Gelir Paylaşım Anlaşmaları Eğitim Finansmanını Yeniden Şekillendirmek

Bir uzman finans yazarı olarak, eğitim finansmanı ve alternatif yatırım modellerinin gelişen manzarasını gözlemleme konusunda yılların deneyimine sahibim. Geleneksel öğrenci kredisi yapıların sınırlamalarını ilk elden gördüm. Yüksek öğrenimin artan maliyeti ve belirsiz iş piyasası, yenilikçi çözümler için bir talep oluşturmuştur. Bunlar arasında, Gelir Paylaşım Anlaşması (ISA), bireylerin eğitim ve öğretimlerini finanse etme biçimlerini temelden yeniden şekillendiren önemli bir rakip olarak ortaya çıkmıştır ve aynı zamanda öğrencilerin ve eğitim sağlayıcılarının teşviklerini hizalamaktadır.

Bir Gelir Paylaşım Anlaşması (ISA), bir bireyin eğitim veya öğretim için finansman aldığı ve programını tamamladıktan ve istihdam sağladıktan sonra belirli bir süre boyunca gelecekteki gelirinin sabit bir yüzdesini ödeme taahhüdünde bulunduğu sözleşmeli bir düzenlemedir. Geleneksel bir kredinin aksine, bir ISA faiz biriktirmez ve geri ödeme yükümlülükleri doğrudan bireyin kazançlarına bağlıdır.

Bu model, genellikle borçlunun gelirine bakılmaksızın sabit aylık ödemeleri içeren geleneksel öğrenci kredileriyle keskin bir tezat oluşturmaktadır ve genellikle yüksek faiz oranlarıyla birlikte gelir. Örneğin, yakın tarihli bir rapor, federal öğrenci kredilerine erişim sağlamakta zorluk yaşayan Jose Aguilar’ın deneyimini vurgulamıştır. Geleneksel bir özel kredi yerine, “yüksek faiz oranlarıyla gelen” bir seçenek olarak, bir kar amacı gütmeyen sağlayıcı aracılığıyla bir ISA’yı tercih etti; burada “mezuniyet sonrası gelirinin belirli bir yüzdesini ödeyecektir” (Open Campus, “Yardımcı El mi Yoksa Dolandırıcılık mı?”). Geri ödeme yapısındaki bu temel fark, ISA’nın cazibesinin temel taşlarından biridir.

Finans sektöründeki bakış açımdan, birçok ISA modelini analiz ederek, bu anlaşmaları tanımlayan birkaç ortak bileşen belirledim:

• Gelir Payı Yüzdesi: Bu, bireyin ödemeyi kabul ettiği brüt gelirinin önceden belirlenmiş yüzdesidir. Bu rakam, programa, sağlayıcıya ve alanın algılanan kazanç potansiyeline bağlı olarak önemli ölçüde değişiklik gösterebilir. Örneğin, bazı anlaşmalar bir öğrencinin gelirinin “%0.25 ile %9.5” arasında değişebilir (Open Campus, “Yardımcı El mi yoksa Dolandırıcılık mı?”).

• Gelir Eşiği: Kritik bir koruyucu özellik olan bu, bir bireyin geri ödeme yükümlülüklerinin başlaması için kazanması gereken minimum yıllık gelirdir. Bu, ödemelerin yalnızca birey mali olarak istikrarlı olduğunda gerekli olmasını sağlar. Örneğin, Jose Aguilar’ın ISA’sı, “en az yılda 48.000 $ kazanmaya başlayana kadar ödeme yapmaya başlaması gerekmeyeceğini” belirtmiştir (Open Campus, “Yardımcı El mi Yoksa Dolandırıcılık mı!”).

• Ödeme Süresi: Bu, ödemelerin yapılacağı süreyi belirtir ve genellikle birkaç yıldan on yıla kadar değişir.

• Ödeme Limiti: Birçok ISA, genellikle alınan orijinal finansmanın bir katı olarak ifade edilen maksimum toplam geri ödeme tutarını içerir. Bu, finansal yükümlülüğe bir üst sınır koyarak, yüksek gelirli kişilerin zamanla aşırı bir miktar ödemesini korur.

• Mezuniyet veya Program Tamamlama: Geri ödeme genellikle bireyin eğitim programını başarıyla tamamladıktan ve birçok durumda istihdam sağladıktan sonra başlar.

• Sağlayıcı Türleri: ISA’lar, eğitim kurumları (üniversiteler, kodlama bootcamp’leri), özel finansman şirketleri ve kar amacı gütmeyen kuruluşlar dahil olmak üzere çeşitli kuruluşlar tarafından sunulmaktadır. “Kar amacı gütmeyen Better Future Forward” bu tür bir örnektir; Jose Aguilar’a Illinois Chicago Üniversitesi’ndeki (Open Campus, “Yardımcı El mi yoksa Dolandırıcılık mı!”) eğitimleri için bir ISA sağlamıştır.

