Definitie Derivaten zijn financiële instrumenten waarvan de waarde is afgeleid van de prestaties van een onderliggende asset, index of rente. Het zijn in wezen contracten tussen twee partijen en hun primaire doel is om risico’s te beheren door investeerders in staat te stellen zich in te dekken tegen potentiële verliezen of te speculeren voor winst.
Componenten van derivaten Onderliggende activa: Dit kunnen aandelen, obligaties, valuta’s, grondstoffen of rentetarieven zijn. De prijsbeweging van deze activa beïnvloedt de waarde van het derivaat.
Definitie Hedging is een risicomanagementstrategie die door investeerders en bedrijven wordt gebruikt om zichzelf te beschermen tegen potentiële verliezen. Dit wordt doorgaans bereikt via verschillende financiële instrumenten, zoals derivaten, waarmee marktdeelnemers hun blootstelling aan potentiële ongunstige prijsbewegingen kunnen compenseren. In essentie dient hedging om de volatiliteit van rendementen op een beleggingsportefeuille te verminderen.
Belangrijkste componenten van hedging Financiële instrumenten: Veelvoorkomende instrumenten zijn opties, futurescontracten, swaps en forwards, die een buffer creëren tegen prijsveranderingen.
Definitie Arbitrage verwijst naar de praktijk van het profiteren van prijsverschillen in verschillende markten of vormen van een asset om winst te genereren. Deze financiële strategie is voornamelijk gebaseerd op het principe van ‘koop laag, verkoop hoog’ binnen een kort tijdsbestek, waardoor de investeerder minimaal risico loopt en tegelijkertijd het rendement maximaliseert.
Componenten van arbitrage Prijsverschillen: De fundamentele basis van arbitrage is het bestaan van prijsverschillen voor dezelfde activa op verschillende markten.
Definitie ESG staat voor Environmental, Social en Governance, drie kritische factoren die worden gebruikt om de duurzaamheid en ethische impact van een investering in een bedrijf of onderneming te evalueren. Deze criteria helpen om de toekomstige financieel prestaties van bedrijven (rendement en risico) beter te bepalen.
Milieucriteria bepalen hoe een bedrijf presteert als beheerder van de natuur.
Sociale criteria onderzoeken hoe het de relaties beheert met werknemers, leveranciers, klanten en de gemeenschappen waarin het actief is.
Definitie Volatiliteit verwijst naar de snelheid waarmee de prijs van een effect, marktindex of grondstof stijgt of daalt. Het wordt gemeten aan de hand van de standaardafwijking van logaritmische rendementen en vertegenwoordigt het risico dat gepaard gaat met de prijsveranderingen van het effect. Hoge volatiliteit duidt op grotere prijsschommelingen, wat een hoger risico en een grotere potentiële beloning voor beleggers kan betekenen.
Belang van volatiliteit Risicobeoordeling: Beleggers gebruiken volatiliteit om het risico van een belegging te beoordelen; hogere volatiliteit betekent een hoger risico, wat kan leiden tot grotere winsten of verliezen.