Tanım Likidite Riski Yönetimi, bir organizasyonun kısa vadeli mali yükümlülüklerini yerine getirememe ile ilgili riskleri tanımlama, değerlendirme ve azaltma sürecini ifade eder. Bu, varlığın, yükümlülükler vadesi geldiğinde karşılamak için yeterli likit varlıklara sahip olmasını sağlamayı içerir; böylece operasyonel istikrar ve mali sağlık korunur.
Likidite Risk Yönetiminin Önemi Etkili likidite risk yönetimi birkaç nedenle hayati öneme sahiptir:
Bu, organizasyonların mali sıkıntılardan ve potansiyel iflaslardan kaçınmalarına yardımcı olur.
Yeterli likit varlıkları bulundurarak, şirketler beklenmedik piyasa değişikliklerine veya operasyonel zorluklara hızlı bir şekilde yanıt verebilirler.
Tanım Kötü Kredi Varlıkları (NPA), temerrüde düşen veya anapara veya faiz ödemelerinin planlanan tarihlerinde gecikme yaşayan kredileri veya avansları ifade eder. Daha basit bir ifadeyle, bir borçlu belirli bir süre, genellikle 90 gün, kredi ödemelerini yapmazsa, kredisi kötü kredi olarak sınıflandırılır. Bu sınıflandırma önemlidir çünkü varlığın gelir üretmediğini ve kredi veren için bir risk oluşturduğunu gösterir.
NPA Bileşenleri NPA’ları anlamak birkaç ana bileşeni içerir:
Kredi Sınıflandırması: NPA’lar, temerrüt süresine göre kategorize edilir.
Tanım Operasyonel Durum Tespiti (ODD), bir organizasyonun operasyonel süreçlerinin, kontrollerinin ve sistemlerinin yatırım analiz aşamasında kapsamlı bir değerlendirmesini ifade eder. ODD, bir yatırımın performansını ve sürdürülebilirliğini etkileyebilecek potansiyel operasyonel riskleri tanımlamayı amaçlar. Finansal durum tespiti ile karşılaştırıldığında, finansal tablolar ve metrikler üzerinde yoğunlaşan ODD, bir şirketin işleyişine daha derinlemesine dalar.
Operasyonel Durum Tespiti’nin Önemi ODD’yi anlamak, özellikle bugünün karmaşık finansal ortamında yatırımcılar için çok önemlidir. Bu, şunlara yardımcı olur:
Tanım Piyasa mikro yapısı, finansal piyasaların nasıl çalıştığını inceleyen süreçler ve mekanizmaların çalışmasıdır. İşlemlerin nasıl gerçekleştirildiğine, farklı piyasa katılımcılarının rolüne ve bu etkileşimlerin fiyat oluşumu ve piyasa verimliliği üzerindeki etkisine derinlemesine bakar. Temelde, finansal piyasaların daha geniş ekonomik göstergelerin ötesindeki iç işleyişini anlamak için bir çerçeve sağlar.
Anahtar bileşenler Sipariş Türleri: Farklı sipariş türleri (piyasa siparişleri, limit siparişleri vb.) işlemlerin nasıl gerçekleştirileceğini etkiler ve piyasa fiyatlarını etkileyebilir.
Piyasa Katılımcıları: Bu, perakende yatırımcılar, kurumsal yatırımcılar, piyasa yapıcılar ve yüksek frekanslı trader’ları içerir.
Tanım Portföy çeşitlendirme stratejileri, varlıkları çeşitli finansal araçlar, endüstriler ve diğer kategoriler arasında dağıtarak riski azaltmayı amaçlayan yatırım yaklaşımlarıdır. Fikir basittir: tüm yumurtalarınızı tek bir sepete koymayın. Yatırımları yayarak, kötü performans gösteren bir varlığın genel portföy üzerindeki etkisini azaltmak mümkündür.
Portföy Çeşitlendirmesinin Önemi Portföy çeşitliliğinin önemi abartılamaz. Bu, yatırımcıların riski yönetmelerine ve zamanla daha istikrarlı getiriler elde etmelerine yardımcı olur. İyi çeşitlendirilmiş bir portföy, piyasa düşüşleri sırasında önemli kayıplar yaşama olasılığı daha düşük olan bir portföydür, çünkü farklı varlıklar genellikle piyasa olaylarına farklı tepkiler verir.
