Regulerende Arbitrage Begrijpen Financiële Mazen Benutten

Regulerende arbitrage verwijst naar de praktijk van financiële instellingen om gebruik te maken van mazen, inconsistenties of verschillen in regelgevende kaders tussen rechtsgebieden, producten of juridische entiteiten om de nalevingskosten te minimaliseren, de kapitaalvereisten te verlagen of een concurrentievoordeel te behalen. Het ontstaat fundamenteel uit de gefragmenteerde aard van de wereldwijde financiële regelgeving, waar diverse nationale regels en verschillende interpretaties kansen creëren voor entiteiten om hun activiteiten zo te structureren dat ze onder minder strikte toezicht vallen.

Regulerende arbitrage manifesteert zich in verschillende vormen, gedreven door de specifieke ongelijkheden die worden uitgebuit:

• Geografische of Juridische Arbitrage Dit gebeurt wanneer financiële entiteiten hun operaties, activa of juridische domicilie verplaatsen of heralloceren naar rechtsgebieden met soepelere regelgevingen of lagere belastingdruk. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een dochteronderneming oprichten in een land met minder strenge kapitaalvereisten of gegevensbeschermingswetten om specifieke activiteiten uit te voeren (Number Analytics).

• Product of Entiteit Arbitrage Dit type houdt in dat financiële producten worden gestructureerd of nieuwe juridische entiteiten worden gecreëerd om bestaande regelgeving te omzeilen. Een voorbeeld is het classificeren van een financieel instrument op een manier die het mogelijk maakt om te ontsnappen aan de kapitaalvereisten die van toepassing zijn op traditionele bankleningen of de creatie van speciale doelentiteiten (SPV’s) om activa buiten de balans te houden, waardoor de regulatoire kapitaalkosten worden verlaagd.

• Timing Arbitrage Deze minder gebruikelijke vorm maakt gebruik van vertragingen bij de implementatie van nieuwe regelgeving. Financiële instellingen kunnen zich haasten om transacties te voltooien of deals te structureren onder oude regels voordat nieuwe, meer beperkende regels van kracht worden.

De motivaties achter het deelnemen aan regelgevend arbitrage zijn veelzijdig:

• Kostenreductie Een belangrijke drijfveer is de wens om operationele en kapitaalkosten te verlagen. Door te opereren onder minder zware regelgeving kunnen bedrijven hun nalevingsuitgaven verlagen, kapitaal vrijmaken dat anders tegen risico zou worden aangehouden en uiteindelijk de winstgevendheid verbeteren.

• Concurrentievoordeel In sterk concurrerende markten krijgen bedrijven die hun regelgevende lasten legaal kunnen verlagen een voordeel ten opzichte van concurrenten die zich aan strengere regels houden. Dit kan zich uiten in het aanbieden van meer concurrerende prijzen of hogere rendementen voor klanten.

• Optimalisatie van Risico-Rendement Profielen Sommige bedrijven gebruiken regelgevingsarbitrage om hun risico-exposure te optimaliseren ten opzichte van hun regulatoire kapitaal. Door bepaalde activa of activiteiten naar minder gereguleerde gebieden te verplaatsen, kunnen ze meer risico nemen dan de regelgeving in hun primaire rechtsgebied zou toestaan, mogelijk op zoek naar hogere rendementen.

Het landschap van regelgevingsarbitrage wordt voortdurend gevormd door financiële innovatie en de adaptieve reacties van marktdeelnemers. Recente ontwikkelingen benadrukken verschillende belangrijke gebieden:

• Stablecoins en Onopgeloste Regelgevende Vraagstukken Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft de aanhoudende regelgevende onzekerheid rond stablecoins benadrukt en erop gewezen dat belangrijke vragen onbeantwoord blijven op 25 juni 2025 (IMF). IMF-plaatsvervangend directeur Bo Li merkte tijdens de Zomer Davos 2025 op dat belangrijke classificatiekwesties, zoals of stablecoins als valuta of financiële activa moeten worden behandeld en hun niveau van geld (M0 of M2), slechts startpunten zijn. Dit gebrek aan een sterke wereldwijde consensus creëert aanzienlijke kansen voor regelgevingsarbitrage, aangezien stablecoins kunnen opereren in verschillende regelgevende omgevingen, wat mogelijk systemisch risico met zich meebrengt door inconsistente toezicht (The Banker). De Bank voor Internationale Betalingen (BIS) heeft ook gewaarschuwd dat stablecoins risico’s met zich meebrengen en niet voldoen aan monetaire normen, wat de mogelijkheid benadrukt dat regelgevende hiaten kunnen worden geëxploiteerd (The Banker).

