تعریف ساتوشی اصطلاحی است که در دنیای ارزهای دیجیتال، به ویژه بیتکوین، جایگاه ویژهای دارد. این نام به افتخار خالق مرموز بیتکوین، ساتوشی ناکاموتو، انتخاب شده است. یک ساتوشی کوچکترین واحد بیتکوین است، درست مانند اینکه یک سنت به یک دلار مربوط میشود. یک بیتکوین معادل ۱۰۰ میلیون ساتوشی است که امکان انجام میکروترانزاکشنها را فراهم میکند و بیتکوین را برای استفاده روزمره قابل دسترستر میسازد.
اهمیت ساتوشی اهمیت ساتوشی فراتر از تعریف آن است.
تعریف سازمانهای خودگردان غیرمتمرکز (DAOs) نوع جدیدی از سازمانها هستند که از فناوری بلاکچین برای فعالیت بدون کنترل متمرکز استفاده میکنند. این سازمانها توسط قراردادهای هوشمند اداره میشوند، که قراردادهای خوداجرا هستند و شرایط توافق بهطور مستقیم در کد نوشته شده است. این ساختار امکان یک فرآیند تصمیمگیری شفاف و دموکراتیک را فراهم میکند، جایی که ذینفعان میتوانند از طریق مکانیزمهای رأیگیری در حاکمیت شرکت کنند.
اجزای DAOs DAOs شامل چندین مؤلفه کلیدی هستند:
تعریف یک نرمافزار (Soft Fork) نوعی بهروزرسانی در فناوری بلاکچین است که اجازه میدهد تغییراتی در پروتکل ایجاد شود بدون اینکه نیاز به بازسازی کامل سیستم باشد. بر خلاف یک سختافزار (Hard Fork) که نسخه جدیدی از بلاکچین را ایجاد میکند و میتواند منجر به تقسیم در جامعه شود، یک نرمافزار به گونهای طراحی شده است که با نسخههای قبلی سازگار باشد. این بدان معناست که نودهایی که نسخه قدیمیتری از پروتکل را اجرا میکنند، هنوز میتوانند در شبکه شرکت کنند، هرچند ممکن است ویژگیها یا تغییرات جدید را شناسایی نکنند.
تعریف یک هارد فورک به تغییر رادیکالی در پروتکل یک شبکه بلاکچین اشاره دارد که منجر به ایجاد نسخه جدیدی از بلاکچین میشود. این تغییر با نسخه قبلی سازگار نیست، به این معنی که نودهایی که نرمافزار قدیمی را اجرا میکنند، بلوکهای جدیدی که توسط نسخه بهروزرسانیشده ایجاد شدهاند را شناسایی نخواهند کرد. هارد فورکها میتوانند منجر به ایجاد ارزهای دیجیتال جدید شوند، زیرا تاریخ بلاکچین اصلی در نقطه هارد فورک تقسیم میشود.
تعریف صرافیهای رمزارز پلتفرمهای دیجیتالی هستند که خرید، فروش و تجارت رمزارزها را تسهیل میکنند. آنها نقش حیاتی در اکوسیستم رمزارزها ایفا میکنند و بازاری را فراهم میآورند که در آن کاربران میتوانند داراییهای دیجیتال خود را مبادله کنند. به آنها به عنوان معادل مجازی بورسهای سهام فکر کنید، اما به جای سهام، تمرکز بر روی رمزارزهایی مانند بیتکوین، اتریوم و شمار زیادی آلتکوین است.
انواع صرافیهای رمزارز صرافیهای متمرکز (CEX): اینها رایجترین نوع صرافیهای رمزارز هستند.
تعریف یک عرضه اولیه سکه (ICO) یک مکانیزم جمعآوری سرمایه است که عمدتاً در بخشهای ارزهای دیجیتال و بلاکچین استفاده میشود. در یک ICO، توکنهای جدید ارز دیجیتال به سرمایهگذاران فروخته میشوند در ازای ارزهای دیجیتال معتبر، معمولاً بیتکوین یا اتریوم. این روش به استارتاپها این امکان را میدهد که برای پروژههای خود سرمایه جمعآوری کنند و به آنها اجازه میدهد که از مسیرهای تأمین مالی سنتی مانند سرمایهگذاری ریسکپذیر عبور کنند.
تعریف سکههای حریم خصوصی یک دسته تخصصی از ارزهای دیجیتال هستند که بر روی ناشناس بودن کاربر و محرمانگی تراکنشها تمرکز دارند. بر خلاف ارزهای دیجیتال سنتی مانند بیتکوین، که میتوان آنها را در بلاکچین ردیابی کرد، سکههای حریم خصوصی از تکنیکهای رمزنگاری پیشرفته برای پنهان کردن جزئیات تراکنش استفاده میکنند. این بدان معناست که فرستنده، گیرنده و مقدار تراکنش از دید عمومی پنهان هستند و لایهای از حریم خصوصی را فراهم میکنند که برای کاربرانی که به محرمانگی اهمیت میدهند جذاب است.
تعریف مکانیسمهای اجماع اجزای حیاتی در دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال هستند که به عنوان پروتکلهایی عمل میکنند که تراکنشها را تأیید کرده و یکپارچگی شبکه غیرمتمرکز را حفظ میکنند. آنها اطمینان حاصل میکنند که همه شرکتکنندگان بر روی وضعیت بلاکچین توافق دارند و بدین ترتیب نیاز به یک نهاد مرکزی را از بین میبرند. این را به عنوان روشی برای توافق کامپیوترها در مورد اینکه کدام تراکنشها مشروع هستند، در نظر بگیرید.
تعریف نگهداری داراییهای دیجیتال فرآیند نگهداری و مدیریت ایمن داراییهای دیجیتال، مانند ارزهای دیجیتال، توکنها و سایر داراییهای مبتنی بر بلاکچین است. این فرآیند شامل محافظت از این داراییها در برابر سرقت، گم شدن و دسترسی غیرمجاز است و اطمینان حاصل میکند که آنها بهطور ایمن ذخیره شده و در زمان نیاز قابل دسترسی باشند.
اجزای نگهداری دارایی دیجیتال نگهداری داراییهای دیجیتال شامل چندین جزء اساسی است:
اقدامات امنیتی: این شامل رمزنگاری، کیف پولهای چند امضایی و کنترلهای دسترسی پیشرفته برای محافظت از داراییهای دیجیتال در برابر تهدیدات سایبری است.
تعریف هزینههای گاز هزینههای تراکنش مرتبط با اجرای عملیات در یک بلاکچین هستند. زمانی که شما ارز دیجیتال ارسال میکنید، یک قرارداد هوشمند را اجرا میکنید یا با برنامههای غیرمتمرکز (dApps) تعامل دارید، باید هزینهای پرداخت کنید تا به ماینرها یا اعتبارسنجهایی که این تراکنشها را پردازش و تأیید میکنند، جبران کنید. این هزینهها برای حفظ امنیت و کارایی شبکه ضروری هستند.
عناصر هزینههای گاز هزینه پایه: این حداقل مبلغ مورد نیاز برای پردازش یک تراکنش است.