Tanım Davranışsal yatırım stratejileri, yatırım karar verme sürecine psikolojik içgörüleri dahil eden yaklaşımlardır. Bu stratejiler, yatırımcıların her zaman rasyonel olmadığını ve duyguların, önyargıların ve sosyal etkilerin piyasa davranışını önemli ölçüde etkileyebileceğini kabul eder. Bu faktörleri anlayarak, yatırımcılar finansal piyasalarda insanların öngörülebilir davranış biçimlerinden yararlanan stratejiler geliştirebilirler.
Davranışsal Yatırım Stratejilerinin Bileşenleri Davranışsal yatırım stratejilerinin ana bileşenleri şunlardır:
Bilişsel Yanlılıklar: Bunlar, yargıda normdan veya rasyonellikten sapma sistematik kalıplarıdır. Yaygın yanlılıklar arasında aşırı güven, kayıp korkusu ve sabitleme bulunur; bu da suboptimal yatırım kararlarına yol açabilir.
Tanım Etkileşim Ölçüm Çerçeveleri, yatırımların ve girişimlerin sosyal, çevresel ve ekonomik etkilerini değerlendirmek için kullanılan yapılandırılmış yaklaşımlardır. Bu çerçeveler, organizasyonlara faaliyetlerinin değerleri ve hedefleriyle nasıl uyumlu olduğunu değerlendirmek için araçlar sunar ve katkılarının toplum ve çevre için olumlu sonuçlar doğurmasını sağlamaya yardımcı olur.
Etkileşim Ölçüm Çerçevelerinin Önemi Bu çerçeveleri anlamak ve uygulamak birkaç nedenle çok önemlidir:
Hesap Verebilirlik: Kurumların etkileri hakkında şeffaf olmalarını sağlar, paydaşlarla güveni artırır.
Karar Verme: Açık metrikler sağlayarak, bu çerçeveler yatırım kararlarını ve stratejik planlamayı yönlendirir.
Tanım Davranışsal Portföy Teorisi (BPT), bilişsel psikolojiyi yatırım stratejileriyle birleştiren finans alanında büyüleyici bir kavramdır. Geleneksel portföy teorilerinin aksine, genellikle yatırımcıların rasyonel olduğunu ve belirli bir risk seviyesine karşılık maksimum getiriyi hedeflediğini varsayan BPT, insan davranışının duygular, önyargılar ve psikolojik faktörler tarafından etkilendiğini kabul eder. Bu teori, bu unsurların yatırımcı karar verme süreçlerini ve portföy oluşturmayı nasıl şekillendirdiğini vurgular.
Davranışsal Portföy Teorisi’nin Ana Bileşenleri Zihinsel Hesaplama: Bu ilke, bireylerin parayı kaynağına veya amaçlanan kullanımına göre farklı kategorilere ayırdığı ve farklı şekilde değerlendirdiği bilişsel süreci ifade eder.
Tanım Kredi puanlama modelleri, kredi verenlerin borçluların kredi değerliliğini değerlendirmek için kullandığı istatistiksel araçlardır. Bu modeller, bir borçlunun bir krediyi geri ödememe olasılığını tahmin etmek için çeşitli finansal davranışları analiz eder. Temelde, bu modeller kredi verenlerin kredi verme ve risk yönetimi konusunda bilinçli kararlar almalarına yardımcı olur.
Kredi Puanlama Modellerinin Bileşenleri Kredi puanlama modelleri birkaç ana bileşen üzerine inşa edilmiştir:
Ödeme Geçmişi: Bu, kredi puanının yaklaşık %35’ini oluşturan en önemli faktördür.
Tanım Non-Faaliyet Geliri, bir işletmenin ana faaliyetleriyle doğrudan bağlantılı olmayan gelirini ifade eder. Bu tür gelir genellikle yatırımlar, kiralık mülkler veya varlık satışları gibi ikincil faaliyetlerden kaynaklanır. Non-Faaliyet Gelirini anlamak, yatırımcılar ve analistler için önemlidir çünkü bu, bir şirketin temel iş fonksiyonlarının ötesinde mali sağlığını ortaya çıkarabilir.
Faaliyet Dışı Gelir Bileşenleri Birçok bileşen, Şirket Dışı Gelire katkıda bulunur, bunlar arasında:
Yatırım Geliri: Bu, hisse senetleri, tahviller ve diğer finansal araçlardaki yatırımlardan elde edilen temettüler, faiz ve sermaye kazançlarını içerir.