درک بدهی subordinated یک مرور کامل

بدهی subordinated می‌تواند کمی گیج‌کننده باشد، اما در اصل، نوعی بدهی است که در مقایسه با سایر بدهی‌ها از نظر حق بر دارایی‌ها یا درآمدها در رتبه پایین‌تری قرار دارد. این بدان معناست که در صورت تصفیه، دارندگان بدهی subordinated پس از تسویه تمام بدهی‌های ارشد پرداخت می‌شوند. به دلیل این ریسک بالاتر، بدهی subordinated معمولاً با نرخ‌های بهره بالاتری همراه است.

درک بدهی subordinated شامل تجزیه آن به اجزای کلیدی‌اش است:

• رتبه: بدهی subordinated نسبت به بدهی senior اولویت کمتری دارد. این رتبه‌بندی بر روی ریسک و پروفایل بازده آن تأثیر می‌گذارد.

• نرخ‌های بهره: به دلیل ریسک بالاتر آن، بدهی‌های فرعی معمولاً نرخ‌های بهره بالاتری نسبت به بدهی‌های ارشد ارائه می‌دهند.

• بلوغ: مشابه سایر اشکال بدهی، بدهی subordinated می‌تواند دوره‌های بلوغ متفاوتی داشته باشد که می‌تواند از چند سال تا چند دهه متغیر باشد.

• پیمان‌ها: این‌ها شرایطی هستند که توسط وام‌دهنده تعیین می‌شوند و وام‌گیرنده باید به آن‌ها پایبند باشد. در حالی که ممکن است این شرایط نسبت به بدهی‌های ارشد کمتر سختگیرانه باشند، اما هنوز نقش حیاتی در توافق دارند.

بدهی subordinated می‌تواند به اشکال مختلفی وجود داشته باشد که هر کدام به مقاصد متفاوتی خدمت کرده و به انواع مختلفی از سرمایه‌گذاران جذاب است:

• یادداشت‌های فرعی: این‌ها ابزارهای بدهی بدون وثیقه هستند که وعده پرداخت مبلغ مشخصی در تاریخ آینده را به همراه دارند، معمولاً با پرداخت‌های بهره ثابت.

• بدهی قابل تبدیل فرعی: این نوع به دارنده اجازه می‌دهد که بدهی خود را به سهام تبدیل کند، معمولاً با قیمت از پیش تعیین شده، که در صورت عملکرد خوب شرکت، پتانسیل سود را فراهم می‌کند.

• تأمین مالی mezzanine: یک ترکیب از تأمین مالی بدهی و سهام، بدهی mezzanine معمولاً توسط شرکت‌ها برای تأمین مالی گسترش یا خریدها استفاده می‌شود. این نوع تأمین مالی معمولاً شامل اختیار خرید یا گزینه‌هایی برای سرمایه‌گذاران است تا به سهام تبدیل شوند.

برای قرار دادن بدهی subordinated در چشم‌انداز، در اینجا چند مثال واقعی آورده شده است:

• اوراق قرضه شرکتی: بسیاری از شرکت‌ها اوراق قرضه فرعی را برای جمع‌آوری سرمایه صادر می‌کنند. به عنوان مثال، یک شرکت فناوری ممکن است برای تأمین مالی یک خط تولید جدید، بدهی فرعی صادر کند.

• وام‌های بانکی: گاهی اوقات، بانک‌ها وام‌های فرعی به کسب‌وکارهایی که به دنبال گسترش هستند اما نمی‌خواهند سهام خود را رقیق کنند، ارائه می‌دهند.

• سرمایه‌گذاری خطرپذیر: در دنیای استارتاپ‌ها، سرمایه‌گذاران خطرپذیر ممکن است از طریق بدهی‌های فرعی سرمایه‌گذاری کنند، که به آن‌ها این امکان را می‌دهد که از رشد بالقوه شرکت بهره‌مند شوند در حالی که هنوز حق ادعایی بر دارایی‌ها دارند.

