فروش کوتاه توضیح داده شده استراتژی‌ها و ریسک‌ها

فروش کوتاه، که اغلب به عنوان کوتاه‌فروشی شناخته می‌شود، یک استراتژی معاملاتی است که به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که از کاهش قیمت یک اوراق بهادار سود ببرند. این تکنیک شامل قرض گرفتن سهام یک شرکت یا دارایی از یک کارگزار، فروش آن‌ها در بازار آزاد و سپس خرید مجدد آن‌ها با قیمت پایین‌تر برای بازگرداندن به وام‌دهنده است. با بهره‌برداری از کاهش قیمت سهام، فروش کوتاه می‌تواند به عنوان یک پوشش در برابر افت‌های بازار یا به عنوان وسیله‌ای برای حدس زدن بر روی ارزش‌گذاری بیش از حد اوراق بهادار عمل کند.

• قرض گرفتن سهام: قبل از فروش کوتاه، یک سرمایه‌گذار باید سهام را از یک کارگزار قرض بگیرد. این فرآیند معمولاً شامل هزینه یا کارمزد بهره‌ای است که به آن هزینه قرض کوتاه می‌گویند و می‌تواند بسته به در دسترس بودن و تقاضای سهام متفاوت باشد. سرمایه‌گذاران باید این هزینه‌ها را هنگام برنامه‌ریزی استراتژی فروش کوتاه خود در نظر بگیرند.

• فروش سهام قرضی: سهام قرضی در قیمت فعلی بازار فروخته می‌شود و یک جریان نقدی اولیه ایجاد می‌کند. این معامله بسیار مهم است زیرا سرمایه‌ای را که سرمایه‌گذار برای خرید مجدد سهام استفاده خواهد کرد، تعیین می‌کند.

• خرید مجدد سهام: پس از یک دوره مشخص، سرمایه‌گذار باید همان تعداد سهام را برای بازگرداندن به وام‌دهنده خریداری کند. اگر قیمت سهام واقعاً کاهش یافته باشد، سرمایه‌گذار می‌تواند سهام را با قیمت پایین‌تری خریداری کند و بدین ترتیب سودی کسب کند.

• بازگشت سهام: پس از خرید مجدد سهام، آنها به کارگزار بازگردانده می‌شوند و به طور مؤثر موقعیت کوتاه بسته می‌شود. سود یا زیان ناشی از معامله بر اساس تفاوت بین قیمت فروش و قیمت خرید سهام تعیین می‌شود.

• فروش کوتاه برهنه: این عمل جنجالی زمانی رخ می‌دهد که فروشنده قبل از فروش کوتاه، سهام را قرض نمی‌گیرد. فروش کوتاه برهنه می‌تواند منجر به ریسک نامحدود شود، زیرا هیچ تضمینی وجود ندارد که سهام بتواند بعداً با قیمت معقولی خریداری شود. به دلیل پتانسیل آن برای دستکاری بازار، این عمل معمولاً تحت نظارت سخت‌گیرانه مقررات قرار دارد و در بسیاری از حوزه‌های قضایی غیرقانونی است.

• فروش کوتاه پوشش‌دار: این رویکرد سنتی‌تر شامل قرض گرفتن سهام قبل از انجام فروش است و بدین ترتیب ریسک معامله را محدود می‌کند. فروش کوتاه پوشش‌دار به طور کلی به عنوان یک استراتژی مسئولانه‌تر و ایمن‌تر در نظر گرفته می‌شود، زیرا پتانسیل ضررهای قابل توجه را کاهش می‌دهد.

• فشردگی کوتاه: فشردگی کوتاه زمانی رخ می‌دهد که قیمت یک سهام که به شدت کوتاه شده است به طور ناگهانی افزایش یابد، که فروشندگان کوتاه را مجبور می‌کند تا سهام خریداری کنند تا موقعیت‌های خود را پوشش دهند، که می‌تواند به قیمت‌های بالاتری منجر شود. این پدیده می‌تواند یک حلقه بازخورد ایجاد کند که افزایش قیمت را تشدید می‌کند و منجر به خسارات قابل توجهی برای کسانی می‌شود که در موقعیت کوتاه هستند.

• استفاده از گزینه‌ها: سرمایه‌گذاران ممکن است از استراتژی‌های گزینه‌ای، مانند خرید گزینه‌های فروش، برای کسب سود از کاهش قیمت سهام استفاده کنند. این رویکرد نسبت به فروش کوتاه سنتی، ریسک محدودی را فراهم می‌کند، زیرا حداکثر ضرر به حق بیمه پرداخت شده برای گزینه‌ها محدود است.

