بازده اضافی تعریف، محاسبه و استراتژی‌ها توضیح داده شده

بازده اضافی به بازده‌هایی اشاره دارد که توسط یک سرمایه‌گذاری تولید می‌شود و از بازده معیار یا نرخ بدون ریسک فراتر می‌رود. این معیار برای سرمایه‌گذاران حیاتی است زیرا نشان‌دهنده واضحی از عملکرد یک سرمایه‌گذاری نسبت به نتیجه مورد انتظار آن ارائه می‌دهد. با تحلیل بازده اضافی، سرمایه‌گذاران می‌توانند به‌طور مؤثری کارایی استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود را ارزیابی کرده و تصمیمات آگاهانه‌تری درباره پرتفوی‌های خود اتخاذ کنند.

برای درک کامل بازده اضافی، ضروری است که به اجزای کلیدی آن پرداخته شود:

• بازده واقعی: این شامل کل بازدهی است که یک سرمایه‌گذاری در یک دوره خاص تولید می‌کند، شامل هر دو سود سرمایه و هر درآمدی که تولید می‌شود، مانند سود سهام یا پرداخت‌های بهره. بازده واقعی نمایی جامع از عملکرد یک سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهد.

• بازده معیار: این به بازدهی اشاره دارد که توسط یک شاخص معیار مرتبط، مانند S&P 500 یا یک شاخص خاص بخش یا نرخ بدون ریسک که معمولاً توسط اوراق بهادار دولتی مانند اوراق خزانه‌داری نمایندگی می‌شود، تولید می‌شود. بازده معیار به عنوان یک استاندارد مقایسه‌ای عمل می‌کند و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که ارزیابی کنند سرمایه‌گذاری‌هایشان در مقایسه با بازار چگونه عمل می‌کند.

• نرخ بدون ریسک: این بازده نظری بر روی یک سرمایه‌گذاری با ریسک صفر است که معمولاً با بازدهی اوراق قرضه دولتی نشان داده می‌شود. نرخ بدون ریسک در تعیین بازده‌های اضافی مورد نیاز برای توجیه ریسکی که با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های پرریسک انجام می‌شود، بسیار مهم است.

بازده اضافی می‌تواند به انواع مختلفی دسته‌بندی شود که هر کدام هدف خاصی برای سرمایه‌گذاران دارند:

• بازده اضافی مطلق: این با کسر کردن بازده معیار از بازده واقعی به سادگی محاسبه می‌شود. این یک ارزیابی ساده از اینکه یک سرمایه‌گذاری چقدر نسبت به معیار بهتر یا بدتر عمل کرده است، ارائه می‌دهد.

• بازده اضافی نسبی: این معیار عملکرد یک سرمایه‌گذاری را در مقایسه با همتایان یا یک معیار خاص اندازه‌گیری می‌کند و بینش‌هایی درباره جایگاه آن در چشم‌انداز رقابتی‌اش ارائه می‌دهد. این نوع بازده اضافی به‌ویژه برای مدیران صندوق و سرمایه‌گذارانی که به دنبال مقایسه وسایل سرمایه‌گذاری مشابه هستند، مفید است.

برای توضیح مفهوم بازده اضافی، مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

1. سرمایه‌گذاری در یک سهام در طول یک سال بازدهی ۱۲٪ دارد، در حالی که بازده شاخص معیار ۸٪ است. بازده اضافی را می‌توان به صورت زیر محاسبه کرد:

   \( \text{بازده اضافی} = 12\% - 8\% = 4\% \)

   این ۴٪ بازده اضافی نشان می‌دهد که سهام ۴٪ از معیار عملکرد بهتری داشته است و برتری عملکرد آن را برجسته می‌کند.

2. در سناریوی دیگر، اگر نرخ بدون ریسک ۲٪ باشد و یک سرمایه‌گذار ۵٪ از یک سرمایه‌گذاری دیگر کسب کند، بازده اضافی به‌صورت زیر خواهد بود:

   \( \text{بازده اضافی} = 5\% - 2\% = 3\% \)

   این ۳٪ نشان‌دهنده بازده اضافی است که بر روی نرخ بدون ریسک کسب می‌شود و نمایانگر حق بیمه سرمایه‌گذاری برای پذیرش ریسک است.

