Definitie Financiën is de kunst en wetenschap van het beheren van geld. Het omvat de processen van het creëren, beheren en beleggen van fondsen op een manier die risico’s in evenwicht brengt met potentiële beloningen. Dit terrein heeft tot doel de allocatie van middelen in verschillende sectoren, waaronder de persoonlijke, bedrijfs- en overheidsfinanciën, te optimaliseren, en ervoor te zorgen dat entiteiten hun doelstellingen kunnen bereiken en tegelijkertijd de begroting gezond en stabiel kunnen houden.
Definitie Globalisering is een veelzijdig proces dat de uitbreiding van economische, culturele, technologische en politieke interacties tussen landen en individuen omvat. Het staat voor een steeds meer onderling verbonden wereld waarin bedrijven, markten, ideeën en gemeenschappen nationale grenzen overschrijden en wereldwijd beleid en praktijken vormgeven.
Componenten van globalisering Economische globalisering: Bestaat uit internationale handel, investeringsstromen en grensoverschrijdende partnerschappen. Het omvat de deregulering van markten, vermindering van handelsbarrières en integratie van economieën.
Definitie Handelsbalans is een belangrijke economische indicator die het verschil tussen de export en import van een land over een bepaalde periode weergeeft. Het helpt de economische gezondheid van een land te beoordelen door te laten zien hoeveel het aan de wereld verkoopt versus hoeveel het ervan koopt. Een positieve handelsbalans of handelsoverschot treedt op wanneer de export de import overtreft, terwijl een negatieve handelsbalans of handelstekort optreedt wanneer de import de export overtreft.
Definitie Een handelsoverschot is een economische toestand waarbij de export van goederen en diensten van een land de import over een bepaalde periode overtreft. Deze positieve handelsbalans geeft aan dat het land meer verkoopt aan buitenlandse markten dan het koopt, wat resulteert in netto-instroom van buitenlandse valuta.
Componenten De belangrijkste componenten van het handelsoverschot zijn:
Export: Goederen en diensten die aan het buitenland worden verkocht, wat geld in het land brengt.
Definitie Een handelstekort is een economische maatstaf die het verschil tussen de import en export van een land over een bepaalde periode weergeeft. Wanneer een land meer goederen en diensten importeert dan het exporteert, ervaart het een handelstekort, wat vaak wordt uitgedrukt als een negatief saldo in de handel. Dit fenomeen is een cruciaal inzicht in de economische gezondheid van een land en biedt belangrijke implicaties voor valutawaarden en de algehele economische stabiliteit.
Definitie Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is een internationale organisatie die streeft naar het bevorderen van wereldwijde monetaire samenwerking, het veiligstellen van financiële stabiliteit, het faciliteren van internationale handel, het promoten van hoge werkgelegenheid en duurzame economische groei en het verminderen van armoede in de wereld. Het werd opgericht in 1944, heeft momenteel 190 lidstaten en speelt een cruciale rol in het internationale financiële systeem.
Belangrijkste functies van het IMF Het IMF vervult verschillende belangrijke functies, waaronder:
Definitie Purchasing Power Parity (PPP) is een economische theorie die stelt dat bij afwezigheid van transportkosten en andere handelsbarrières, identieke goederen dezelfde prijs zouden moeten hebben in verschillende landen wanneer uitgedrukt in een gemeenschappelijke munteenheid. Dit concept wordt voornamelijk gebruikt om economische productiviteit en levensstandaarden tussen landen te vergelijken, omdat het rekening houdt met de relatieve kosten van lokale goederen en diensten.
Belangrijkste principes PPP is gebaseerd op twee belangrijke principes:
Definitie Multinationale ondernemingen (MNC’s) zijn entiteiten die de productie beheren of diensten leveren in meer dan één land. Ze hebben doorgaans een gecentraliseerd hoofdkantoor waar ze het wereldwijde management coördineren. MNC’s worden vaak gekenmerkt door hun uitgebreide middelen, capaciteiten en het vermogen om kansen in diverse markten te benutten.
Het unieke aspect van MNC’s is hun vermogen om zich aan te passen aan lokale culturen en tegelijkertijd een samenhangende wereldwijde strategie te behouden.
Definitie De OESO of de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, is een internationale organisatie opgericht in 1961 om economische vooruitgang en wereldhandel te stimuleren. Het brengt 38 lidstaten samen die zich inzetten voor democratie en de markteconomie, en werkt samen om beleid te bevorderen dat het economische en sociale welzijn van mensen wereldwijd verbetert.
Componenten van de OESO De OESO bestaat uit verschillende componenten die bijdragen aan haar missie:
Definitie Opkomende markten verwijzen naar landen met sociale of zakelijke activiteiten in het proces van snelle groei en industrialisatie. Deze economieën tonen typisch een opkomende middenklasse, verbeterende infrastructuur en toenemende buitenlandse investeringen. In tegenstelling tot ontwikkelde markten worden opkomende markten gekenmerkt door hogere volatiliteit en groeipotentieel, wat ze een aantrekkelijke bestemming maakt voor investeerders die op zoek zijn naar hoge rendementen.
Belangrijke onderdelen Economische Groei: Opkomende markten vertonen vaak hogere BBP-groeipercentages in vergelijking met ontwikkelde economieën, waardoor ze wereldwijde kapitaal aantrekken.