توضیح یادداشت‌های ساختاری اجزا، انواع و استراتژی‌ها

یادداشت‌های ساختاری ابزارهای مالی منحصر به فردی هستند که ویژگی‌های اوراق قرضه سنتی را با مشتقات ترکیب می‌کنند. این ابزارها به سرمایه‌گذاران راهی برای دسترسی به کلاس‌های دارایی مختلف، از جمله سهام، کالاها و نرخ‌های بهره ارائه می‌دهند و در عین حال امکان ایجاد پروفایل‌های ریسک-بازده سفارشی را نیز فراهم می‌کنند. این یادداشت‌ها معمولاً توسط مؤسسات مالی صادر می‌شوند و می‌توانند به گونه‌ای طراحی شوند که اهداف سرمایه‌گذاری خاصی را برآورده کنند.

یادداشت‌های ساختاری فرصتی منحصر به فرد برای سرمایه‌گذاری ارائه می‌دهند که ویژگی‌های درآمد ثابت و سهام را ترکیب می‌کند و به اهداف مالی متنوع پاسخ می‌دهد.

• سفارشی‌سازی: سرمایه‌گذاران می‌توانند یادداشت‌های ساختاریافته را به‌گونه‌ای تنظیم کنند که با دیدگاه‌های خاص بازار یا تحمل ریسک‌های مشخص هماهنگ باشد و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری شخصی‌سازی‌شده‌ای را امکان‌پذیر سازد.

• پتانسیل برای بازدهی بیشتر: با پیوند دادن پرداخت‌ها به عملکرد دارایی‌های پایه، یادداشت‌های ساختاری می‌توانند بازدهی بالاتری نسبت به اوراق بهادار با درآمد ثابت سنتی ارائه دهند.

• حفاظت در برابر زیان: بسیاری از یادداشت‌های ساختاری شامل ویژگی‌هایی هستند که حفاظت از سرمایه را ارائه می‌دهند و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که در شرایط نامساعد بازار، زیان‌ها را به حداقل برسانند.

• کارایی مالیاتی: بسته به ساختار، برخی از اوراق ممکن است مزایای مالیاتی مطلوبی بر روی سود سرمایه ارائه دهند که بازده کلی سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهد.

• تنوع: یادداشت‌های ساختاری شده امکان دسترسی به کلاس‌های دارایی مختلف، از جمله سهام، کالاها و ارزها را فراهم می‌کنند که می‌تواند به تنوع پرتفوی کمک کند.

سرمایه‌گذاران باید این مزایا را هنگام ارزیابی یادداشت‌های ساختاری به عنوان بخشی از استراتژی سرمایه‌گذاری خود در نظر بگیرند و اطمینان حاصل کنند که با اهداف مالی و پروفایل ریسک آن‌ها هم‌راستا است.

درک یادداشت‌های ساختاری نیاز به آشنایی با اجزای کلیدی آن‌ها دارد:

• دارایی‌های پایه: این‌ها می‌توانند سهام، شاخص‌ها یا کالاهایی باشند که یادداشت ساختاریافته بر اساس آن‌ها است. عملکرد یادداشت به این دارایی‌ها مرتبط است.

• ساختار پرداخت: این تعریف می‌کند که چگونه بازده‌ها محاسبه می‌شوند و می‌تواند به طور گسترده‌ای متفاوت باشد. به عنوان مثال، برخی از یادداشت‌ها ممکن است در صورت برآورده شدن شرایط خاص، بازده ثابتی ارائه دهند، در حالی که دیگران ممکن است بازده‌هایی را بر اساس عملکرد دارایی پایه ارائه دهند.

• تاریخ سررسید: این تاریخ زمانی است که یادداشت ساختاری به سررسید می‌رسد. در زمان سررسید، سرمایه‌گذار اصل سرمایه خود را به همراه هرگونه بازدهی که بسته به عملکرد یادداشت است، دریافت می‌کند.

• ریسک اعتباری: از آنجا که یادداشت‌های ساختاری معمولاً توسط بانک‌ها یا مؤسسات مالی صادر می‌شوند، آنها ریسک اعتباری دارند. این بدان معناست که اگر صادرکننده دچار نکول شود، سرمایه‌گذار ممکن است اصل سرمایه خود را از دست بدهد.

