تعریف اوراق قرضه شرکتی اوراق قرضه ای هستند که توسط شرکت ها برای افزایش سرمایه برای اهداف مختلف مانند گسترش عملیات، تامین مالی پروژه های جدید یا تامین مالی مجدد بدهی های موجود منتشر می شوند. زمانی که سرمایهگذار یک اوراق قرضه شرکتی را خریداری میکند، عملاً در ازای پرداختهای سود معمولی (که به عنوان کوپن شناخته میشود) و بازگشت ارزش اسمی (اصول) اوراق به هنگام سررسید، به شرکت صادرکننده وام میدهد.
تعریف نرخ درصدی سالانه (APR) نرخ سالانه ای است که برای استقراض یا کسب از طریق سرمایه گذاری دریافت می شود. APR به عنوان درصدی بیان می شود که نشان دهنده هزینه واقعی سالانه وجوه در طول مدت وام یا درآمد حاصل از سرمایه گذاری است. این نرخ شامل هر گونه کارمزد یا هزینه های اضافی مرتبط با تراکنش است، اما ترکیب را در نظر نمی گیرد.
APR چگونه محاسبه می شود؟ محاسبه APR شامل:
تعریف AUM به معنی داراییهای تحت مدیریت است. این اصطلاح به ارزش کل بازار سرمایهگذاریهایی اشاره دارد که یک مؤسسه مالی یا مدیر سرمایهگذاری به نمایندگی از مشتریان مدیریت میکند. این رقم شامل تمام داراییهای مدیریتشده در انواع مختلف وسایل سرمایهگذاری، مانند صندوقهای مشترک، صندوقهای پوشش ریسک، بازنشستگی و حسابهای جداگانه است. AUM یک معیار حیاتی است که برای ارزیابی اندازه، تأثیر و سلامت مالی یک شرکت سرمایهگذاری و همچنین توانایی آن در جذب و حفظ مشتریان استفاده میشود.
تعریف درآمد ثابت به نوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری اطلاق می شود که به سرمایه گذاران سود ثابت یا سود سهام پرداختی را تا سررسید آن پرداخت می کند. پس از سررسید، مبلغ اصلی سرمایه گذاری شده به سرمایه گذاران بازپرداخت می شود. اوراق بهادار با درآمد ثابت معمولاً توسط سرمایه گذارانی استفاده می شود که به دنبال درآمد منظم و ریسک کمتر در مقایسه با سهام هستند. این ابزارها شامل اوراق قرضه دولتی و شرکتی، اسناد خزانه، اوراق قرضه شهرداری و سهام ممتاز است.
تعریف سود سرمایه به افزایش ارزش دارایی یا سرمایه گذاری از زمان خرید تا زمان فروش اشاره دارد. زمانی که قیمت فروش از قیمت خرید اصلی بیشتر شود، این تفاوت سود سرمایه محسوب می شود و اغلب مشمول مالیات بر عایدی سرمایه می شود. این مفهوم در زمینه های حسابداری و مالی، به ویژه در سرمایه گذاری و برنامه ریزی مالیاتی، مرکزی است.
انواع سود سرمایه سود سرمایه کوتاه مدت: سود دارایی های نگهداری شده برای یک سال یا کمتر.
تعریف مخارج سرمایه ای (CapEx) به وجوهی اطلاق می شود که یک شرکت برای خرید، ارتقا یا نگهداری دارایی های فیزیکی مانند دارایی، ساختمان های صنعتی یا تجهیزات استفاده می کند. این هزینهها برای رشد بلندمدت و کارایی عملیاتی شرکت بسیار مهم هستند، زیرا اغلب شامل سرمایهگذاری در فناوری جدید، زیرساختها یا توسعههایی هستند که بهرهوری و رقابت را افزایش میدهند. CapEx در ترازنامه سرمایه گذاری می شود، به این معنی که به عنوان یک دارایی به جای هزینه فوری ثبت می شود و به تدریج در طول زمان مستهلک می شود.
تعریف نقدینگی به سهولت تبدیل یک دارایی به وجه نقد بدون تأثیر بر قیمت آن در بازار اشاره دارد. در چشم انداز مالی گسترده تر، نقدینگی معیاری است برای انجام تعهدات کوتاه مدت بدون متحمل شدن زیان قابل توجه. این مفهوم هم در امور مالی شخصی و هم در اقتصاد جهانی بسیار مهم است و بر اهمیت وجوه قابل دسترس برای معاملات، سرمایه گذاری ها و نیازهای اضطراری تاکید می کند.
تعریف نقدینگی بالا به ویژگی دارایی هایی اطلاق می شود که می توانند به سرعت با کمترین تأثیر بر قیمت آن ها به پول نقد تبدیل شوند. این کیفیت نشاندهنده یک بازار قوی است که در آن داراییها میتوانند به سرعت خریداری یا فروخته شوند، و تضمین میکند که سرمایهگذاران و افراد میتوانند به راحتی به وجوه دسترسی داشته باشند یا منابع را بدون تأخیر یا ضرر قابل توجه تخصیص دهند.
تعریف نقدینگی پایین مشخصه دارایی ها یا بازارهایی است که تبدیل سریع به پول نقد چالش برانگیز است و اغلب منجر به تأثیر قابل توجهی بر قیمت دارایی برای تسهیل فروش می شود. این سناریو حالتی را نشان میدهد که خریداران کمیاب هستند، اجرای فروش بیشتر طول میکشد و ممکن است برای جلب علاقه، داراییها با تخفیف فروخته شوند. نقدینگی کم برای سرمایه گذاران و برنامه ریزان مالی یک ملاحظات اساسی است، زیرا بر سهولت تخصیص مجدد دارایی ها و نمایه ریسک سرمایه گذاری ها تأثیر می گذارد.
تعریف نوسانات به نرخی اطلاق می شود که در آن قیمت اوراق بهادار، شاخص بازار یا کالا افزایش یا کاهش می یابد. این با انحراف استاندارد بازده لگاریتمی اندازه گیری می شود و نشان دهنده ریسک مرتبط با تغییرات قیمت اوراق بهادار است. نوسانات بالا نشان دهنده نوسانات بیشتر قیمت است که می تواند به معنای ریسک بالاتر و پاداش بالقوه برای سرمایه گذاران باشد.
اهمیت نوسانات ارزیابی ریسک: سرمایه گذاران از نوسانات برای ارزیابی ریسک سرمایه گذاری استفاده می کنند.