سرمایه‌گذاران از روش‌ها و استراتژی‌های مختلفی برای افزایش بازده اضافی خود استفاده می‌کنند:

• مدیریت فعال: این استراتژی شامل انتخاب فعال سهام و زمان‌بندی بازار به‌منظور عملکرد بهتر از یک معیار است. مدیریت فعال نیاز به تحقیق و تحلیل بازار گسترده دارد و هدف آن بهره‌برداری از اوراق بهادار با قیمت نادرست یا روندهای نوظهور است.

• تخصیص دارایی استراتژیک: این رویکرد بر تنوع سرمایه‌گذاری‌ها در کلاس‌های مختلف دارایی—مانند سهام، درآمد ثابت، املاک و مستغلات و کالاها—تمرکز دارد تا بازده‌ها را بهینه‌سازی کرده و ریسک را مدیریت کند. با متعادل کردن پرتفوی با کلاس‌های مختلف دارایی، سرمایه‌گذاران می‌توانند خود را بهتر برای دستیابی به بازده‌های اضافی بالاتر آماده کنند.

• پوشش ریسک: استفاده از ابزارهای مالی، مانند گزینه‌ها یا قراردادهای آتی، برای جبران خسارات احتمالی در سرمایه‌گذاری‌ها می‌تواند به دستیابی به بازده اضافی بهتر کمک کند. استراتژی‌های پوشش ریسک می‌توانند در برابر نوسانات بازار و افت‌های غیرمنتظره محافظت کنند و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که بازده هدف خود را حفظ کنند.

با تغییرات در چشم‌انداز مالی، چندین روند جدید در جستجوی بازده‌های اضافی شکل می‌گیرد:

• افزایش استفاده از تحلیل داده‌ها: سرمایه‌گذاران به طور فزاینده‌ای از داده‌های کلان و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای شناسایی الگوها و روندهایی که می‌توانند به بازده اضافی بالاتر منجر شوند، استفاده می‌کنند. تحلیل‌های پیشرفته می‌توانند بینش‌هایی درباره رفتار بازار ارائه دهند و در اتخاذ تصمیمات سرمایه‌گذاری مبتنی بر داده کمک کنند.

• تمرکز بر سرمایه‌گذاری‌های ESG: معیارهای محیط زیست، اجتماعی و حکمرانی (ESG) در حال gaining traction هستند و تعداد فزاینده‌ای از سرمایه‌گذاران به دنبال بازده‌های اضافی از طریق سرمایه‌گذاری‌های مسئولانه اجتماعی هستند. شرکت‌هایی که به پایداری و حکمرانی اخلاقی اولویت می‌دهند، معمولاً سرمایه‌گذاری بیشتری را جذب می‌کنند که می‌تواند منجر به بازده‌های بالاتر در بلندمدت شود.

• سرمایه‌گذاری‌های جایگزین: علاقه‌مندی به دارایی‌های جایگزین، مانند ارزهای دیجیتال، املاک و مستغلات و سرمایه‌گذاری خصوصی در حال افزایش است. این سرمایه‌گذاری‌ها می‌توانند فرصت‌های منحصر به فردی برای بازده‌های اضافی که با بازارهای سهام و اوراق قرضه سنتی همبستگی ندارند، ارائه دهند و تنوع و پتانسیل برای بازده‌های بالاتر را فراهم کنند.

بازده اضافی یک معیار اساسی در مالی است که بینش‌های ارزشمندی درباره عملکرد سرمایه‌گذاری‌ها نسبت به معیارها ارائه می‌دهد. با درک اجزا، انواع و استراتژی‌هایی که می‌توانند بازده اضافی را افزایش دهند، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای متناسب با اهداف مالی خود اتخاذ کنند. با ادامه تحول در چشم‌انداز سرمایه‌گذاری، آگاهی از روندهای نوظهور و به‌کارگیری استراتژی‌های مؤثر برای دستیابی به بازده‌های برتر بسیار حیاتی خواهد بود.