اوراق قرضه قابل تبدیل فرعی یک مرور

اوراق قرضه قابل تبدیل فرعی یک ابزار مالی منحصر به فرد است که ویژگی‌های هر دو بدهی و سهام را ترکیب می‌کند. اساساً، این نوعی از اوراق قرضه است که می‌تواند به تعداد معینی از سهام شرکت صادرکننده تبدیل شود. این ابزار معمولاً توسط شرکت‌هایی استفاده می‌شود که به دنبال جمع‌آوری سرمایه هستند و در عین حال به سرمایه‌گذاران پتانسیل سود را در صورت افزایش قیمت سهام شرکت ارائه می‌دهد.

درک بدهی قابل تبدیل فرعی نیازمند فهم اجزای کلیدی آن است:

• تبعیت: این به این معنی است که در صورت تصفیه، دارندگان بدهی‌های تبعی بعد از دارندگان بدهی‌های ارشد پرداخت می‌شوند. در حالی که این ریسک را افزایش می‌دهد، می‌تواند به بازدهی بالاتری نیز منجر شود.

• قابلیت تبدیل: سرمایه‌گذاران این گزینه را دارند که بدهی خود را به سهام تبدیل کنند، معمولاً با قیمت تبدیل از پیش تعیین‌شده. این ویژگی است که این ابزار را جذاب می‌کند.

• نرخ کوپن: این نرخ بهره‌ای است که به دارندگان اوراق قرضه پرداخت می‌شود. معمولاً، نرخ کوپن برای بدهی‌های قابل تبدیل فرعی کمتر از بدهی‌های غیرقابل تبدیل است به دلیل ارزش افزوده گزینه تبدیل.

• تاریخ سررسید: مانند اوراق قرضه سنتی، بدهی قابل تبدیل فرعی دارای تاریخ سررسید است که در آن مبلغ اصلی باید پرداخت شود.

بدهی subordinated قابل تبدیل می‌تواند بر اساس ویژگی‌های خاص به چندین نوع تقسیم شود:

• اوراق قرضه قابل تبدیل اجباری: این اوراق قرضه به طور خودکار در تاریخ مشخصی به سهام تبدیل می‌شوند. این اوراق معمولاً توسط شرکت‌هایی صادر می‌شوند که می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که بدهی آن‌ها به سهام تبدیل می‌شود.

• اوراق قرضه قابل تبدیل اختیاری: سرمایه‌گذاران می‌توانند انتخاب کنند که آیا اوراق قرضه خود را در یک بازه زمانی مشخص به سهام تبدیل کنند یا خیر. این امر برای دارنده اوراق قرضه انعطاف‌پذیری بیشتری را فراهم می‌کند.

• اوراق قرضه قابل تبدیل مشروط (CoCos): این اوراق قرضه تحت شرایط خاصی به سهام تبدیل می‌شوند، مانند زمانی که سرمایه صادرکننده به زیر سطح معینی می‌رسد. این اوراق معمولاً در بخش بانکی برای تقویت سرمایه در زمان‌های فشار مالی استفاده می‌شوند.

چشم‌انداز بدهی‌های قابل تبدیل فرعی در حال تحول است. در اینجا برخی از جدیدترین روندها آورده شده است:

• افزایش محبوبیت در میان استارتاپ‌ها: بسیاری از استارتاپ‌ها به بدهی‌های قابل تبدیل فرعی روی آورده‌اند تا بدون رقیق کردن سهام در مراحل اولیه، سرمایه‌گذاران را جذب کنند.

• تمرکز بر پایداری: شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای بدهی‌های قابل تبدیل سبز و فرعی را برای تأمین مالی پروژه‌های دوستدار محیط زیست صادر می‌کنند که به سرمایه‌گذاران آگاه اجتماعی جذب می‌شود.

• ساختارهای هیبریدی: برخی از صادرکنندگان در حال ایجاد ساختارهای هیبریدی هستند که ویژگی‌های اوراق قابل تبدیل را با سایر ابزارهای مالی ترکیب می‌کنند و جذابیت آن‌ها را برای طیف وسیع‌تری از سرمایه‌گذاران افزایش می‌دهند.

برای بهتر توضیح دادن مفهوم، در اینجا چند مثال آورده شده است:

• شرکت A: یک استارتاپ فناوری بدهی قابل تبدیل با نرخ کوپن ۵٪ و گزینه تبدیل پس از سه سال صادر می‌کند. اگر شرکت عملکرد خوبی داشته باشد، سرمایه‌گذاران می‌توانند اوراق قرضه خود را به سهام با قیمت مناسب تبدیل کنند.

• شرکت B: یک شرکت معتبر اوراق قرضه قابل تبدیل اجباری صادر می‌کند که پس از پنج سال به طور خودکار به سهام تبدیل می‌شود. این به شرکت اجازه می‌دهد تا تأمین مالی را تأمین کند در حالی که به سرمایه‌گذاران یک استراتژی خروج واضح ارائه می‌دهد.

سرمایه‌گذاری در بدهی‌های قابل تبدیل فرعی نیاز به یک رویکرد استراتژیک دارد:

• ارزیابی پتانسیل رشد شرکت: به دنبال شرکت‌هایی با چشم‌اندازهای رشد قوی باشید که احتمالاً ارزش آن‌ها افزایش خواهد یافت و تبدیل آن‌ها را جذاب می‌کند.

• ارزیابی شرایط بازار: درک محیط اقتصادی وسیع‌تر و روندهای نرخ بهره، زیرا این عوامل می‌توانند بر عملکرد بدهی‌های قابل تبدیل فرعی تأثیر بگذارند.

• تنوع در پرتفوی خود: ترکیبی از بدهی‌های قابل تبدیل فرعی را با سایر کلاس‌های دارایی ادغام کنید تا به طور مؤثر ریسک را مدیریت کنید.

اوراق قرضه قابل تبدیل فرعی ترکیبی جذاب از ریسک و پاداش را ارائه می‌دهد. این ابزار مالی گزینه‌ای انعطاف‌پذیر برای تأمین مالی شرکت‌ها فراهم می‌کند و در عین حال به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که از افزایش احتمالی ارزش سهام بهره‌مند شوند. با تغییر روندها و ظهور انواع جدید، آگاهی از این ابزار مالی می‌تواند استراتژی سرمایه‌گذاری و تلاش‌های مدیریت پرتفوی شما را بهبود بخشد.