Definisi Bon korporat ialah sekuriti hutang yang diterbitkan oleh syarikat untuk mendapatkan modal bagi pelbagai tujuan, seperti mengembangkan operasi, membiayai projek baharu atau membiayai semula hutang sedia ada. Apabila pelabur membeli bon korporat, mereka secara berkesan meminjamkan wang kepada perbadanan penerbit sebagai pertukaran untuk pembayaran faedah tetap (dikenali sebagai kupon) dan pulangan nilai muka bon (prinsipal) apabila ia matang. Bon korporat adalah bahagian penting dalam pasaran pendapatan tetap dan menawarkan pelabur cara untuk memperoleh pendapatan tetap dengan tahap risiko yang berbeza-beza, bergantung pada kepercayaan kredit syarikat penerbit.
Definisi Kadar Peratusan Tahunan (APR) ialah kadar tahunan yang dikenakan untuk meminjam atau diperoleh melalui pelaburan. APR dinyatakan sebagai peratusan yang mewakili kos tahunan sebenar dana sepanjang tempoh pinjaman atau pendapatan yang diperoleh daripada pelaburan. Kadar ini termasuk sebarang yuran atau kos tambahan yang berkaitan dengan transaksi tetapi tidak mengambil kira pengkompaunan.
Bagaimanakah APR Dikira? Pengiraan APR termasuk:
Kadar Faedah: Kadar nominal yang dikenakan ke atas jumlah prinsipal. Yuran dan Caj: Yuran asal, kos penutupan dan perbelanjaan lain yang berkaitan.
Definisi AUM bermaksud Aset Di Bawah Pengurusan. Ia merujuk kepada nilai pasaran keseluruhan pelaburan yang diuruskan oleh institusi kewangan atau pengurus pelaburan bagi pihak pelanggan. Angka ini termasuk semua aset yang diuruskan merentasi pelbagai kenderaan pelaburan, seperti dana bersama, dana lindung nilai, pencen dan akaun berasingan. AUM adalah metrik kritikal yang digunakan untuk menilai saiz, pengaruh dan kesihatan kewangan sebuah firma pelaburan, serta kemampuannya untuk menarik dan mengekalkan pelanggan.
Definisi Kecairan merujuk kepada kemudahan aset boleh ditukar kepada tunai tanpa menjejaskan harga pasarannya. Dalam landskap kewangan yang lebih luas, kecairan ialah ukuran keupayaan untuk memenuhi obligasi jangka pendek tanpa mengalami kerugian yang ketara. Konsep ini penting dalam kewangan peribadi dan ekonomi global, menekankan kepentingan dana yang boleh diakses untuk urus niaga, pelaburan dan keperluan kecemasan.
Jenis Kecairan Kecairan Pasaran: Berkaitan dengan seberapa cepat dan mudah aset, seperti saham atau hartanah, boleh dijual di pasaran pada harga yang mencerminkan nilai intrinsiknya.
Definisi Kecairan yang rendah mencirikan aset atau pasaran yang menukar kepada tunai dengan cepat adalah mencabar, selalunya mengakibatkan kesan ketara pada harga aset untuk memudahkan penjualan. Senario ini menggambarkan situasi di mana pembeli terhad, jualan mengambil masa lebih lama untuk dilaksanakan dan aset mungkin perlu dijual pada harga diskaun untuk menarik minat. Mudah tunai yang rendah merupakan pertimbangan penting bagi pelabur dan perancang kewangan, kerana ia menjejaskan kemudahan pengagihan semula aset dan profil risiko pelaburan.
Definisi Kecairan yang tinggi merujuk kepada ciri-ciri aset yang boleh ditukar dengan cepat kepada tunai dengan kesan minimum ke atas harganya. Kualiti ini menunjukkan pasaran yang teguh di mana aset boleh dibeli atau dijual dengan pantas, memastikan pelabur dan individu boleh mengakses dana dengan mudah atau mengagihkan semula sumber tanpa kelewatan atau kerugian yang ketara.
Ciri-ciri Kecairan Tinggi Penukaran Pantas: Aset boleh ditukar dengan pantas kepada wang tunai, menjadikannya sesuai untuk memenuhi keperluan kewangan segera atau memanfaatkan peluang pelaburan.
Definisi Volatiliti merujuk kepada kadar harga sekuriti, indeks pasaran atau komoditi naik atau turun. Ia diukur dengan sisihan piawai pulangan logaritma dan mewakili risiko yang berkaitan dengan perubahan harga keselamatan. Kemeruapan yang tinggi menunjukkan perubahan harga yang lebih besar, yang boleh bermakna risiko yang lebih tinggi dan potensi ganjaran untuk pelabur.
Kepentingan Volatiliti Penilaian Risiko: Pelabur menggunakan turun naik untuk menilai risiko pelaburan; turun naik yang lebih tinggi bermakna risiko yang lebih tinggi, yang mungkin membawa kepada keuntungan atau kerugian yang lebih besar.
Definisi Keuntungan modal merujuk kepada peningkatan nilai aset atau pelaburan dari masa ia dibeli hingga ia dijual. Apabila harga jualan melebihi harga belian asal, perbezaan itu dianggap sebagai keuntungan modal dan selalunya tertakluk kepada cukai keuntungan modal. Konsep ini penting dalam bidang perakaunan dan kewangan, khususnya dalam perancangan pelaburan dan cukai.
Jenis Keuntungan Modal Keuntungan Modal Jangka Pendek: Keuntungan atas aset yang dipegang selama satu tahun atau kurang. Ini biasanya dikenakan cukai pada kadar yang lebih tinggi, sama dengan kadar cukai pendapatan biasa.
Definisi Pendapatan tetap merujuk kepada sejenis sekuriti pelaburan yang membayar pelabur faedah tetap atau pembayaran dividen sehingga tarikh matangnya. Apabila matang, pelabur dibayar balik jumlah prinsipal yang dilaburkan. Sekuriti pendapatan tetap biasanya digunakan oleh pelabur yang mencari pendapatan tetap dan risiko yang lebih rendah berbanding dengan saham. Instrumen ini termasuk bon kerajaan dan korporat, bil perbendaharaan, bon perbandaran dan saham keutamaan.
Ciri-ciri Pemeliharaan Modal: Pelaburan pendapatan tetap sering digunakan oleh pelabur konservatif untuk melindungi modal mereka, kerana ia biasanya melibatkan risiko yang lebih rendah berbanding dengan ekuiti.
Definisi Perbelanjaan Modal (CapEx) merujuk kepada dana yang digunakan oleh syarikat untuk memperoleh, menaik taraf atau menyelenggara aset fizikal seperti hartanah, bangunan perindustrian atau peralatan. Perbelanjaan ini adalah penting untuk pertumbuhan jangka panjang dan kecekapan operasi syarikat, kerana ia sering melibatkan pelaburan dalam teknologi baharu, infrastruktur atau pengembangan yang meningkatkan produktiviti dan daya saing. CapEx dipermodalkan pada kunci kira-kira, bermakna ia direkodkan sebagai aset dan bukannya perbelanjaan segera dan susut nilai secara beransur-ansur dari semasa ke semasa.