تعریف میانگین صنعتی داو جونز (DJIA)، که معمولاً به سادگی “داو” نامیده میشود، یکی از قدیمیترین و شناختهشدهترین شاخصهای بازار بورس در جهان است. این شاخص در سال ۱۸۹۶ توسط چارلز داو ایجاد شد و بهعنوان معیاری برای عملکرد بازار بورس ایالات متحده و اقتصاد بهطور کلی عمل میکند. DJIA شامل ۳۰ شرکت مهم و publicly traded است که نماینده دامنهای متنوع از صنایع هستند و حرکات قیمت سهام آنها را برای سنجش روندهای بازار پیگیری میکند.
تعریف میانگین متحرک (MA) ابزارهای اساسی است که در تجزیه و تحلیل مالی برای هموارسازی داده های قیمت در یک دوره زمانی خاص استفاده می شود. با محاسبه میانگین قیمت یک دارایی، میانگین های متحرک بینش هایی را در مورد روند قیمت ارائه می دهند و آنها را به بخشی ضروری از تجزیه و تحلیل فنی برای معامله گران و سرمایه گذاران تبدیل می کنند.
انواع میانگین متحرک میانگین های متحرک را می توان به چند نوع دسته بندی کرد که هر کدام روش و کاربرد منحصر به فرد خود را دارند:
تعریف نرخ بازده داخلی (IRR) یک معیار مالی است که برای ارزیابی سودآوری سرمایه گذاری های بالقوه استفاده می شود. اساساً، این نرخ تنزیل است که ارزش فعلی خالص (NPV) تمام جریانهای نقدی یک پروژه خاص را برابر با صفر میکند. به عبارت ساده تر، IRR نشان دهنده نرخ بازده سالانه مورد انتظار یک سرمایه گذاری در طول عمر آن است.
اهمیت IRR IRR یک ابزار حیاتی برای سرمایه گذاران و کسب و کارها به طور یکسان است، زیرا به ارزیابی موارد زیر کمک می کند:
تعریف نرخ بهره درصد وامی است که توسط وام دهنده به وام گیرنده برای استفاده از دارایی ها پرداخت می شود. معمولاً به عنوان درصد سالانه اصل بیان می شود. نرخهای بهره شاخصهای حیاتی سلامت اقتصادی هستند که بر فعالیتهای مالی مختلف از جمله پسانداز، سرمایهگذاری و مصرف تأثیر میگذارند.
اجزای نرخ بهره نرخ بهره از چندین جزء کلیدی تشکیل شده است:
نرخ پایه: حداقل نرخ سود تعیین شده توسط بانک مرکزی است که بر نرخ های اخذ شده توسط سایر مؤسسات مالی تأثیر می گذارد.
تعریف نرخ تنزیل یک مفهوم اساسی در امور مالی است که نشان دهنده نرخ بهره مورد استفاده برای تعیین ارزش فعلی جریان های نقدی آتی است. به عبارت سادهتر، به این سؤال پاسخ میدهد:** ارزش جریان نقدی آتی به دلار امروزی چیست؟** این مفهوم در تحلیلهای مالی مختلف، از جمله ارزیابی سرمایهگذاری، بودجهبندی سرمایه و مدلسازی مالی، محوری است.
اجزای نرخ تخفیف نرخ تنزیل تحت تأثیر چندین مؤلفه کلیدی است:
تعریف بنابراین، نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) دقیقا چیست؟ به زبان ساده، CAGR یک معیار مفید است که میانگین نرخ رشد سالانه یک سرمایهگذاری را در یک دوره زمانی مشخص به شما میگوید، با این فرض که سرمایهگذاری با نرخ ثابتی رشد میکند و در طول زمان ترکیب میشود. اساساً بازده را صاف می کند و تصویر واضح تری از عملکرد سرمایه گذاری شما به شما می دهد.
اجزای CAGR برای درک CAGR، باید سه جزء ضروری را بدانید:
تعریف نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام (نسبت D/E) یک معیار مالی کلیدی است که برای ارزیابی اهرم مالی یک شرکت از طریق مقایسه کل بدهی های آن با حقوق صاحبان سهام استفاده می شود. این بینشی را در مورد نسبت تامین مالی بدهی استفاده شده توسط یک شرکت نسبت به حقوق صاحبان سهام ارائه می دهد، که منعکس کننده توانایی آن در پوشش بدهی ها با دارایی های خود است.
تعریف نسبت بدهی به درآمد (DTI) یک معیار مالی است که کل پرداختهای ماهانه بدهی افراد را در برابر درآمد ناخالص ماهانه اندازهگیری میکند. این به صورت درصد بیان می شود و به وام دهندگان کمک می کند تا توانایی وام گیرنده را برای مدیریت پرداخت های ماهانه و بازپرداخت بدهی ها ارزیابی کنند. هرچه DTI کمتر باشد، بهتر است، زیرا نشان دهنده وضعیت مالی سالم تر است.
اجزای نسبت بدهی به درآمد برای محاسبه DTI باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
تعریف نسبت سریع (Quick Ratio) که اغلب به آن نسبت اسید-آزمایش گفته می شود، یک معیار مالی است که نقدینگی کوتاه مدت یک شرکت را ارزیابی می کند. توانایی یک کسب و کار را برای انجام تعهدات کوتاه مدت خود با استفاده از نقدشونده ترین دارایی ها، بدون تکیه بر فروش موجودی، اندازه گیری می کند. این معیار برای سرمایه گذاران و ذینفعان بسیار مهم است زیرا بینشی از سلامت مالی یک شرکت ارائه می دهد.
تعریف نسبت سورتینو یک معیار مالی است که هدف آن اندازه گیری بازده تعدیل شده بر اساس ریسک سرمایه گذاری یا پرتفوی است. برخلاف نسبت شارپ که تمام نوسانات را در نظر می گیرد، نسبت سورتینو صرفاً بر ریسک نزولی تمرکز می کند و تصویر واضح تری از عملکرد یک سرمایه گذاری در دوران رکود ارائه می دهد. این امر به ویژه برای سرمایه گذارانی مفید است که نگران احتمال زیان هستند و نه صرفاً نوسانات کلی.