یادداشت‌های ساختاری در اشکال مختلفی وجود دارند که هر کدام ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارند:

• یادداشت‌های مرتبط با بازار: این یادداشت‌ها بازدهی را بر اساس عملکرد یک شاخص بازار یا دارایی خاص ارائه می‌دهند. آن‌ها می‌توانند به سهام، کالاها یا ارزها مرتبط باشند.

• یادداشت‌های مرتبط با اعتبار: این یادداشت‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بازدهی را بر اساس عملکرد اعتباری یک نهاد خاص یا گروهی از نهادها ارائه دهند. آنها معمولاً در سبدهای سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت استفاده می‌شوند.

• یادداشت‌های مرتبط با سهام: این یادداشت‌های ساختاری بازدهی را بر اساس عملکرد یک سهام خاص یا سبدی از سهام‌ها ارائه می‌دهند. اگر سهام‌های پایه عملکرد خوبی داشته باشند، می‌توانند بازدهی بهتری ارائه دهند.

• یادداشت‌های محافظت‌شده اصلی: این یادداشت‌ها تضمین می‌کنند که سرمایه‌گذاری اولیه در زمان سررسید بازگردانده می‌شود، صرف‌نظر از عملکرد دارایی پایه. این یادداشت‌ها برای سرمایه‌گذاران محتاط ایده‌آل هستند.

برای نشان دادن نحوه عملکرد یادداشت‌های ساختاریافته، در اینجا چند مثال آورده شده است:

• مثال 1: یک سرمایه‌گذار یک یادداشت مرتبط با بازار که به شاخص S&P 500 متصل است، خریداری می‌کند. اگر شاخص در طول دوره نگهداری بیش از 10% افزایش یابد، سرمایه‌گذار 150% از افزایش شاخص را به عنوان بازده دریافت می‌کند. اگر شاخص کاهش یابد، سرمایه‌گذار همچنان در زمان سررسید، اصل سرمایه خود را دریافت می‌کند.

• مثال ۲: یک یادداشت با حفاظت اصلی با سررسید پنج ساله صادر می‌شود. این یادداشت بازدهی را بر اساس عملکرد یک شاخص بخش فناوری ارائه می‌دهد. در زمان سررسید، اگر شاخص افزایش یافته باشد، سرمایه‌گذار بازدهی را بر اساس عملکرد شاخص دریافت می‌کند، اما اگر کاهش یافته باشد، همچنان کل سرمایه‌گذاری اصلی خود را دریافت می‌کند.

زمانی که به یادداشت‌های ساختاریافته فکر می‌کنیم، سرمایه‌گذاران می‌توانند استراتژی‌های مختلفی را اتخاذ کنند:

• تنوع: گنجاندن یادداشت‌های ساختاریافته در یک پرتفوی متنوع می‌تواند به مدیریت ریسک کمک کند در حالی که پتانسیل بازدهی بالاتری را فراهم می‌آورد.

• زمان‌بندی بازار: سرمایه‌گذاران می‌توانند از یادداشت‌های ساختاریافته برای بهره‌برداری از حرکات پیش‌بینی‌شده بازار استفاده کنند. به عنوان مثال، اگر یک سرمایه‌گذار انتظار داشته باشد که یک بخش خاص عملکرد خوبی داشته باشد، ممکن است در یادداشت‌های مرتبط با سهام که به آن بخش مرتبط است، سرمایه‌گذاری کند.

• مدیریت ریسک: یادداشت‌های ساختاریافته می‌توانند به عنوان یک پوشش در برابر افت‌های بازار استفاده شوند. به عنوان مثال، یادداشت‌های با حفاظت از اصل سرمایه، یک شبکه ایمنی برای سرمایه‌گذاران محتاط ارائه می‌دهند.

یادداشت‌های ساختاری می‌توانند افزوده‌ای قدرتمند به ابزار سرمایه‌گذاری یک سرمایه‌گذار باشند و فرصت‌های سرمایه‌گذاری سفارشی با سطوح مختلف ریسک و بازده ارائه دهند. با درک اجزا، انواع و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری آن‌ها، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند که با اهداف مالی‌شان هم‌راستا باشد. مانند هر سرمایه‌گذاری دیگری، انجام تحقیقات دقیق و در نظر گرفتن تحمل ریسک شخصی قبل از ورود به یادداشت‌های ساختاری بسیار مهم است.