برچسب: معیارهای ریسک سرمایه گذاری

تعریف نرخ پس‌انداز اساساً درصدی از درآمد قابل تصرف است که خانوارها به جای صرف آن برای مصرف، پس‌انداز می‌کنند. این یک شاخص حیاتی از سلامت اقتصادی است که توانایی افراد و خانواده‌ها را برای کنار گذاشتن وجوه برای نیازهای آینده منعکس می‌کند. نرخ بالاتر پس‌انداز معمولاً نشان‌دهنده جمعیتی با امنیت مالی بیشتر است، در حالی که نرخ پایین‌تر ممکن است نشان‌دهنده افزایش هزینه‌های مصرف‌کننده یا بحران اقتصادی باشد.

تعریف تأیید هویت دیجیتال به روش‌ها و فناوری‌هایی اشاره دارد که برای تأیید هویت افراد از طریق روش‌های دیجیتال استفاده می‌شود. این فرآیند برای معاملات مالی مختلف ضروری است و اطمینان حاصل می‌کند که شخصی که معامله را انجام می‌دهد همان کسی است که ادعا می‌کند. اجزای تأیید هویت دیجیتال داده‌های بیومتریک: این شامل اثر انگشت، شناسایی چهره و اسکن‌های عنبیه است. داده‌های بیومتریک یک روش بسیار امن برای تأیید هویت ارائه می‌دهند، زیرا برای هر فرد منحصر به فرد است.

تعریف بازده تعدیل شده با ریسک یک معیار مالی است که بازده سرمایه گذاری را نسبت به میزان ریسک انجام شده برای دستیابی به آن بازده ارزیابی می کند. به عبارت ساده‌تر، به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا درک کنند که برای هر واحد بازدهی که انتظار دارند، چقدر ریسک می‌پذیرند. این مفهوم برای تصمیم گیری آگاهانه سرمایه گذاری بسیار مهم است، زیرا امکان مقایسه دقیق تری از فرصت های سرمایه گذاری مختلف را فراهم می کند.

تعریف نسبت Treynor یک معیار مالی است که عملکرد یک سبد سرمایه گذاری را با تعدیل بازده آن برای ریسک پذیرفته شده، به ویژه از طریق ریسک سیستماتیک، ارزیابی می کند. این نسبت که به نام جک ترینور نامگذاری شده است، ابزاری اساسی برای سرمایه‌گذارانی است که می‌خواهند بفهمند چه مقدار بازده اضافی به ازای هر واحد ریسک کسب می‌کنند. اجزای نسبت ترینور بازده پورتفولیو (R_p): کل بازدهی است که سبد سرمایه گذاری در یک دوره خاص ایجاد می کند.

تعریف نسبت سورتینو یک معیار مالی است که هدف آن اندازه گیری بازده تعدیل شده بر اساس ریسک سرمایه گذاری یا پرتفوی است. برخلاف نسبت شارپ که تمام نوسانات را در نظر می گیرد، نسبت سورتینو صرفاً بر ریسک نزولی تمرکز می کند و تصویر واضح تری از عملکرد یک سرمایه گذاری در دوران رکود ارائه می دهد. این امر به ویژه برای سرمایه گذارانی مفید است که نگران احتمال زیان هستند و نه صرفاً نوسانات کلی.

تعریف نسبت کالمار یک معیار مالی است که برای ارزیابی عملکرد یک سرمایه گذاری با مقایسه متوسط بازده سالانه آن با حداکثر کاهش آن استفاده می شود. به عبارت ساده‌تر، به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا بفهمند که چه میزان بازدهی می‌توانند برای ریسکی که متحمل می‌شوند، انتظار داشته باشند. هر چه نسبت Calmar بیشتر باشد، عملکرد تاریخی سرمایه گذاری نسبت به ریسک آن بهتر است. اجزای نسبت کالمار برای محاسبه نسبت Calmar، به دو جزء کلیدی نیاز دارید:

تعریف نسبت شارپ که به افتخار برنده جایزه نوبل ویلیام اف. این ارزیابی می کند که چه مقدار بازده اضافی برای نوسانات اضافی تحمل شده با نگهداری دارایی پرریسک در مقایسه با دارایی بدون ریسک دریافت می شود. اجزای نسبت شارپ نسبت شارپ از سه جزء اصلی تشکیل شده است: بازده پورتفولیو ( \({R_p}\)): این کل بازدهی است که یک سرمایه گذاری در یک دوره خاص ایجاد می کند، از جمله سود سهام و بهره.

تعریف بتا یک معیار مالی است که نوسانات یک اوراق بهادار، معمولاً یک سهام، را نسبت به نوسانات یک شاخص معیار، مانند S&P 500 نشان می‌دهد. این معیار به عنوان معیاری برای سنجش حساسیت اوراق بهادار به حرکات کلی بازار عمل می‌کند. بتای بزرگتر از 1 نشان می دهد که اوراق بهادار بی ثبات تر از بازار است، در حالی که بتای کمتر از 1 نشان می دهد که نوسان کمتری دارد.

تعریف نقدینگی به سهولت تبدیل یک دارایی به وجه نقد بدون تأثیر بر قیمت آن در بازار اشاره دارد. در چشم انداز مالی گسترده تر، نقدینگی معیاری است برای انجام تعهدات کوتاه مدت بدون متحمل شدن زیان قابل توجه. این مفهوم هم در امور مالی شخصی و هم در اقتصاد جهانی بسیار مهم است و بر اهمیت وجوه قابل دسترس برای معاملات، سرمایه گذاری ها و نیازهای اضطراری تاکید می کند.

تعریف نقدینگی بالا به ویژگی دارایی هایی اطلاق می شود که می توانند به سرعت با کمترین تأثیر بر قیمت آن ها به پول نقد تبدیل شوند. این کیفیت نشان‌دهنده یک بازار قوی است که در آن دارایی‌ها می‌توانند به سرعت خریداری یا فروخته شوند، و تضمین می‌کند که سرمایه‌گذاران و افراد می‌توانند به راحتی به وجوه دسترسی داشته باشند یا منابع را بدون تأخیر یا ضرر قابل توجه تخصیص دهند.