تعریف مدل‌های بیمه همتا به همتا (P2P Insurance) یک تغییر مدرن در بیمه‌های سنتی را نمایان می‌سازند، جایی که افراد برای بهره‌مندی متقابل منابع خود را جمع می‌کنند. به جای اتکا به یک شرکت بیمه بزرگ برای مدیریت ریسک‌ها، شرکت‌کنندگان یک جامعه تشکیل می‌دهند که بار هزینه‌های غیرمنتظره را به اشتراک می‌گذارند. این مدل به‌ویژه در عصر دیجیتال امروز جذاب است، جایی که فناوری ارتباطات و شفافیت را تسهیل می‌کند.
تعریف نوسان قیمت درون‌روزی اصطلاحی است که در بازارهای مالی برای توصیف درجه نوسان در قیمت یک اوراق بهادار یا دارایی در طول یک روز معاملاتی واحد استفاده می‌شود. این نوسان می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار گیرد، از جمله اخبار بازار، شاخص‌های اقتصادی و احساسات معامله‌گران. برای معامله‌گران روزانه و سرمایه‌گذاران، درک نوسان درون‌روزی برای اتخاذ تصمیمات معاملاتی آگاهانه و مدیریت مؤثر ریسک ضروری است. اجزای نوسانات قیمت درون‌روزی احساسات بازار: حالت جمعی سرمایه‌گذاران می‌تواند به طور قابل توجهی بر حرکات قیمت تأثیر بگذارد.
تعریف مدل‌های ارزیابی ریسک اعتباری رویکردهای سیستماتیکی هستند که توسط مؤسسات مالی برای ارزیابی ریسک عدم پرداخت وام‌گیرنده به تعهداتشان استفاده می‌شوند. این مدل‌ها عوامل مختلفی از جمله تاریخچه اعتباری، سطح درآمد و شرایط اقتصادی را تحلیل می‌کنند تا احتمال بازپرداخت را تعیین کنند. اجزای مدل‌های ارزیابی ریسک اعتباری تاریخچه اعتباری: یک رکورد دقیق از رفتار گذشته وام‌گیری و بازپرداخت یک وام‌گیرنده که به طور قابل توجهی بر ارزیابی ریسک تأثیر می‌گذارد.
تعریف قانون ولکر یک مقررات مالی است که به عنوان بخشی از قانون اصلاحات وال استریت و حمایت از مصرف‌کننده دد-فرانک در سال ۲۰۱۰ معرفی شد. این قانون به نام پل ولکر، رئیس سابق فدرال رزرو، نامگذاری شده است و هدف اصلی آن جلوگیری از ریسک‌پذیری بیش از حد توسط بانک‌ها و تضمین ثبات بیشتر در سیستم مالی است. اجزای کلیدی محدودیت‌های تجارت اختصاصی: این قانون بانک‌ها را از انجام تجارت اختصاصی منع می‌کند، که زمانی است که بانک‌ها ابزارهای مالی را برای سود خود معامله می‌کنند و نه به نمایندگی از مشتریان.
تعریف کمیته بازل برای نظارت بر بانکداری (BCBS) یک سازمان بین‌المللی است که هدف آن افزایش ثبات مالی از طریق ایجاد استانداردهای جهانی برای تنظیم بانکداری است. این کمیته در سال ۱۹۷۴ تشکیل شده و متشکل از بانک‌های مرکزی و ناظران بانکی از کشورهای مختلف است و بر بهبود کیفیت نظارت بانکی در سطح جهانی تمرکز دارد. این کمیته عمدتاً به دنبال تقویت تنظیم، نظارت و شیوه‌های بانک‌ها در سطح جهانی است تا سیستم مالی مقاوم‌تری را تضمین کند.
تعریف احراز هویت چندعاملی (MFA) یک پروتکل امنیتی است که از کاربران می‌خواهد چندین نوع تأیید هویت را برای دسترسی به داده‌ها یا سیستم‌های حساس ارائه دهند. در حوزه مالی، جایی که ریسک‌ها بالا هستند و نقض‌های امنیتی می‌توانند منجر به خسارات قابل توجهی شوند، MFA به یک جزء ضروری از استراتژی‌های امنیت سایبری تبدیل شده است. با استفاده از MFA، سازمان‌ها می‌توانند به طور قابل توجهی خطر دسترسی غیرمجاز به حساب‌های مالی و اطلاعات حساس را کاهش دهند.
تعریف تخصیص دارایی استراتژیک (SAA) یک استراتژی سرمایه‌گذاری بنیادی است که بر تخصیص بلندمدت دارایی‌ها در دسته‌های مختلف سرمایه‌گذاری تمرکز دارد. این استراتژی به‌گونه‌ای طراحی شده است که پرتفوی یک سرمایه‌گذار را با اهداف مالی، تحمل ریسک و افق زمانی آن‌ها هماهنگ کند. با تعیین ترکیب بهینه کلاس‌های دارایی - مانند سهام، اوراق قرضه و سرمایه‌گذاری‌های جایگزین - SAA به دنبال حداکثر کردن بازده در حالی است که ریسک‌ها را به حداقل می‌رساند.
تعریف سازمان خدمات مالی ژاپن (FSA) نهاد اصلی نظارتی است که مسئول نظارت بر سیستم مالی ژاپن می‌باشد. این سازمان در سال ۲۰۰۰ تأسیس شده و مأموریت آن تضمین ثبات بخش مالی، حفاظت از سرمایه‌گذاران و ترویج شیوه‌های مالی عادلانه و شفاف است. این سازمان بر بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و شرکت‌های اوراق بهادار نظارت می‌کند و نقش حیاتی در حفظ اعتماد بازار ایفا می‌کند. اجزای FSA FSA از چندین جزء کلیدی تشکیل شده است که به طور مشترک برای انجام مسئولیت‌های نظارتی خود کار می‌کنند:
تعریف گروه اقدام مالی (FATF) یک نهاد بین‌المللی است که در سال ۱۹۸۹ تأسیس شده است، به‌طور عمده برای مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم. این گروه شامل کشورهای عضو و سازمان‌های منطقه‌ای است که به‌طور مشترک برای توسعه و ترویج سیاست‌هایی که به این جرایم مالی مربوط می‌شود، همکاری می‌کنند. FATF توصیه‌هایی را صادر می‌کند که به‌عنوان نقشه‌راهی برای کشورها به منظور تقویت سیستم‌های مالی خود و کاهش آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر سوءاستفاده عمل می‌کند.
تعریف قانون رازداری بانکی (BSA)، که به عنوان قانون گزارش‌دهی معاملات ارزی و خارجی نیز شناخته می‌شود، در سال 1970 به منظور مبارزه با پولشویی و سایر جرایم مالی تصویب شد. این قانون از مؤسسات مالی می‌خواهد که به نهادهای دولتی در شناسایی و جلوگیری از پولشویی، کلاهبرداری و سایر فعالیت‌های مالی غیرقانونی کمک کنند. اجزای BSA BSA شامل چندین مؤلفه کلیدی است که مؤسسات مالی باید به آن‌ها پایبند باشند: