استراتژی های سرمایه گذاری روش هایی هستند که توسط سرمایه گذاران برای تخصیص دارایی های خود و اتخاذ تصمیمات مالی برای دستیابی به اهداف مالی خاص استفاده می شود. استراتژی های مختلف به ریسک های متفاوت، جدول زمانی سرمایه گذاری و اهداف مالی پاسخ می دهند.
در اینجا برخی از انواع اصلی استراتژی های سرمایه گذاری آورده شده است:
مدیریت فعال مشخصات مدیریت منفعل مشخصات سرمایه گذاری رشد مشخصات سرمایه گذاری ارزشی مشخصات سرمایه گذاری درآمد مشخصات سرمایه گذاری شاخص مشخصات چرخش بخش مشخصات تخصیص دارایی تاکتیکی مشخصات تخصیص دارایی پویا مشخصات ملاحظات در انتخاب استراتژی های سرمایه گذاری نتیجه سوالات متداول مدیریت فعال مدیریت فعال شامل نظارت مستمر و انجام تنظیمات مکرر در سبد سرمایه گذاری برای عملکرد بهتر از معیارهای بازار است.
تعریف استراتژی سبد متوازن یک رویکرد سرمایه گذاری است که هدف آن به حداکثر رساندن بازده و در عین حال به حداقل رساندن ریسک از طریق تنوع در طبقات مختلف دارایی است. هدف اصلی دستیابی به تعادل بین ریسک و پاداش است که آن را به یک انتخاب محبوب در میان سرمایه گذارانی تبدیل می کند که به دنبال رشد ثابت و نوسانات کمتر هستند.
اجزای کلیدی سرمایه گذاران معمولاً اجزای زیر را در یک سبد متوازن شامل می شوند:
تعریف استراتژی تماس تحت پوشش یک تکنیک سرمایه گذاری محبوب است که در آن یک سرمایه گذار در یک دارایی، مانند سهام، موقعیت طولانی دارد و به طور همزمان گزینه های خرید را در همان دارایی می فروشد. این روش به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا درآمد اضافی از حق بیمه های دریافتی از فروش اختیار خرید و در عین حال حفظ مالکیت دارایی پایه ایجاد کنند.
اجزای استراتژی تماس تحت پوشش موقعیت طولانی: سرمایه گذار باید دارایی زیربنایی، مانند سهام یک سهام، برای اجرای یک استراتژی تماس تحت پوشش را داشته باشد.
تعریف استراتژی حفظ سرمایه یک رویکرد سرمایه گذاری محافظه کارانه با هدف حفاظت از مبلغ اصلی یک سرمایه گذاری است. هدف اصلی به حداقل رساندن خطر ضرر و حصول اطمینان از حفظ ارزش سرمایه گذاری در طول زمان است. در دنیای عدم اطمینان اقتصادی و بازارهای پر نوسان، این استراتژی در بین سرمایه گذاران ریسک گریز که ایمنی سرمایه خود را بر بازده بالقوه بالاتر اولویت می دهند، مورد توجه قرار گرفته است.
تعریف تخصیص دارایی به استراتژی سرمایه گذاری برای متعادل کردن ریسک و پاداش با توزیع متناسب دارایی های یک سبد بر اساس اهداف فرد، تحمل ریسک و افق سرمایه گذاری اشاره دارد. سه طبقه دارایی اصلی - سهام، درآمد ثابت و وجه نقد و معادل - دارای سطوح متفاوتی از ریسک و بازده هستند، بنابراین هر کدام در طول زمان رفتار متفاوتی خواهند داشت.
اجزای کلیدی سهام (سهام): عموماً سرمایه گذاری های رشدی در نظر گرفته می شوند که پتانسیل بازدهی بالاتر را ارائه می دهند اما با افزایش نوسانات و ریسک.
تعریف توازن مجدد پرتفولیو فرآیند تنظیم مجدد وزن دارایی ها در یک سبد سرمایه گذاری برای حفظ سطح مطلوب ریسک و بازده است. با گذشت زمان، همانطور که دارایی های مختلف با نرخ های متفاوت رشد می کنند، تخصیص اصلی دارایی می تواند تغییر کند و به طور بالقوه سرمایه گذار را در معرض خطر بیشتری از آنچه در نظر گرفته شده است، قرار دهد. تعادل مجدد شامل فروش یا خرید دارایی‌ها برای بازگرداندن پرتفوی به تخصیص هدف خود است و اطمینان حاصل می‌کند که استراتژی سرمایه‌گذاری با اهداف سرمایه‌گذار و تحمل ریسک همسو می‌ماند.
تعریف تنوع یک استراتژی سرمایه گذاری است که شامل توزیع سرمایه گذاری های شما در ابزارهای مالی مختلف، صنایع و سایر دسته ها برای کاهش ریسک است. اصل متنوع سازی این است که یک پرتفوی متنوع بازدهی بالاتر و ریسک کمتری نسبت به هر سرمایه گذاری فردی در سبد دارد.
اهمیت تنوع تنوع بخشی ضروری است زیرا به کاهش ریسک ضرر در صورت عملکرد ضعیف یک سرمایه گذاری یا بخش کمک می کند.
تعریف سالیانه یک محصول مالی است که برای ارائه یک جریان ثابت درآمد طراحی شده است که معمولاً برای برنامه ریزی بازنشستگی استفاده می شود. هنگام خرید سالیانه، یک پرداخت یکجا یا مجموعه ای از پرداخت ها را به یک شرکت بیمه انجام می دهید، که بعداً قول می دهد که پرداخت های دوره ای را به شما بازگرداند. این می تواند یک راه عالی برای تضمین آینده مالی شما و اطمینان از داشتن درآمد قابل اعتماد در طول سال های بازنشستگی باشد.
تعریف خرید و نگهداری یک فلسفه سرمایه گذاری است که شامل خرید اوراق بهادار و نگهداری آنها برای مدت طولانی بدون توجه به شرایط بازار است. این بر این باور است که با وجود نوسانات کوتاه مدت، بازار در بلندمدت رشد خواهد کرد و به سرمایه گذاران اجازه می دهد از افزایش قیمت و سود سهام بهره مند شوند.
اجزای خرید و نگهداری افق سرمایه گذاری: استراتژی خرید و نگهداری مستلزم یک افق سرمایه گذاری بلندمدت است که اغلب چندین سال یا حتی چند دهه را در بر می گیرد.
تعریف درآمد ثابت به نوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری اطلاق می شود که به سرمایه گذاران سود ثابت یا سود سهام پرداختی را تا سررسید آن پرداخت می کند. پس از سررسید، مبلغ اصلی سرمایه گذاری شده به سرمایه گذاران بازپرداخت می شود. اوراق بهادار با درآمد ثابت معمولاً توسط سرمایه گذارانی استفاده می شود که به دنبال درآمد منظم و ریسک کمتر در مقایسه با سهام هستند. این ابزارها شامل اوراق قرضه دولتی و شرکتی، اسناد خزانه، اوراق قرضه شهرداری و سهام ممتاز است.