• مشارکت خرده‌فروشی: افزایش قابل توجهی در سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی که در فروش کوتاه شرکت می‌کنند، مشاهده شده است که بخشی از آن به دلیل پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های معاملاتی مانند Robinhood است. این دموکراتیزه شدن تجارت به افراد بیشتری این امکان را داده است که در فروش کوتاه شرکت کنند و اغلب منجر به افزایش نوسانات در سهام‌هایی می‌شود که به شدت فروش کوتاه شده‌اند.

• استفاده از فناوری: الگوریتم‌های پیشرفته و تحلیل‌های کلان داده به طور فزاینده‌ای توسط صندوق‌های پوشش ریسک و سرمایه‌گذاران نهادی برای شناسایی فرصت‌های سودآور فروش کوتاه استفاده می‌شوند. این فناوری‌ها روندهای بازار، احساسات و عملکرد سهام را تحلیل می‌کنند تا تصمیمات معاملاتی را اطلاع‌رسانی کنند و اثربخشی استراتژی‌های فروش کوتاه را افزایش دهند.

• افزایش مقررات: افزایش تجارت خرده‌فروشی، که با رویدادهایی مانند حادثه GameStop در اوایل سال 2021 برجسته شده است، خواستار مقررات سخت‌گیرانه‌تری در مورد شیوه‌های فروش کوتاه شده است. نهادهای نظارتی بر جلوگیری از دستکاری بازار و حفاظت از سرمایه‌گذاران تمرکز دارند، که ممکن است منجر به تغییراتی در نحوه انجام فروش کوتاه در آینده شود.

برای نشان دادن چگونگی کارکرد فروش کوتاه مدت، به مثال زیر توجه کنید:

یک سرمایه‌گذار معتقد است که سهام شرکت ABC، که در حال حاضر به قیمت ۱۰۰ دلار معامله می‌شود، بیش از حد ارزش‌گذاری شده و قیمت آن کاهش خواهد یافت. سرمایه‌گذار ۱۰ سهم قرض می‌گیرد و آن‌ها را به قیمت ۱۰۰۰ دلار می‌فروشد. بعداً، زمانی که قیمت سهم به ۸۰ دلار کاهش می‌یابد، سرمایه‌گذار ۱۰ سهم را به قیمت ۸۰۰ دلار دوباره خریداری می‌کند. پس از بازگرداندن سهام قرضی به کارگزار، سرمایه‌گذار سودی معادل ۲۰۰ دلار به دست می‌آورد که به عنوان تفاوت بین درآمد اولیه فروش (۱۰۰۰ دلار) و هزینه خرید مجدد (۸۰۰ دلار) محاسبه می‌شود.

• پتانسیل ضرر نامحدود: به طور نظری، هیچ محدودیتی برای اینکه قیمت یک سهم چقدر می‌تواند افزایش یابد وجود ندارد، به این معنی که اگر قیمت سهم به جای کاهش، افزایش یابد، ضررها می‌توانند بسیار زیاد باشند. این ویژگی، فروش کوتاه را به یکی از پرخطرترین استراتژی‌های سرمایه‌گذاری موجود تبدیل می‌کند.

• تماس‌های مارجین: سرمایه‌گذاران ممکن است با تماس‌های مارجین مواجه شوند اگر قیمت سهام به طور قابل توجهی افزایش یابد، که نیازمند این است که آنها وجوه اضافی را به حساب‌های معاملاتی خود واریز کنند تا موقعیت‌های خود را حفظ کنند. این می‌تواند منجر به تصفیه‌های اجباری شود اگر سرمایه‌گذار نتواند الزامات مارجین را برآورده کند.

• دینامیک‌های بازار: رویدادهای غیرمنتظره بازار، مانند شگفتی‌های درآمدی یا تغییرات کلان اقتصادی، می‌توانند به سرعت مسیر یک سهام را تغییر دهند و منجر به خسارات مالی قابل توجهی برای فروشندگان کوتاه شوند. برای سرمایه‌گذاران ضروری است که از شرایط بازار و اخبار مرتبط با موقعیت‌های کوتاه خود مطلع باشند.

فروش کوتاه می‌تواند یک استراتژی سودآور برای سرمایه‌گذاران آگاه باشد که مایل به پذیرش ریسک‌های قابل توجه هستند. درک مکانیک‌ها، استراتژی‌ها و پیامدهای بازار آن برای موفقیت حیاتی است. با ادامه رشد فناوری‌های مالی و تجارت خرده‌فروشی، آگاهی از روندها و ریسک‌های در حال تحول مرتبط با فروش کوتاه از همیشه مهم‌تر است. سرمایه‌گذاران باید با احتیاط به فروش کوتاه نزدیک شوند و از شیوه‌های مدیریت ریسک مناسب برای هدایت مؤثر این استراتژی تجاری پیچیده استفاده کنند.