تعریف ** قرارداد آتی** یک قرارداد قانونی استاندارد شده برای خرید یا فروش یک دارایی خاص با قیمت از پیش تعیین شده در تاریخ معینی در آینده است. این قراردادها در بورس معامله می شوند و توسط سرمایه گذاران برای محافظت در برابر ریسک یا برای سفته بازی در مورد تغییرات قیمت استفاده می شود. قراردادهای آتی می توانند بر اساس دارایی های زیربنایی مختلفی از جمله کالاها، ارزها و ابزارهای مالی باشند.
تعریف قرارداد فوروارد یک مشتق مالی است که نشان دهنده توافق بین دو طرف برای خرید یا فروش یک دارایی به قیمت از پیش تعیین شده در تاریخ معین آتی است. برخلاف قراردادهای آتی که استاندارد شده و در بورس معامله می شوند، قراردادهای آتی قراردادهایی سفارشی هستند که می توانند برای رفع نیازهای خاص طرفین درگیر تنظیم شوند. اجزای قراردادهای فوروارد دارایی زیربنایی: دارایی در حال خرید یا فروش است که می تواند هر چیزی از کالاها، ارزها یا ابزارهای مالی باشد.
تعریف قرارداد اختیار معامله یک مشتق مالی است که به خریدار حق خرید یا فروش یک دارایی پایه را به قیمت از پیش تعیین شده در یک بازه زمانی مشخص می دهد، اما نه تعهدی. این به عنوان یک ابزار همه کاره در امور مالی عمل می کند و به سرمایه گذاران اجازه می دهد ریسک ها را پوشش دهند یا در مورد حرکات بازار حدس و گمان بپردازند.
تعریف قراردادهای نرخ آتی (FRAs) مشتقات مالی هستند که به دو طرف اجازه می دهند تا نرخ بهره را برای یک تاریخ آینده قفل کنند، معمولاً برای محافظت در برابر نوسانات نرخ بهره. به عبارت ساده تر، FRA مانند شرط بندی است که نرخ بهره در یک نقطه خاص در آینده چقدر خواهد بود. اگر فکر می‌کنید نرخ‌ها افزایش می‌یابند، ممکن است برای تضمین نرخ پایین‌تر، وارد یک FRA شوید.
تعریف اختیار خرید یک قرارداد مالی است که به خریدار این حق را می دهد، اما نه تعهدی، برای خرید یک دارایی پایه با قیمت از پیش تعیین شده، معروف به قیمت اعتصاب، قبل از تاریخ انقضای مشخص. گزینه های تماس اغلب توسط سرمایه گذارانی استفاده می شود که پیش بینی می کنند قیمت دارایی پایه افزایش یابد. اجزای یک گزینه تماس درک اجزای یک اختیار خرید برای هر سرمایه گذار بسیار مهم است:
تعریف اختیار فروش نوعی مشتق مالی است که به دارنده این حق را می دهد، اما نه تعهدی، برای فروش مقدار مشخصی از دارایی پایه با قیمتی از پیش تعیین شده، معروف به قیمت ضربتی، قبل از آن. یا در تاریخ انقضای گزینه. سرمایه گذاران معمولاً از گزینه های فروش برای محافظت در برابر کاهش بالقوه قیمت دارایی یا حدس و گمان در مورد حرکات نزولی قیمت استفاده می کنند.
تعریف سوآپ ها ابزارهای مالی جذابی هستند که دو طرف را قادر می سازند تا جریان های نقدی یا بدهی ها را بر اساس شرایط مشخص مبادله کنند. اساساً، آنها به شرکت کنندگان اجازه می دهند تا ریسک های مالی خود را با معامله انواع مختلف قرار گرفتن در معرض مالی مدیریت کنند. افراد و موسسات می توانند با درگیر شدن در مبادلات، استراتژی های سرمایه گذاری خود را بهینه کرده و در برابر نوسانات بازار محافظت کنند.
تعریف سوآپ نرخ بهره (IRS) یک قرارداد مالی بین دو طرف برای مبادله جریان های نقدی با نرخ بهره است که بر اساس مبلغ اصلی فرضی مشخص شده است. رایج ترین شکل شامل پرداخت یک طرف نرخ بهره ثابت در حالی که نرخ شناور دریافت می کند، معمولاً به معیاری مانند LIBOR (نرخ پیشنهادی بین بانکی لندن) وابسته است. این ترتیب به هر دو طرف اجازه می دهد تا به شیوه ای مقرون به صرفه، مواجهه خود را با نوسانات نرخ بهره مدیریت کنند.
تعریف ESG مخفف عبارت Environmental, Social and Governance است، سه عامل حیاتی که برای ارزیابی پایداری و تاثیر اخلاقی سرمایه گذاری در یک شرکت یا کسب و کار استفاده می شود. این معیارها به تعیین بهتر عملکرد مالی آتی شرکت ها (بازده و ریسک) کمک می کند. معیارهای محیط زیست نحوه عملکرد یک شرکت به عنوان مباشر طبیعت را در نظر می گیرند. معیارهای اجتماعی چگونگی مدیریت روابط با کارکنان، تامین کنندگان، مشتریان و جوامعی را که در آن فعالیت می کند، بررسی می کند.
تعریف ابزارهای مشتقه ابزارهای مالی هستند که ارزش آنها از عملکرد یک دارایی، شاخص یا نرخ بهره پایه به دست می آید. آنها اساساً قراردادهایی بین دو طرف هستند و هدف اصلی آنها مدیریت ریسک با اجازه دادن به سرمایه گذاران برای محافظت در برابر ضررهای احتمالی یا سفته بازی برای سود است. اجزای مشتقات دارایی زیربنایی: این می تواند سهام، اوراق قرضه، ارزها، کالاها یا نرخ بهره باشد. حرکت قیمت این دارایی بر ارزش مشتقه تأثیر می گذارد.