Benim ISAs hakkındaki profesyonel değerlendirmem, birçok öğrenci için cazip bir seçenek haline getiren birkaç belirgin avantajı vurgulamaktadır:

• Azaltılmış Ön Risk: Ana fayda, öğrencilerin belirli bir gelir eşiğinin üzerinde kazanmaya başlayana kadar borçlanmamalarıdır. Bu, mezuniyet sonrası kariyer yolları belirsiz olanlar için özellikle yönetilemez borç biriktirme riskini azaltır.

• Teşviklerin Uyumlu Hale Getirilmesi: ISA sunan sağlayıcılar, öğrenci başarısı için doğrudan teşvik edilmektedir. Yatırım getirileri, öğrencilerin iyi maaşlı işler bulmalarına bağlıdır; bu da ISA sağlayıcısı veya kurumundan daha iyi kariyer hizmetleri, müfredat geliştirme ve iş yerleştirme yardımı ile sonuçlanır.

• Düşük Gelir Dönemlerinde Esneklik: Ödemeler gelire doğrudan orantılıdır. Eğer bir mezun işsizlik veya daha düşük kazançlar dönemi yaşıyorsa, ISA ödemeleri azalır veya tamamen durur, bu da geleneksel kredilerin sunmadığı bir finansal güvenlik ağı sağlar.

• Faiz Birikimi Yok: Geleneksel kredilerin aksine, ISA’lar geleneksel anlamda borç araçları değildir ve bu nedenle bileşik faiz birikimi yapmazlar. Ödeme miktarı yalnızca gelirin bir yüzdesidir, bu da faiz birikimi yükünü ortadan kaldırır.

• Gerçek Dünya Vaka Çalışması: Jose Aguilar: Jose Aguilar’ın durumu, ISA’nın değer önerisini örneklemektedir. Babasının vergi sorunları nedeniyle federal öğrenci kredilerine ve hibe programlarına erişimini kaybettikten sonra, Chicago Illinois Üniversitesi’nden ayrılma tehlikesiyle karşılaştı. “O noktada ayrılmayı düşünüyordu,” dedi, “eğer kar amacı gütmeyen Better Future Forward olmasaydı” (Open Campus, “Yardımcı El mi Yoksa Dolandırıcılık mı!”). ISA, eğitimine devam etmesine olanak tanıdı ve sabit bir gelir elde etmeye başlayana kadar, özellikle yıllık 48,000 $‘dan fazla kazanmaya başlamadan önce geri ödeme yapmayacağına dair güvence verdi (Open Campus, “Yardımcı El mi Yoksa Dolandırıcılık mı!”). Bu kişisel deneyim, ISA’ların nasıl kritik bir can simidi olabileceğini vurgulamaktadır.

Bütün faydalarına rağmen, ISAs karmaşıklıkları ve eleştirileri olmadan değildir. Bir uzman olarak, potansiyel olumsuzlukları kabul etmenin kritik olduğunu düşünüyorum:

• Yüksek Kazanç Sağlayanlar için Daha Yüksek Toplam Maliyet: ISAs düşük kazanç sağlayanları korurken, yüksek kazanç sağlayanlar geleneksel bir kredi ile karşılaştırıldığında, gelir payı yüzdesi ve uzun ödeme süresi nedeniyle, başlangıçtaki ana para miktarını önemli ölçüde aşabilecek şekilde, önemli ölçüde daha fazla ödeme yapabilirler.

• Düzenleme ve Standart Eksikliği: ISA pazarı hala nispeten yeni, bu da federal öğrenci kredilerine kıyasla tek tip bir düzenlemenin olmamasına yol açıyor. Bu, farklı koşullar, şeffaflık sorunları ve daha az titiz uygulamalar potansiyeli ile sonuçlanabilir. “Yardımcı el mi yoksa dolandırıcılık mı? Öğrenci kredilerini geri ödemenin farklı bir yaklaşımı inceleme altında” başlıklı son bir makale, bu devam eden tartışmayı mükemmel bir şekilde özetliyor (Open Campus, “Yardımcı El mi Yoksa Dolandırıcılık mı?”).

• Gelir Dalgalanması Riskleri: Geliri aşırı dalgalanan bireyler için, değişken ödeme yapısı bütçeleme açısından zorlayıcı olabilir; yüksek gelirli yıllar orantılı olarak daha yüksek ödemelere yol açabilir.

• Düşük Kazançlı Alanların Hariç Tutulması: Karlılığı sağlamak için, ISA sağlayıcıları tarihsel olarak yüksek maaşlı işlere yol açan programlar ve çalışma alanlarına doğal olarak yönelme eğiliminde olabilirler. Bu, kamu hizmeti, sanat veya diğer değerli ancak daha düşük maaşlı mesleklerde kariyer peşinde koşan öğrencilerin ISAlara erişimini istemeden sınırlayabilir.

