قانون بازسازی جامعه ترویج دسترسی عادلانه به اعتبار

قانون بازسازی جامعه (CRA) یک قطعه مهم از قانونگذاری است که در سال 1977 در ایالات متحده به تصویب رسید. هدف آن اطمینان از این است که بانک‌ها و مؤسسات مالی دسترسی عادلانه به اعتبار را برای تمام جوامع فراهم کنند، به‌ویژه بر روی محله‌های با درآمد پایین و متوسط (LMI) تمرکز دارد. CRA برای مبارزه با خط قرمز طراحی شده است - جایی که بانک‌ها به‌طور تاریخی از وام دادن به برخی مناطق بر اساس ویژگی‌های نژادی یا اقتصادی خودداری کرده‌اند - و برای ترویج شیوه‌های وام‌دهی مسئولانه.

• حوزه‌های ارزیابی: مؤسسات مالی باید حوزه‌هایی را که در آن فعالیت می‌کنند شناسایی کنند. این شامل محله‌هایی است که به آنها خدمات می‌دهند و جوامعی که تحت تأثیر شیوه‌های وام‌دهی آنها قرار دارند.

• ارزیابی عملکرد: نهادهای نظارتی ارزیابی‌هایی از بانک‌ها بر اساس فعالیت‌های وام‌دهی، سرمایه‌گذاری و خدمات آن‌ها در مناطق ارزیابی خود انجام می‌دهند. این ارزیابی‌ها به تعیین انطباق بانک با CRA کمک می‌کند.

• توسعه جامعه: CRA بانک‌ها را تشویق می‌کند تا در پروژه‌های توسعه جامعه که به افراد یا مناطق با درآمد کم و متوسط (LMI) سود می‌رساند، سرمایه‌گذاری کنند. این می‌تواند شامل ابتکارات مسکن مقرون به صرفه، برنامه‌های توسعه اقتصادی و موارد دیگر باشد.

• فعالیت‌های وام‌دهی: بانک‌ها تشویق می‌شوند تا به افراد با درآمد کم و متوسط (LMI) وام‌هایی برای خرید خانه، توسعه کسب‌وکارهای کوچک و آموزش ارائه دهند.

• فعالیت‌های سرمایه‌گذاری: مؤسسات مالی می‌توانند در پروژه‌هایی که به جوامع سود می‌رسانند، سرمایه‌گذاری کنند، مانند اعتبار مالیاتی مسکن برای افراد کم‌درآمد یا مؤسسات مالی توسعه جامعه (CDFIs).

• فعالیت‌های خدماتی: بانک‌ها همچنین بر اساس خدمات خود ارزیابی می‌شوند، از جمله دسترسی به شعب و دستگاه‌های خودپرداز و اینکه آیا آموزش مالی به جوامع کم‌برخوردار ارائه می‌دهند یا خیر.

• افزایش نظارت و به‌روزرسانی‌ها: اخیراً، نهادهای نظارتی در حال کار بر روی به‌روزرسانی مقررات CRA بوده‌اند تا بهتر منعکس‌کننده وضعیت اقتصادی کنونی باشند و اندازه‌گیری سرمایه‌گذاری‌های اجتماعی بانک‌ها را بهبود بخشند.

• تمرکز بر شمولیت دیجیتال: با افزایش بانکداری دیجیتال، تأکید بیشتری بر این موضوع وجود دارد که اطمینان حاصل شود تمام جوامع به خدمات مالی دیجیتال دسترسی دارند.

• ملاحظات زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG): مؤسسات مالی بیشتری در حال ادغام عوامل ESG در فعالیت‌های CRA خود هستند و اهمیت سرمایه‌گذاری پایدار و مسئولانه را درک می‌کنند.

• پروژه‌های مسکن مقرون به صرفه: بانک‌ها تأمین مالی پروژه‌های مسکن مقرون به صرفه زیادی را انجام داده‌اند که گزینه‌های زندگی ایمن و مقرون به صرفه‌ای را برای خانواده‌های با درآمد کم و متوسط فراهم کرده است.

• وام‌های کسب‌وکار کوچک: بانک‌های مطابق با CRA نقش حیاتی در اعطای وام به کسب‌وکارهای کوچک در مناطق کمتر برخوردار ایفا کرده‌اند و باعث رشد اقتصادی محلی و ایجاد شغل شده‌اند.

• همکاری با سازمان‌های غیرانتفاعی: بسیاری از بانک‌ها با سازمان‌های غیرانتفاعی همکاری می‌کنند تا تلاش‌های خود را در زمینه ارتباط با جامعه و اعطای وام تقویت کنند و اطمینان حاصل کنند که به طور مؤثر نیازهای جوامع با درآمد کم و متوسط را برآورده می‌سازند.

• برنامه‌های آموزش مالی: ارائه برنامه‌هایی که افراد را در مورد اعتبار، بودجه‌بندی و مالکیت خانه آموزش می‌دهد، به توانمندسازی جوامع و بهبود سواد مالی کمک می‌کند.

قانون بازسازی جامعه (CRA) همچنان ابزاری حیاتی در ترویج دسترسی عادلانه به اعتبار و پرورش رشد اقتصادی در جوامع کمتر برخوردار است. با تغییر روندها و بروز چالش‌های جدید، CRA همچنان سنگ بنای توسعه جامعه و شمول مالی در ایالات متحده باقی مانده است. با تشویق به شیوه‌های وام‌دهی و سرمایه‌گذاری مسئولانه، CRA به ایجاد یک چشم‌انداز مالی فراگیرتر برای همه کمک می‌کند.