تعریف حاشیه سود خالص یک معیار مالی کلیدی است که درصدی از درآمد را که به عنوان سود پس از کسر تمام هزینه‌ها باقی می‌ماند، نشان می‌دهد. این معیار با تقسیم سود خالص بر درآمد کل و ضرب در ۱۰۰ محاسبه می‌شود. این معیار برای ارزیابی سودآوری و کارایی عملیاتی یک شرکت حیاتی است و بینش‌هایی را در مورد چگونگی مدیریت هزینه‌های یک شرکت نسبت به درآمد آن ارائه می‌دهد.
تعریف درآمد عملیاتی، که اغلب به عنوان سود عملیاتی یا درآمد عملیاتی شناخته می‌شود، یک معیار مالی کلیدی است که سودی را که یک شرکت از عملیات اصلی کسب و کار خود به دست می‌آورد، اندازه‌گیری می‌کند. این مقدار با کسر هزینه‌های عملیاتی، مانند دستمزد، اجاره و هزینه کالاهای فروخته شده (COGS)، از کل درآمد شرکت محاسبه می‌شود. این رقم شامل درآمد حاصل از فعالیت‌های غیرعملیاتی، مانند سرمایه‌گذاری‌ها یا فروش دارایی‌ها نمی‌شود و به همین دلیل یک شاخص حیاتی از کارایی عملیاتی یک شرکت است.
تعریف درآمد غیرعملیاتی به درآمدی اشاره دارد که توسط یک کسب‌وکار تولید می‌شود و به طور مستقیم به عملیات اصلی آن مرتبط نیست. این نوع درآمد معمولاً از فعالیت‌های ثانویه ناشی می‌شود، مانند سرمایه‌گذاری‌ها، املاک اجاره‌ای یا فروش دارایی‌ها. درک درآمد غیرعملیاتی برای سرمایه‌گذاران و تحلیلگران بسیار مهم است زیرا می‌تواند سلامت مالی یک شرکت را فراتر از عملکردهای اصلی کسب‌وکار آن نشان دهد. اجزای درآمد غیرعملیاتی چندین مؤلفه به درآمد غیرعملیاتی کمک می‌کنند، از جمله:
تعریف نسبت پوشش بهره (ICR) یک معیار مالی است که برای ارزیابی توانایی یک شرکت در برآورده کردن تعهدات بدهی خود، به‌ویژه پرداخت‌های بهره بر روی بدهی‌های معوقه‌اش استفاده می‌شود. این یک شاخص حیاتی از سلامت و ثبات مالی است که بینشی در مورد اینکه یک کسب‌وکار چقدر به‌راحتی می‌تواند هزینه‌های بهره خود را با درآمدهای قبل از بهره و مالیات (EBIT) پوشش دهد، ارائه می‌دهد. اجزاء نسبت پوشش بهره با استفاده از اجزای زیر محاسبه می‌شود:
تعریف نسبت چرخش دارایی یک معیار مالی است که ارزیابی می‌کند یک شرکت چقدر به طور مؤثر از دارایی‌های خود برای تولید درآمد استفاده می‌کند. این نسبت با تقسیم فروش یا درآمد کل بر میانگین دارایی‌های کل در یک دوره خاص محاسبه می‌شود. این نسبت بینش‌هایی را در مورد اینکه یک شرکت چقدر به خوبی از منابع خود برای تولید فروش استفاده می‌کند، ارائه می‌دهد و آن را به یک شاخص حیاتی برای سرمایه‌گذاران و مدیریت تبدیل می‌کند.
تعریف نسبت چرخش موجودی یک معیار مالی کلیدی است که ارزیابی می‌کند یک شرکت چگونه به طور مؤثر موجودی خود را مدیریت می‌کند. این نسبت تعداد دفعاتی را که موجودی در یک دوره خاص، معمولاً یک سال، فروخته و جایگزین می‌شود، منعکس می‌کند. نسبت بالاتر نشان‌دهنده مدیریت مؤثر موجودی است، در حالی که نسبت پایین‌تر ممکن است نشانه‌ای از انبارداری بیش از حد یا فروش ضعیف باشد. اجزاء نسبت گردش موجودی با استفاده از اجزای زیر محاسبه می‌شود:
تعریف مدل اثبات سهام (PoS) یک مکانیزم توافقی است که در شبکه‌های بلاکچین استفاده می‌شود و به اعتبارسنج‌ها اجازه می‌دهد تا بلوک‌های جدید ایجاد کنند و تراکنش‌ها را بر اساس تعداد سکه‌هایی که دارند و مایل به سهام‌گذاری به عنوان وثیقه هستند، تأیید کنند. بر خلاف نسخه قبلی خود، اثبات کار (PoW)، که به مسائل ریاضی پیچیده برای تأیید تراکنش‌ها وابسته است، PoS یک گزینه انرژی‌کارآمدتر و مقیاس‌پذیرتر ارائه می‌دهد.
تعریف یک حمله سیبیل تهدیدی امنیتی در یک شبکه است که در آن یک دشمن واحد چندین هویت یا گره ایجاد می‌کند تا تأثیر نامناسبی بر شبکه داشته باشد. این نوع حمله به‌ویژه در سیستم‌های غیرمتمرکز مانند بلاکچین مرتبط است، جایی که اعتماد برای معاملات و اجماع حیاتی است. اجزای حملات سیبیل هویت‌های متعدد: هسته یک حمله سیبیل در ایجاد تعداد زیادی هویت جعلی نهفته است. این هویت‌ها می‌توانند توسط یک عامل مخرب واحد تولید شوند و به آن‌ها این امکان را می‌دهد که فرآیندهای تصمیم‌گیری سیستم را دستکاری کنند.
تعریف ساتوشی اصطلاحی است که در دنیای ارزهای دیجیتال، به ویژه بیت‌کوین، جایگاه ویژه‌ای دارد. این نام به افتخار خالق مرموز بیت‌کوین، ساتوشی ناکاموتو، انتخاب شده است. یک ساتوشی کوچک‌ترین واحد بیت‌کوین است، درست مانند اینکه یک سنت به یک دلار مربوط می‌شود. یک بیت‌کوین معادل ۱۰۰ میلیون ساتوشی است که امکان انجام میکروترانزاکشن‌ها را فراهم می‌کند و بیت‌کوین را برای استفاده روزمره قابل دسترس‌تر می‌سازد. اهمیت ساتوشی اهمیت ساتوشی فراتر از تعریف آن است.
تعریف حاکمیت شرکتی به ساختارها، فرآیندها و شیوه‌هایی اشاره دارد که یک شرکت را هدایت و کنترل می‌کنند. این مفهوم شامل روابط میان ذینفعان، از جمله هیئت مدیره، مدیریت، سهامداران و سایر ذینفعان است. هدف اصلی حاکمیت شرکتی این است که اطمینان حاصل کند که شرکت به‌طور قانونی و اخلاقی عمل می‌کند و مسئولیت‌پذیری و شفافیت را حفظ می‌کند تا اعتماد میان سرمایه‌گذاران و عموم مردم را تقویت کند.