تعریف طرح بازنشستگی خرید پول (MPPP) نوعی طرح بازنشستگی با حمایت کارفرما است که مستلزم پرداخت سهم ثابت توسط کارفرما است که معمولاً به صورت درصدی از حقوق کارمند بیان می شود. برخلاف سایر طرحهای بازنشستگی که ممکن است دارای مزایای مرتبط با عملکرد مالی کارفرما باشند، MPPPها رویکرد پسانداز قابل پیشبینیتری را برای بازنشستگی ارائه میکنند، زیرا کمکها از پیش تعیین شدهاند.
اجزای طرح بازنشستگی خرید پول مشارکت های کارفرمایی : کارفرمایان ملزم به پرداخت سالانه به طرح هستند که معمولاً درصد ثابتی از حقوق هر یک از کارکنان شرکت کننده است.
تعریف طرح به اشتراک گذاری سود یک طرح بازنشستگی است که به کارفرمایان اجازه می دهد تا بخشی از سود خود را به صندوق های بازنشستگی کارکنان اختصاص دهند. این طرح نه تنها به کارکنان کمک می کند تا برای آینده خود پس انداز کنند، بلکه احساس مالکیت و تعهد به موفقیت شرکت را نیز ارتقا می دهد. این کمک ها می تواند از سال به سال بر اساس سود شرکت متفاوت باشد و آن را به گزینه ای انعطاف پذیر هم برای کارفرمایان و هم برای کارمندان تبدیل می کند.
تعریف برنامه جبران خسارت معوق توافقی بین کارفرما و کارمند است که به کارمند اجازه می دهد بخشی از درآمد خود را تا تاریخ بعدی، معمولاً تا زمان بازنشستگی، به تعویق بیندازد. این می تواند یک ابزار مالی استراتژیک برای افراد پردرآمد باشد که می خواهند بار مالیاتی فعلی خود را به حداقل برسانند و در عین حال برای آینده پس انداز کنند.
اجزای طرح جبران خسارت معوق مبلغ تعویق : کارمندان انتخاب می کنند که چه مقدار از درآمد خود را می خواهند به تعویق بیندازند که می تواند مبلغ ثابت یا درصدی از حقوق آنها باشد.
تعریف برنامههای غرامت معوق غیرقابل صلاحیت (NQDC) ترتیباتی هستند که به کارمندان اجازه میدهند بخشی از حقوق یا پاداشهای خود را تا تاریخ بعدی، معمولاً بازنشستگی، به تعویق بیاندازند. بر خلاف طرحهای واجد شرایط، مانند 401(k)، برنامههای NQDC مجبور نیستند با محدودیتهای مشارکت IRS یا مقررات ERISA مطابقت داشته باشند، که انعطافپذیری بیشتری را برای کارفرمایان و کارمندان فراهم میکند.
اجزای کلیدی مبلغ معوق : کارمندان می توانند انتخاب کنند که چقدر می خواهند به تعویق بیفتند، که می تواند درصدی از حقوق آنها یا مبلغ مشخصی از دلار باشد.
تعریف طرح مالکیت سهام کارکنان (ESOP) نوعی از طرح مزایای کارکنان است که منافع مالکیت در شرکت را برای کارگران فراهم می کند. این نوعی از مالکیت کارکنان است که برای همسو کردن منافع کارمندان و سهامداران طراحی شده است و کارکنان را تشویق می کند تا در موفقیت شرکت مشارکت کنند. ESOPها منحصر به فرد هستند زیرا آنها فقط یک برنامه بازنشستگی نیستند. آنها کارمندان را قادر میسازند تا سهام شرکت را بدون هزینه اولیه داشته باشند.
تعریف طرح موجودی نقدی نوعی طرح بازنشستگی با حمایت کارفرما است که عناصری از طرحهای مزایای تعریف شده و طرحهای مشارکت تعریفشده را ترکیب میکند. برخلاف طرحهای مزایای تعریفشده سنتی، که در آن مزایای بازنشستگی با فرمولی بر اساس حقوق و سالهای خدمت تعیین میشود، طرحهای موجودی نقدی، مزایا را برحسب مانده حسابهای فردی تعریف میکنند. هر کارمند دارای یک حساب فرضی است که سالانه بر اساس نرخ بهره مشخص شده و سهم تعیین شده توسط کارفرما رشد می کند.
تعریف بازده دارایی ها (ROA) یک معیار مالی حیاتی است که میزان استفاده موثر شرکت از دارایی های خود را برای ایجاد درآمد اندازه گیری می کند. با تقسیم سود خالص شرکت بر کل دارایی های آن محاسبه می شود. این نسبت بینشی در مورد کارایی مدیریت در استفاده از منابع شرکت ارائه می دهد.
اهمیت ROA درک ROA برای سرمایه گذاران، تحلیلگران و صاحبان مشاغل بسیار مهم است. ROA بالاتر نشاندهنده استفاده کارآمدتر از داراییها است که میتواند نشاندهنده یک شرکت با مدیریت خوب باشد.
تعریف نسبت بدهی به درآمد (DTI) یک معیار مالی است که کل پرداختهای ماهانه بدهی افراد را در برابر درآمد ناخالص ماهانه اندازهگیری میکند. این به صورت درصد بیان می شود و به وام دهندگان کمک می کند تا توانایی وام گیرنده را برای مدیریت پرداخت های ماهانه و بازپرداخت بدهی ها ارزیابی کنند. هرچه DTI کمتر باشد، بهتر است، زیرا نشان دهنده وضعیت مالی سالم تر است.
اجزای نسبت بدهی به درآمد برای محاسبه DTI باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
تعریف نسبت سریع (Quick Ratio) که اغلب به آن نسبت اسید-آزمایش گفته می شود، یک معیار مالی است که نقدینگی کوتاه مدت یک شرکت را ارزیابی می کند. توانایی یک کسب و کار را برای انجام تعهدات کوتاه مدت خود با استفاده از نقدشونده ترین دارایی ها، بدون تکیه بر فروش موجودی، اندازه گیری می کند. این معیار برای سرمایه گذاران و ذینفعان بسیار مهم است زیرا بینشی از سلامت مالی یک شرکت ارائه می دهد.
تعریف بازده تعدیل شده با ریسک یک معیار مالی است که بازده سرمایه گذاری را نسبت به میزان ریسک انجام شده برای دستیابی به آن بازده ارزیابی می کند. به عبارت سادهتر، به سرمایهگذاران کمک میکند تا درک کنند که برای هر واحد بازدهی که انتظار دارند، چقدر ریسک میپذیرند. این مفهوم برای تصمیم گیری آگاهانه سرمایه گذاری بسیار مهم است، زیرا امکان مقایسه دقیق تری از فرصت های سرمایه گذاری مختلف را فراهم می کند.