• Gizlilik Endişeleri: Bir bireyin gelirini bir süre boyunca izlemek, ISA sağlayıcısıyla bir derece finansal şeffaflık ve veri paylaşımını gerektirir; bu da bazı bireyler için rahatsız edici olabilir.

• Vergi Etkileri: ISA ödemelerinin vergi muamelesi karmaşık olabilir ve genellikle geleneksel kredi faizinden farklılık gösterebilir; bu faiz genellikle vergi indirimine tabi olabilir. Verilen kaynaklar ISA’ya özgü vergi yasası sunmasa da, İç Gelir Kodu’nun, örneğin Bölüm 482’nin, genel olarak “Gelir ve kesintilerin mükellefler arasında tahsisi” ile ilgilendiğini belirtmek gerekir (Tax Notes, “IRC Sec. 482”), bu da gelir bazlı ödemelerin bireyler veya kuruluşlar için daha geniş vergi ilkelerine tabi olabileceğini önermektedir. Bu durum, hem sağlayıcılar hem de alıcılar için dikkatli bir değerlendirme gerektirmektedir.

Birçok kuruluşa finansal yapılandırma ve gelecekteki ekonomik modeller konusunda danışmanlık yaptıktan sonra, analizim ISAs’nın sadece alternatif bir ödeme yöntemi olmadığını; eğitimsel değerin nasıl algılandığı ve finanse edildiği konusunda temel bir değişimi temsil ettiğini doğrulamaktadır.

ISAs artık üniversite diplomalarıyla sınırlı değil. Mesleki eğitim programları, kodlama bootcamp’leri ve özel mesleki sertifikalar arasında benimsenmelerinin arttığını gördük. Bu çeşitlilik, piyasa ihtiyaçlarının iyi bir şekilde anlaşılmasını yansıtıyor: günümüzün hızla değişen iş piyasasında, beceri edinimi çok önemlidir ve bireylerin uyum sağlaması ve başarılı olması için esnek finansman modelleri gereklidir. Bu trendin devam etmesi ve daha niş beceri geliştirme programlarına yayılması muhtemeldir.

ISA’lar etrafındaki mevcut inceleme, kamu tartışmalarında (Open Campus, “Yardımcı El mi Yoksa Dolandırıcılık mı?”) vurgulandığı gibi, herhangi bir yeni finansal ürün için doğal bir aşamadır. ISA’lar daha fazla ilgi gördükçe, artan düzenleyici denetim sadece olası değil, aynı zamanda gereklidir. Gelecek düzenlemelerin, şartlar açısından daha fazla şeffaflık sağlamak, net tüketici korumaları oluşturmak ve daha geniş bir güven inşa etmek ve avcı uygulamaları önlemek için raporlama metriklerini standartlaştırmaya odaklanması muhtemeldir. Bu, ISA pazarının uzun vadeli sürdürülebilirliği ve etik büyümesi için kritik olacaktır.

ISAs’nın temel konsepti - finansal yatırımı gelecekteki gelir veya kazanca bağlamak - diğer sektörlere sızıyor. Kasım 2024 itibarıyla üniversite atletizmi manzarasını düşünün. Üniversiteler, alımlarla “gelir paylaşım sözleşmeleri” keşfetmekte ve hatta uygulamaktadır (Yahoo Sports, “College Sports Getting Messy”). Bu doğrudan bir ISA olmasa da, bu gelişme, gelecekteki kazançları veya gelir akışlarını başlangıçtaki “yatırım” veya taahhütle bağlayan modellerin daha geniş bir kabul gördüğünü göstermektedir. Bu, risk paylaşımına ve performansa dayalı finansal düzenlemelere doğru toplumsal bir kaymayı vurgulamaktadır ve ISAs’nın finans ve tazminat alanındaki daha büyük bir trendin parçası olduğunu önermektedir.

Gelir Paylaşım Anlaşmaları, eğitim finansmanında çekici, ancak karmaşık bir evrimi temsil eder. Öğrencilerin ve sağlayıcıların teşviklerini uyumlu hale getirerek ve düşük gelir dönemlerinde yerleşik bir güvenlik ağı sunarak, ISA’lar geleneksel kredi sistemlerinin birçok temel kusurunu ele alır. Ancak, yüksek gelirli bireyler için değişken maliyetleri ve mevcut düzenleyici belirsizlikler dikkatli bir değerlendirme gerektirir. Pazar olgunlaştıkça ve daha fazla standartlaşma ve denetim kazandıkça, ISA’lar eğitime ve beceri eğitimine erişimi şekillendirmede giderek daha önemli bir rol oynamaya hazırdır ve finansal yeniliğin hem bireysel güçlenmeyi hem de ekonomik ilerlemeyi nasıl teşvik edebileceğinin güçlü bir örneği olarak hizmet etmektedir.