی می کند. به دنبال درک این موضوع است که چرا سرمایه‌گذاران اغلب غیرمنطقی عمل می‌کنند و چگونه سوگیری‌های شناختی، احساسات و عوامل اجتماعی به فرآیند تصمیم‌گیری کمک می‌کنند. با تجزیه و تحلیل این رفتارها، مالی رفتاری بینشی در مورد ناهنجاری های بازار ارائه می دهد و به سرمایه گذاران کمک می کند تا انتخاب های آگاهانه تری داشته باشند.

تعریف آربیتراژ به عمل استفاده از تفاوت قیمت ها در بازارهای مختلف یا اشکال یک دارایی برای ایجاد سود اشاره دارد. این استراتژی مالی در درجه اول به اصل “کم بخر، بالا بفروش” در یک بازه زمانی کوتاه متکی است، و تضمین می کند که سرمایه گذار با حداقل ریسک مواجه است و در عین حال بازده را به حداکثر می رساند. اجزای آربیتراژ اختلاف قیمت: مبنای اساسی آربیتراژ وجود تفاوت قیمت برای یک دارایی در بازارهای مختلف است.

تعریف آربیتراژ آماری، که اغلب به عنوان Stat Arb شناخته می شود، اساساً یک استراتژی تجارت خنثی از بازار است که به دنبال بهره برداری از ناکارآمدی قیمت گذاری بین دارایی ها است. به مدل‌ها و الگوهای آماری تکیه می‌کند و داده‌های قیمتی تاریخی را تجزیه و تحلیل می‌کند تا قیمت‌گذاری‌های نادرستی را که بازار ممکن است در طول زمان اصلاح کند، شناسایی کند. این استراتژی به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که از اختلاف قیمت موقت بین اوراق بهادار همبسته استفاده کنند که منجر به سودهای بالقوه زمانی که این قیمت ها همگرا می شوند، می شوند.

تعریف آربیتراژ ادغام به یک استراتژی سرمایه گذاری تخصصی اشاره دارد که بر سود بردن از تفاوت قیمتی که قبل و بعد از ادغام یا اکتساب ایجاد می شود تمرکز دارد. ایده اساسی این است که از ناکارآمدی های بازار استفاده شود که زمانی رخ می دهد که یک شرکت قصد خود را برای ادغام یا تصاحب یک شرکت دیگر اعلام می کند. هنگامی که ادغام اعلام می شود، قیمت سهام شرکت هدف معمولاً افزایش می یابد تا قیمت پیشنهادی را منعکس کند، در حالی که قیمت سهام شرکت خریداری کننده ممکن است کاهش یابد.

تعریف آربیتراژ قابل تبدیل یک استراتژی سرمایه گذاری پیچیده است که شامل خرید و فروش همزمان اوراق بهادار قابل تبدیل و سهام اساسی است. هدف این است که بر روی ناکارآمدی قیمت گذاری بین این دو سرمایه گذاری شود و به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که موقعیت خود را محافظت کنند و در عین حال سود را هدف قرار دهند. اساساً، آربیتراژ قابل تبدیل به دنبال بهره‌برداری از تفاوت‌های قیمتی است که زمانی ایجاد می‌شود که بازار اوراق بهادار قابل تبدیل یا سهام زیربنایی را نادرست قیمت‌گذاری می‌کند.

تعریف آژانس‌های رتبه‌بندی اعتباری (CRA) شرکت‌های مستقلی هستند که اعتبار واحدهای مختلف از جمله شرکت‌ها، دولت‌ها و ابزارهای مالی را ارزیابی می‌کنند. آنها رتبه‌بندی‌هایی را تعیین می‌کنند که نشان‌دهنده احتمال عدم پرداخت تعهدات بدهی ناشر است. این رتبه‌بندی‌ها برای سرمایه‌گذاران بسیار مهم هستند، زیرا بینش‌هایی درباره ریسک مرتبط با سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهند. انواع رتبه بندی اعتباری انواع مختلفی از رتبه بندی اعتباری وجود دارد که هر کدام هدف منحصر به فردی را انجام می دهند:

تعریف کریپتوکارنسی نوعی ارز دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می کند. برخلاف ارزهای سنتی صادر شده توسط دولت ها (همچنین به عنوان ارزهای فیات شناخته می شوند)، ارزهای دیجیتال بر روی شبکه های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین کار می کنند. این بدان معنی است که آنها توسط یک مقام مرکزی کنترل نمی شوند و تراکنش ها را شفاف تر و ایمن تر می کند.