• Ontwikkeling van Digitale Financiën en Bedrijfsschuldenstructuren De snelle ontwikkeling van digitale financiën introduceert nieuwe mogelijkheden voor regelgevingsarbitrage, met name met betrekking tot bedrijfsfinanciering. Onderzoek geeft aan dat de ontwikkeling van digitale financiën op de locatie van een bedrijf ertoe leidt dat bedrijven kiezen voor hogere verhoudingen van kortlopende schulden (ScienceDirect: Finance Research Letters). Deze trend, waargenomen onder Chinese A-geregistreerde bedrijven van 2011 tot 2022, wordt gedreven door de rol van digitale financiën in het verlichten van het liquiditeitsrisico van bedrijven. Hoewel dit een rationele afweging kan zijn voor bedrijven, benadrukt het hoe nieuwe financiële technologieën de financiële beslissingen van bedrijven kunnen beïnvloeden op manieren die traditionele regelgevingskaders kunnen overtreffen (ScienceDirect: Finance Research Letters).

• FinTech-diensten en bedrijfsrisicogedrag Digitale innovaties in FinTech-diensten transformeren het risicogedrag van bedrijven. Een studie die 48 FinTech-bedrijven vergeleek met 145 niet-FinTech-tegenhangers, toonde aan dat FinTech-bedrijven doorgaans een lagere ecologische voetafdruk hebben zonder een overeenkomstige toename in risicobereidheid over emissiekwartielen (ScienceDirect: Journal of Sustainable Finance and Accounting). De interactie tussen de FinTech-status en emissies had echter niet uniform invloed op het risicogedrag van bedrijven, met name bij indirecte Scope 2-emissies. Dit toont aan hoe technologie nieuwe bedrijfsmodellen kan creëren die mogelijk niet perfect passen binnen bestaande regelgevende risicomodellen, wat ruimte biedt voor potentiële arbitrage in hoe risico wordt beoordeeld en beheerd (ScienceDirect: Journal of Sustainable Finance and Accounting).

• Crypto ATM Oplichting Aan de donkere kant van de regelgevingshiaten maken oplichters steeds vaker gebruik van digitale activakiosken, algemeen bekend als crypto-ATM’s, om individuen te bedriegen, met name oudere volwassenen (DFPI). Het Department of Financial Protection and Innovation (DFPI) merkt op dat de Crypto Scam Tracker voortdurend wordt bijgewerkt naarmate er nieuwe meldingen binnenkomen, wat de voortdurende uitdaging benadrukt waarmee regelgevers worden geconfronteerd bij het beschermen van het publiek tegen oplichting die gedijt in minder gereguleerde of begrepen gebieden van het financiële systeem (DFPI). Dit illustreert hoe een gebrek aan duidelijke, consistente regelgeving over verschillende vormen van digitale activa en hun toegangspunten illegale activiteiten kan vergemakkelijken.

• De Rol van Regulators Lichamen zoals de Commodity Futures Trading Commission (CFTC) zijn voortdurend betrokken bij het “Verantwoordelijk houden van Overtreders” en het verfijnen van “Wet & Regelgeving” om nieuwe markcomplexiteiten aan te pakken en te voorkomen dat regelgevingsarbitrage de financiële stabiliteit en integriteit ondermijnt (CFTC). Rostin Behnam benadrukt in zijn schriftelijke verklaring waarschijnlijk de noodzaak van uitgebreide kaders om opkomende financiële technologieën aan te pakken, wat de voortdurende strijd weerspiegelt tegen entiteiten die profiteren van regelgevingshiaten (Senate Banking Committee).

De effecten van regelgevingsarbitrage zijn complex, met zowel theoretische voordelen als aanzienlijke praktische nadelen:

• Positieve Impacten (Beperkt) In sommige zeldzame gevallen kan regelgevingsarbitrage innovatie stimuleren door nieuwe financiële producten of diensten mogelijk te maken in minder beperkende omgevingen. Het kan ook, theoretisch gezien, de marktefficiëntie verbeteren door onnodige nalevingslasten te verminderen.

• Negatieve Impacten De nadelen wegen echter meestal zwaarder dan de voordelen:

  • Verhoogd Systeemrisico Door activiteiten te verschuiven naar minder gereguleerde entiteiten of rechtsgebieden, kan systemisch risico zich ophopen buiten de traditionele regulatoire perimeter, waardoor het moeilijker wordt voor toezichthouders om bedreigingen voor de financiële stabiliteit te monitoren en te verminderen (IMF, The Banker).

  • Verminderde Markttransparantie Complexe structuren die zijn gecreëerd voor arbitragedoeleinden verdoezelen vaak de onderliggende risico’s en transacties, waardoor markten minder transparant worden voor zowel investeerders als toezichthouders.

  • Oneven Speelveld Bedrijven die zich bezighouden met arbitrage kunnen een oneerlijk concurrentievoordeel behalen ten opzichte van degenen die zich strikt houden aan strengere regelgeving, wat mogelijk de marktdynamiek verstoort.

  • Consumentenbescherming Hiaten Wanneer activiteiten migreren naar minder gereguleerde gebieden, kunnen consumenten worden blootgesteld aan grotere risico’s van fraude, misverkoop en inadequate rechtsmiddelen, zoals blijkt uit crypto-automaat oplichting (DFPI).

