تعریف آربیتراژ به عمل استفاده از تفاوت قیمت ها در بازارهای مختلف یا اشکال یک دارایی برای ایجاد سود اشاره دارد. این استراتژی مالی در درجه اول به اصل “کم بخر، بالا بفروش” در یک بازه زمانی کوتاه متکی است، و تضمین می کند که سرمایه گذار با حداقل ریسک مواجه است و در عین حال بازده را به حداکثر می رساند.
اجزای آربیتراژ اختلاف قیمت: مبنای اساسی آربیتراژ وجود تفاوت قیمت برای یک دارایی در بازارهای مختلف است.
تعریف اهرم در مالی به عملی اشاره دارد که در آن از سرمایه قرضی یا بدهی برای افزایش بازده بالقوه سرمایهگذاری (ROI) استفاده میشود. با استفاده از اهرم، یک سرمایهگذار میتواند قدرت سرمایهگذاری خود را افزایش دهد و به این ترتیب، در داراییهای مختلف با استفاده از مقدار کمتری از سرمایه خود، بیشتر در معرض قرار گیرد. با این حال، ضروری است که به این نکته توجه شود که اهرم هم بازدههای بالقوه و هم زیانهای بالقوه را بزرگتر میکند.
تعریف پوشش ریسک یک استراتژی مدیریت ریسک است که توسط سرمایه گذاران و شرکت ها برای محافظت از خود در برابر زیان های احتمالی استفاده می شود. این امر معمولاً از طریق ابزارهای مالی مختلف، مانند مشتقات، به دست میآید که به فعالان بازار اجازه میدهد تا قرار گرفتنشان در معرض تغییرات نامطلوب قیمتها را جبران کنند. اساساً، پوشش ریسک برای کاهش نوسانات بازده در یک سبد سرمایه گذاری عمل می کند.
تعریف تجارت جفتی یک استراتژی تجارت خنثی از بازار است که شامل شناسایی دو اوراق بهادار با همبستگی تاریخی است. ایده این است که یک اوراق بهادار را بخریم و همزمان دیگری را در زمانی که قیمتهای نسبی آنها متفاوت است بفروشیم. هدف کسب سود زمانی است که قیمت ها به میانگین تاریخی خود بازگردند.
اجزای تجارت جفت همبستگی: اساس معاملات جفتی در همبستگی بین دو اوراق بهادار نهفته است.
تعریف صدور بدهی به فرآیندی اطلاق میشود که طی آن یک سازمان، خواه یک شرکت، دولت یا سایر نهادها باشد، اوراق بدهی را برای افزایش سرمایه ایجاد و میفروشد. برخلاف تامین مالی سهام، که شامل فروش سهام مالکیت است، صدور بدهی شامل استقراض وجوه است که در زمان بعدی بازپرداخت می شود، معمولاً با بهره. این مکانیسم یک جنبه حیاتی از امور مالی و حاکمیت شرکتی است که منابع مالی لازم را برای فعالیتهای عملیاتی، توسعه و سرمایهگذاری در اختیار شرکتها قرار میدهد.
تعریف فروش کوتاه مدت که اغلب به عنوان شورتینگ از آن یاد می شود، یک استراتژی معاملاتی است که به سرمایه گذاران اجازه می دهد از کاهش قیمت اوراق بهادار سود ببرند. این تکنیک شامل قرض گرفتن سهام یا دارایی از یک کارگزار، فروش آنها در بازار آزاد و سپس خرید مجدد آنها با قیمت پایین تر برای بازگشت به وام دهنده است.
مولفه های کلیدی فروش کوتاه مدت سهام استقراض: قبل از فروش کوتاه، سرمایه گذار باید سهام را از یک کارگزار قرض بگیرد که اغلب برای این خدمات کارمزد یا سودی دریافت می کند.
تعریف تخصیص تاکتیکی دارایی (TAA) یک استراتژی مدیریت سرمایه گذاری فعال است که به دنبال بهبود بازده پرتفوی با تنظیم موقت مدل های تخصیص دارایی بر اساس شرایط فعلی بازار یا پیش بینی های اقتصادی است. با انحراف از تخصیص استراتژیک بلندمدت، TAA به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا از تحرکات بازار و تغییرات ناشی از شاخص های اقتصادی سرمایه گذاری کنند.
اجزای تخصیص تاکتیکی دارایی طبقات دارایی: طبقات دارایی رایج در TAA شامل سهام، درآمد ثابت، کالاها و معادل های نقدی است.
تعریف چرخش بخش یک استراتژی سرمایه گذاری است که شامل جابجایی سرمایه گذاری در میان بخش های مختلف اقتصاد برای سرمایه گذاری بر عملکرد چرخه ای صنایع است. این استراتژی مبتنی بر این تصور است که بخشهای مختلف در طول مراحل مختلف چرخه اقتصادی مانند گسترش، اوج، انقباض و پایینتر عملکرد بهتر یا ضعیفتر دارند.
اجزای چرخش بخش چرخه های اقتصادی: درک چهار مرحله اصلی - انبساط، اوج، انقباض و فرورفتگی - بسیار مهم است زیرا هر مرحله به طور متفاوتی بر عملکرد بخش تأثیر می گذارد.
تعریف میانگین هزینه دلار (DCA) یک استراتژی سرمایه گذاری است که شامل سرمایه گذاری منظم مبلغ ثابت دلاری در یک دارایی یا پرتفوی خاص در یک دوره مشخص، بدون توجه به قیمت دارایی است. این روش با گسترش سرمایه گذاری در طول زمان، تأثیر نوسانات را کاهش می دهد، که می تواند میانگین هزینه هر سهم را کاهش دهد و ریسک سرمایه گذاری بزرگ را در زمان نامناسب کاهش دهد.
تعریف مدیریت پورتفولیو شامل نظارت استراتژیک بر مجموعه ای از سرمایه گذاری ها می شود و اطمینان حاصل می کند که آنها اهداف مالی خاص یک سرمایه گذار را برآورده می کنند. این فرآیند شامل ساخت و نظارت بر مجموعه ای از دارایی ها، مانند سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار، بر اساس میزان تحمل ریسک، افق زمانی و اهداف سرمایه گذاری سرمایه گذار است.
اهمیت مدیریت پورتفولیو مدیریت کارآمد پرتفوی بسیار مهم است زیرا بازده را به حداکثر می رساند و در عین حال خطرات را به حداقل می رساند.