با تغییرات در چشم‌انداز مالی، روندها در بدهی‌های فرعی نیز تغییر می‌کنند:

• افزایش محبوبیت در میان استارتاپ‌ها: استارتاپ‌های بیشتری به بدهی subordinated روی می‌آورند تا بدون از دست دادن سهام، تأمین مالی کنند.

• تمرکز بر معیارهای ESG: عوامل زیست‌محیطی، اجتماعی و مدیریتی (ESG) به طور فزاینده‌ای برای سرمایه‌گذاران در بدهی‌های فرعی اهمیت پیدا می‌کنند و بر تصمیمات آن‌ها تأثیر می‌گذارند.

• پلتفرم‌های دیجیتال: ظهور فین‌تک باعث شده است که شرکت‌ها بتوانند از طریق پلتفرم‌های آنلاین بدهی‌های فرعی را صادر کنند و دسترسی به طیف وسیع‌تری از سرمایه‌گذاران را گسترش دهند.

اگر در نظر دارید در بدهی‌های فرعی سرمایه‌گذاری کنید، در اینجا چند استراتژی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:

• ارزیابی تحمل ریسک: به دلیل ریسک بالاتر مرتبط با بدهی‌های فرعی، ارزیابی تحمل ریسک خود قبل از سرمایه‌گذاری بسیار مهم است.

• تنوع: مانند هر سرمایه‌گذاری، تنوع در پرتفوی شما می‌تواند به کاهش ریسک‌های مرتبط با بدهی‌های فرعی کمک کند.

• تحقیق در مورد وام‌گیرندگان: درک سلامت مالی و مدل کسب‌وکار وام‌گیرنده می‌تواند بینش‌هایی در مورد ریسک‌ها و بازده‌های بالقوه ارائه دهد.

بدهی subordinated یک ابزار مالی منحصر به فرد است که نقش حیاتی در ساختار سرمایه ایفا می کند و معمولاً برای سرمایه گذارانی که به دنبال بازدهی بالاتر هستند جذاب است. با این حال، این نوع بدهی با ملاحظات خاصی همراه است که سرمایه گذاران بالقوه باید از آن آگاه باشند.

• ارزیابی ریسک: بدهی subordinated در صورت تصفیه، در رتبه پایین‌تری نسبت به سایر بدهی‌ها قرار دارد و این موضوع آن را پرخطرتر می‌کند. سرمایه‌گذاران باید اعتبارسنجی نهاد صادرکننده و احتمال نکول را ارزیابی کنند.

• پتانسیل بازده: به دلیل ریسک بالاتر، بدهی‌های فرعی معمولاً نرخ‌های بهره بالاتری نسبت به بدهی‌های ارشد ارائه می‌دهند. این می‌تواند سرمایه‌گذاران جستجوگر بازده را جذب کند اما نیاز به ارزیابی دقیق ریسک‌های مرتبط دارد.

• نگرانی‌های نقدینگی: بدهی‌های فرعی ممکن است نسبت به ابزارهای ارشد نقدینگی کمتری داشته باشند که بر سهولت خرید یا فروش در بازار تأثیر می‌گذارد. سرمایه‌گذاران باید استراتژی خروج خود را در نظر بگیرند.

• پیامدهای نظارتی: مؤسسات مالی معمولاً از بدهی subordinated برای برآورده کردن الزامات سرمایه نظارتی استفاده می‌کنند. درک این مقررات می‌تواند بینش‌هایی درباره ثبات و پروفایل ریسک صادرکننده ارائه دهد.

• شرایط بازار: رکودهای اقتصادی می‌توانند به طور قابل توجهی بر عملکرد بدهی‌های فرعی تأثیر بگذارند. سرمایه‌گذاران باید از روندهای کلی بازار و تأثیرات بالقوه آن‌ها آگاه باشند.

بدهی subordinated یک ابزار مالی جالب است که هم خطرات و هم پاداش‌ها را ارائه می‌دهد. با درک اجزا، انواع و روندهای نوظهور آن، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات بهتری بگیرند. با استراتژی‌های مناسب و نگاهی تیزبین به بازار، بدهی subordinated می‌تواند یک افزودنی ارزشمند به یک پرتفوی سرمایه‌گذاری متنوع باشد.