درک کسری دوره‌ای تعریف، انواع و مدیریت

یک کسری چرخه‌ای اصطلاحی است که در اقتصاد برای توصیف کسری بودجه‌ای که به دلیل نوسانات در چرخه اقتصادی رخ می‌دهد، استفاده می‌شود. زمانی که اقتصاد در رکود است، درآمدهای دولت معمولاً به دلیل کاهش جمع‌آوری مالیات کاهش می‌یابد، در حالی که هزینه‌ها ممکن است به دلیل افزایش برنامه‌های رفاه اجتماعی افزایش یابد. این منجر به کسری بودجه‌ای می‌شود که به آن کسری چرخه‌ای گفته می‌شود زیرا به طور مستقیم به چرخه اقتصادی مرتبط است.

درک اجزای کسری‌های دوره‌ای می‌تواند در تحلیل تأثیرات آن‌ها بر اقتصاد کمک کند. در اینجا اجزای اصلی آورده شده است:

• درآمد دولت: درآمدی که دولت از مالیات‌ها، هزینه‌ها و منابع دیگر جمع‌آوری می‌کند. در دوران رکود اقتصادی، این درآمد تمایل به کاهش دارد و به کسری چرخه‌ای کمک می‌کند.

• هزینه‌های دولتی: مجموع هزینه‌های دولت برای خدمات عمومی، زیرساخت‌ها و برنامه‌های اجتماعی. هزینه‌ها معمولاً در دوران رکود افزایش می‌یابند زیرا افراد بیشتری به کمک نیاز دارند.

• خروجی اقتصادی: عملکرد کلی اقتصادی که با تولید ناخالص داخلی (GDP) اندازه‌گیری می‌شود. کاهش در GDP یک شاخص کلیدی از رکود اقتصادی است و معمولاً با افزایش کسری‌های چرخه‌ای همراه است.

• بدهی عمومی: مجموع انباشت شده‌ای از پول که دولت بدهکار است. زمانی که کسری‌های دوره‌ای رخ می‌دهد، دولت‌ها ممکن است بیشتر قرض بگیرند و این امر باعث افزایش سطح بدهی عمومی می‌شود.

کسری‌های دوره‌ای می‌توانند بر اساس ویژگی‌ها و پیامدهایشان به انواع مختلفی دسته‌بندی شوند:

• کسری ساختاری دوره‌ای: این نوع کسری زمانی رخ می‌دهد که ساختار اقتصادی زیرین نتواند حتی در دوران رونق اقتصادی تعادل مالی را پشتیبانی کند. این موضوع نشان‌دهنده مسائل عمیق‌تری در اقتصاد است که نیاز به راه‌حل‌های بلندمدت دارد.

• کسری دوره‌ای موقت: کسری موقت ناشی از نوسانات اقتصادی کوتاه‌مدت است. این کسری‌ها معمولاً به عنوان قابل مدیریت در نظر گرفته می‌شوند زیرا انتظار می‌رود که با بهبود اقتصاد خود را اصلاح کنند.

• کسری چرخه‌ای بلندمدت: زمانی که کسری‌های چرخه‌ای در چندین چرخه اقتصادی ادامه پیدا کنند، ممکن است نشان‌دهنده نیاز به اصلاحات سیاستی قابل توجه باشند. کسری‌های بلندمدت می‌توانند به افزایش بدهی عمومی و کاهش ثبات اقتصادی منجر شوند.

برای نشان دادن کسری‌های دوره‌ای، به مثال‌های زیر توجه کنید:

• بحران مالی 2008: بسیاری از دولت‌ها با کسری‌های چرخه‌ای قابل توجهی مواجه شدند زیرا درآمدهای مالیاتی به شدت کاهش یافت و هزینه‌ها برای برنامه‌های اجتماعی افزایش یافت. به عنوان مثال، ایالات متحده شاهد افزایش چشمگیری در کسری خود بود زیرا بسته‌های محرک اقتصادی را برای احیای اقتصاد اجرا کرد.

• همه‌گیری COVID-19: کندی اقتصادی جهانی ناشی از این همه‌گیری منجر به کسری‌های چرخه‌ای گسترده‌ای شد. دولت‌ها در سرتاسر جهان هزینه‌ها را افزایش دادند تا از افراد و کسب‌وکارها حمایت کنند که این امر منجر به افزایش وام‌گیری و کسری بودجه شد.

مدیریت مؤثر کسری‌های دوره‌ای برای حفظ ثبات اقتصادی بسیار مهم است. در اینجا چند استراتژی وجود دارد که دولت‌ها می‌توانند اجرا کنند:

• سیاست‌های مالی ضدچرخه‌ای: دولت‌ها می‌توانند سیاست‌هایی را اتخاذ کنند که در دوران رکود هزینه‌ها را افزایش دهند و در دوران رونق هزینه‌ها را کاهش دهند. این امر به تثبیت اقتصاد و کاهش اثرات کسری‌های چرخه‌ای کمک می‌کند.

• بهبود جمع‌آوری درآمد: بهبود روش‌های جمع‌آوری مالیات و گسترش پایه مالیاتی می‌تواند به افزایش درآمدهای دولت کمک کند و در نتیجه شدت کسری‌های دوره‌ای را کاهش دهد.

• سرمایه‌گذاری در رشد اقتصادی: تمرکز بر رشد بلندمدت از طریق سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، آموزش و فناوری می‌تواند به بهبود عملکرد اقتصادی کمک کرده و احتمال کسری‌های دوره‌ای در آینده را کاهش دهد.

• اجرای تثبیت‌کننده‌های خودکار: برنامه‌هایی که به‌طور خودکار مزایا را در دوران رکود اقتصادی افزایش می‌دهند، مانند بیمه بیکاری، می‌توانند به تثبیت درآمدها و کاهش تأثیر کسری‌های دوره‌ای کمک کنند.

کسری‌های دوره‌ای بخشی طبیعی از چرخه‌های اقتصادی هستند، اما درک پیامدها و استراتژی‌های مدیریت آن‌ها ضروری است. با تمرکز بر سیاست‌های ضدچرخه‌ای و بهبود جمع‌آوری درآمد، دولت‌ها می‌توانند به طور مؤثرتری از دوران رکود اقتصادی عبور کنند. کلید این است که پاسخ‌های کوتاه‌مدت را با سلامت مالی بلندمدت متعادل کنیم تا اطمینان حاصل شود که کسری‌های دوره‌ای به چالش‌های اقتصادی بزرگ‌تری تبدیل نشوند.