تخصیص تاکتیکی دارایی راهنمای جامع

تخصیص تاکتیکی دارایی (TAA) یک استراتژی مدیریت سرمایه گذاری فعال است که به دنبال بهبود بازده پرتفوی با تنظیم موقت مدل های تخصیص دارایی بر اساس شرایط فعلی بازار یا پیش بینی های اقتصادی است. با انحراف از تخصیص استراتژیک بلندمدت، TAA به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا از تحرکات بازار و تغییرات ناشی از شاخص های اقتصادی سرمایه گذاری کنند.

• طبقات دارایی: طبقات دارایی رایج در TAA شامل سهام، درآمد ثابت، کالاها و معادل های نقدی است. سرمایه گذاران ممکن است بر اساس انتظارات بازار، دسته های دارایی خاصی را اضافه وزن یا کم وزن کنند.

• شاخص های بازار: TAA به شدت به شاخص های مختلف اقتصادی و بازار مانند نرخ بهره، رشد تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم و روندهای بازار سهام برای سنجش عملکرد بالقوه آینده متکی است.

• افق سرمایه گذاری: تخصیص دارایی تاکتیکی تمایل دارد بر چارچوب های زمانی کوتاه تری نسبت به استراتژی های سنتی خرید و نگهداری تمرکز کند، که معمولاً به صورت سه ماهه، ماهانه یا حتی هفتگی انجام می شود.

• رویکرد از بالا به پایین: این روش شامل تجزیه و تحلیل داده های کلان اقتصادی است تا مشخص شود کدام بخش ها بر اساس شرایط اقتصادی غالب احتمالاً عملکرد بهتری دارند.

• رویکرد پایین به بالا: این استراتژی بر انتخاب اوراق بهادار منفرد با بررسی عملکرد بنیادی شرکت ها در طبقات دارایی مربوطه، مستقل از شاخص های اقتصادی گسترده تر تمرکز می کند.

• تخصیص پویا: سرمایه گذارانی که از این نوع TAA استفاده می کنند، اغلب پرتفوی خود را بر اساس تجزیه و تحلیل مداوم شرایط بازار تنظیم می کنند و به آنها اجازه می دهد به سرعت به محیط های در حال تغییر پاسخ دهند.

• زمانی که سرمایه گذار رشد اقتصادی قوی را بر اساس شاخص های تولید ناخالص داخلی مثبت پیش بینی می کند و همزمان با کاهش قرار گرفتن در معرض اوراق قرضه، ممکن است تصمیم به افزایش تخصیص به سهام بگیرد.

• یک تخصیص دهنده تاکتیکی ممکن است به طور موقت سرمایه گذاری را به بازارهای خارج از کشور منتقل کند که انتظار می رود به دلیل تغییرات ارزی مطلوب یا تغییرات جوی سیاسی عملکرد بهتری داشته باشند.

• تخصیص دارایی استراتژیک: این استراتژی بلندمدت تخصیص هدف را بر اساس تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری سرمایه گذار ایجاد می کند که با تمرکز کوتاه مدت TAA متفاوت است.

• تطبیق دارایی و بدهی: اغلب توسط سرمایه گذاران نهادی استفاده می شود، این روش سرمایه گذاری ها را با بدهی های آتی یا جریان های نقدی همسو می کند و رویکرد آن را به TAA متمایز می کند.

• زمان بندی بازار: برخی از استراتژی های TAA تلاش می کنند تا حرکات بازار را پیش بینی کنند و تخصیص ها را بر اساس آن تنظیم کنند، که ممکن است ریسک بیشتری را ایجاد کند اما می تواند منجر به بازده بالاتر شود.

• چرخش بخش: این استراتژی شامل جابجایی سرمایه گذاری ها در بین بخش ها بر اساس چرخه های اقتصادی و پیش بینی ها، استفاده از تمایلات چرخه ای برای افزایش سود است.

تخصیص تاکتیکی دارایی می تواند یک استراتژی موثر برای سرمایه گذارانی باشد که به دنبال تغییر در شرایط نوسان بازار هستند. با درک اجزاء، انواع و استراتژی های آن، سرمایه گذاران ممکن است عملکرد پرتفوی خود را در حین مدیریت ریسک افزایش دهند. با این حال، ضروری است که با احتیاط به TAA نزدیک شویم و خطرات مرتبط با معاملات مکرر و قضاوت های نادرست احتمالی بازار را در نظر بگیریم.