تعریف ارزیابی تحمل ریسک یک فرآیند حیاتی است که به سرمایهگذاران کمک میکند تا ظرفیت و تمایل خود را برای تحمل ریسکهای مرتبط با سرمایهگذاریهایشان درک کنند. این فرآیند شامل عوامل مختلفی از جمله اهداف مالی، افق زمانی و نگرشهای فردی نسبت به ریسک است. با ارزیابی دقیق تحمل ریسک، سرمایهگذاران میتوانند استراتژیهای سرمایهگذاری متناسب با وضعیت مالی شخصی خود را طراحی کنند.
عناصر ارزیابی تحمل ریسک ارزیابیهای تحمل ریسک معمولاً شامل چندین مؤلفه کلیدی است:
تعریف استراتژیهای بازار خصوصی به رویکردهای سرمایهگذاری اشاره دارند که شامل داراییهایی هستند که در بورسهای عمومی فهرست نشدهاند، مانند سرمایهگذاری خصوصی، سرمایهگذاری ریسکپذیر، املاک و مستغلات و سرمایهگذاریهای مستقیم در شرکتهای خصوصی. این استراتژیها هدف دارند تا فرصتهایی برای بازدهی بالاتر، تنوع و کاهش نوسانات بازار را برای سرمایهگذاران فراهم کنند.
اجزای استراتژیهای بازار خصوصی سرمایهگذاری خصوصی: این شامل سرمایهگذاری مستقیم در شرکتهای خصوصی یا خرید شرکتهای عمومی به منظور حذف آنها از فهرست است.
تعریف استراتژیهای سرمایهگذاری غیرمتعارف رویکردهای نوآورانهای به سرمایهگذاری هستند که از کلاسهای دارایی سنتی مانند سهام، اوراق قرضه و املاک و مستغلات منحرف میشوند. این استراتژیها معمولاً بر روی داراییهای جایگزین، فرصتهای بازار منحصر به فرد یا روشهای سرمایهگذاری نوین تمرکز دارند که میتوانند بازده بالاتری را فراهم کنند یا تنوع را افزایش دهند.
ترندهای جدید در استراتژیهای سرمایهگذاری غیرمتعارف در سالهای اخیر، چندین روند در زمینه استراتژیهای سرمایهگذاری غیرمتعارف ظهور کرده است:
تعریف تحلیل رفتار سرمایهگذاران به بررسی سیستماتیک عواملی اشاره دارد که بر نحوه تصمیمگیری سرمایهگذاران تأثیر میگذارد. این حوزه با ترکیب بینشهایی از روانشناسی، جامعهشناسی و مالی، به درک انگیزههای پشت انتخابهای سرمایهگذاری میپردازد. این حوزه به دلیل پیچیدهتر و مرتبطتر شدن بازارهای مالی، مورد توجه بیشتری قرار گرفته و نیاز به درک عمیقتری از رفتار سرمایهگذاران را ضروری کرده است.
اجزای تحلیل رفتار سرمایهگذار عوامل روانشناختی: این شامل سوگیریهای شناختی مانند اعتماد به نفس بیش از حد، اجتناب از ضرر و رفتار گلهای است که میتواند فرآیندهای تصمیمگیری را منحرف کند.
تعریف ارزش در ریسک (VaR) ابزاری است که به طور گسترده در مدیریت ریسک مالی استفاده میشود و میزان خسارت بالقوه در ارزش یک دارایی یا پرتفوی را در یک بازه زمانی مشخص، با توجه به یک سطح اطمینان خاص، اندازهگیری میکند. در واقع، این سوال را پاسخ میدهد: “حداکثر خسارتی که میتوان با یک سطح اطمینان خاص انتظار داشت، چیست؟”
اجزای VaR VaR به چندین مؤلفه کلیدی وابسته است:
تعریف دادههای جایگزین در تحلیل سرمایهگذاری به هر نوع داده غیرمعمولی اشاره دارد که سرمایهگذاران از آن برای تکمیل دادههای مالی سنتی استفاده میکنند. این میتواند شامل منابع اطلاعاتی مختلفی باشد، مانند احساسات رسانههای اجتماعی، تصاویر ماهوارهای، آمار ترافیک وب و غیره. هدف از استفاده از دادههای جایگزین به دست آوردن دیدی جامعتر از روندهای بازار، عملکرد شرکت و فرصتهای سرمایهگذاری بالقوه است.
اجزای دادههای جایگزین دادههای جایگزین را میتوان به طور کلی به چندین مؤلفه تقسیم کرد:
تعریف تأمین مالی خارج از ترازنامه به یک ترتیب مالی اشاره دارد که در آن یک شرکت برخی از داراییها یا بدهیها را در ترازنامه خود درج نمیکند. این تکنیک معمولاً برای بهبود نسبتهای مالی، مدیریت ریسک و حفظ انعطافپذیری در گزارشگری مالی استفاده میشود. با نگهداشتن برخی از معاملات خارج از ترازنامه، شرکتها میتوانند موقعیت مالی مطلوبتری را به سرمایهگذاران و بستانکاران ارائه دهند.
اجزای تأمین مالی خارج از ترازنامه سازمانهای هدف خاص (SPEs): اینها نهادهای قانونی هستند که برای یک هدف خاص ایجاد شدهاند و معمولاً برای جداسازی ریسک مالی استفاده میشوند.
تعریف استراتژیهای زمانبندی بازار به رویکرد سرمایهگذاری اشاره دارد که در آن تصمیمات خرید یا فروش داراییهای مالی بر اساس پیشبینیهای حرکات آینده بازار اتخاذ میشود. هدف بهینهسازی بازدهها با ورود و خروج از بازار در مناسبترین لحظات است. در حالی که ممکن است به نظر ساده بیاید، زمانبندی موفق بازار میتواند به طرز شگفتانگیزی چالشبرانگیز باشد، زیرا نیاز به درک عمیق از دینامیکها و شاخصهای مختلف بازار دارد.
تعریف استراتژیهای فقط خرید، رویکردهای سرمایهگذاری هستند که بر خرید اوراق بهادار با این انتظار تمرکز دارند که قیمتهای آنها در طول زمان افزایش خواهد یافت. بر خلاف فروش کوتاه، جایی که سرمایهگذاران از کاهش قیمتها سود میبرند، سرمایهگذاران فقط خرید داراییها را نگه میدارند تا از افزایش سرمایه بهرهمند شوند. این استراتژی به طور گستردهای توسط انواع مختلف سرمایهگذاران، از جمله سرمایهگذاران فردی، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و سرمایهگذاران نهادی مورد استفاده قرار میگیرد.
تعریف اسمارت بتا یک استراتژی سرمایهگذاری نوآورانه است که در تقاطع سرمایهگذاری غیرفعال و فعال قرار دارد. هدف آن افزایش بازده از طریق قرارگیری سیستماتیک در معرض عوامل خاصی مانند ارزش، اندازه، کیفیت و مومنتوم است، به جای اینکه تنها به وزندهی سنتی بر اساس سرمایه بازار تکیه کند. این رویکرد به سرمایهگذاران این امکان را میدهد که پاداشهای ریسک را به دست آورند و به طور بالقوه از معیارهای استاندارد پیشی بگیرند در حالی که هزینه کمتری نسبت به مدیریت فعال سنتی حفظ میکنند.