  • Erosie van Regelgevende Effectiviteit Persistent arbitrage kan de beoogde doelen van financiële regulering ondermijnen, zoals het handhaven van stabiliteit, het bevorderen van eerlijke concurrentie en het beschermen van consumenten.

Regulators werken actief aan het verminderen van de nadelige effecten van regelgevingsarbitrage door middel van verschillende strategieën:

• Internationale Samenwerking en Harmonisatie Gezien de wereldwijde aard van financiën is internationale samenwerking cruciaal. Inspanningen van instanties zoals het IMF om een sterker wereldwijd consensus te vragen over kwesties zoals de regulering van stablecoins, tonen deze druk aan (IMF). Harmonisatie van regels, zoals via de Basel-akkoorden voor banken, heeft als doel de prikkels voor geografische arbitrage te verminderen.

• Zich Aanpassen aan Innovatie Regulators staan voor de voortdurende uitdaging om gelijke tred te houden met de snelle technologische innovatie in de financiën, vooral op gebieden zoals FinTech en digitale activa. Dit vereist een proactieve benadering om nieuwe technologieën en hun potentieel om onvoorziene regelgevingshiaten te creëren, te begrijpen (ScienceDirect: Journal of Sustainable Finance and Accounting, ScienceDirect: Finance Research Letters).

• Reguleringsgrenzen verfijnen Een cruciaal aspect van effectieve regulering is het duidelijk definiëren van de “regulerende perimeter” - de reikwijdte van activiteiten en entiteiten die onder toezicht staan (Number Analytics). Naarmate nieuwe financiële producten en diensten opkomen, moeten toezichthouders deze perimeters voortdurend beoordelen en aanpassen om een uitgebreide dekking te waarborgen.

• Gebruik maken van RegTech Regulatory technology (RegTech) wordt steeds vaker toegepast om de monitoring, naleving en handhaving te verbeteren, waardoor toezichthouders beter in staat zijn om arbitragepogingen effectiever te identificeren en erop te reageren.

Als finance professional die meer dan twee decennia ondergedompeld is in de complexiteit van de wereldmarkten, heb ik de evolutie van financiële regelgeving van een statisch regelboek naar een dynamisch, voortdurend veranderend landschap meegemaakt. Mijn reis, die rollen in de kapitaalmarkten en financiële advisering omvat, heeft me een plek op de eerste rij gegeven om de ingenieuze manieren te zien waarop financiële entiteiten zich aanpassen aan en soms de regelgevende kaders omzeilen. De zoektocht naar efficiëntie en winst drijft marktdeelnemers inherent om elke concurrentievoordeel te zoeken, en regelgevende verschillen bieden vaak de meest vruchtbare grond. Ik ben betrokken geweest bij strategische discussies waarin de mogelijkheid van regelgevend arbitrage een belangrijke overweging was, zowel in termen van het benutten van kansen als, belangrijker nog, het mitigeren van de bijbehorende risico’s om integriteit en klantvertrouwen te waarborgen.

Ik heb waargenomen dat de meest ingrijpende uitdagingen ontstaan wanneer innovatie de regelgeving overtreft, wat aanzienlijke “grijze gebieden” creëert. De huidige discussies rond de classificatie van stablecoins illustreren deze dynamiek perfect (IMF). Mijn ervaring suggereert dat hoewel sommige vormen van regulatoire arbitrage een legitieme, zij het agressieve, vorm van belasting- of kostenoptimalisatie kunnen zijn, andere actief de financiële stabiliteit en consumentenbescherming ondermijnen. Het begrijpen van de intentie achter de arbitrage - of het nu legitieme belastingplanning is of een opzettelijke poging om prudentieel toezicht te ontlopen - is van het grootste belang. Het doel, vanuit mijn perspectief, is niet om innovatie te verstikken, maar om een omgeving te bevorderen waarin financiële diensten veilig en rechtvaardig kunnen evolueren, en ervoor te zorgen dat de regulatoire perimeter zorgvuldig uitbreidt om nieuwe risico’s te omvatten.

Regulerende arbitrage is een inherente eigenschap van een wereldwijd verbonden maar gefragmenteerd financieel systeem. Hoewel het soms een bijproduct kan zijn van concurrentiedruk en innovatie, vormt de ongecontroleerde proliferatie aanzienlijke risico’s voor de financiële stabiliteit, marktintegriteit en consumentenbescherming. De voortdurende uitdaging voor toezichthouders wereldwijd is om zich snel aan te passen aan financiële innovatie, internationale samenwerking te bevorderen en voortdurend de regulerende grenzen te verfijnen om kansen voor schadelijke arbitrage te minimaliseren, waarbij wordt gewaarborgd dat de zoektocht naar winst de fundamentele doelstellingen van degelijk financieel toezicht niet in gevaar brengt.