بازده سرمایه‌گذاری را با استراتژی‌های آلفای قابل حمل افزایش دهید

استراتژی‌های آلفای قابل حمل نمایانگر یک رویکرد سرمایه‌گذاری پیچیده هستند که تولید آلفا را از قرارگیری در معرض بتا جدا می‌کنند. به زبان ساده‌تر، این امکان را برای سرمایه‌گذار فراهم می‌کند که به دنبال بازده‌های اضافی (آلفا) باشد در حالی که سطح خاصی از قرارگیری در معرض بازار (بتا) را حفظ می‌کند. این استراتژی به‌ویژه برای سرمایه‌گذاران نهادی و دفاتر خانوادگی که به دنبال بهینه‌سازی پرتفوی‌های سرمایه‌گذاری خود هستند، جذاب است.

چندین مؤلفه کلیدی استراتژی‌های آلفای قابل حمل را تعریف می‌کنند:

• تولید آلفا: این هسته استراتژی است، جایی که سرمایه‌گذاران به دنبال کسب بازدهی بالاتر از یک معیار از طریق مدیریت فعال یا انتخاب‌های سرمایه‌گذاری خاص هستند.

• بتا اکسپوزر: سرمایه‌گذاران می‌توانند از استراتژی‌های غیرفعال، مانند صندوق‌های شاخص یا ETFها، برای حفظ قرارگیری در بازار در حین پیگیری آلفا استفاده کنند. این جداسازی امکان مدیریت ریسک استراتژیک‌تر را فراهم می‌آورد.

• اهرم: برخی از سرمایه‌گذاران ممکن است از اهرم برای افزایش تولید آلفای خود استفاده کنند، که بازده‌های بالقوه را افزایش می‌دهد، اما این همچنین با افزایش ریسک همراه است.

• مدیریت ریسک: مدیریت مؤثر ریسک بسیار مهم است. استراتژی‌ها معمولاً شامل تنوع در کلاس‌های دارایی و استفاده از مشتقات برای پوشش در برابر خسارات احتمالی می‌باشند.

چندین نوع استراتژی آلفای قابل حمل وجود دارد که هر کدام رویکرد منحصر به فرد خود را دارند:

• طولانی/کوتاه سهام: این استراتژی شامل گرفتن موقعیت‌های طولانی در سهام‌های undervalued و کوتاه کردن سهام‌های overvalued است. هدف این است که آلفا را از هر دو سمت به دست آوریم.

• کلان‌نگر جهانی: این رویکرد بر روندهای کلان اقتصادی تمرکز دارد تا فرصت‌های سرمایه‌گذاری را در کلاس‌های دارایی مختلف، از جمله ارزها، کالاها و درآمد ثابت شناسایی کند.

• بازار خنثی: این استراتژی به دنبال حذف ریسک بازار با تعادل بین موقعیت‌های بلند و کوتاه است، که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تنها بر روی تولید آلفا تمرکز کنند.

• چند استراتژی: ترکیب استراتژی‌های مختلف می‌تواند به تنوع ریسک و افزایش بازده کمک کند و آن را به گزینه‌ای جذاب برای دفاتر خانوادگی و سرمایه‌گذاران نهادی تبدیل کند.

با تغییرات در چشم‌انداز سرمایه‌گذاری، استراتژی‌های آلفای قابل حمل نیز تغییر می‌کنند. در اینجا برخی از روندهای قابل توجه آورده شده است:

• افزایش استفاده از فناوری: تحلیل‌های پیشرفته و یادگیری ماشین به طور فزاینده‌ای به شناسایی فرصت‌های آلفا و مدیریت مؤثر ریسک تبدیل می‌شوند.

• تمرکز بر عوامل ESG: ملاحظات زیست‌محیطی، اجتماعی و مدیریتی (ESG) در حال تأثیرگذاری بر تصمیمات سرمایه‌گذاری هستند و بسیاری از سرمایه‌گذاران به دنبال ایجاد آلفا در عین هم‌راستایی با ارزش‌های اخلاقی خود هستند.

• ظهور سرمایه‌گذاری‌های جایگزین: سرمایه‌گذاران به طور فزاینده‌ای به دنبال فراتر رفتن از کلاس‌های دارایی سنتی هستند و به بررسی سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، صندوق‌های پوشش ریسک و سایر گزینه‌ها برای افزایش آلفا می‌پردازند.

• سفارشی‌سازی و شخصی‌سازی: استراتژی‌های متناسب که منعکس‌کننده پروفایل‌های ریسک و اهداف سرمایه‌گذاری فردی هستند، به ویژه در میان دفاتر خانوادگی، در حال افزایش محبوبیت هستند.

برای نشان دادن اثربخشی استراتژی‌های آلفای قابل حمل، این مثال‌ها را در نظر بگیرید:

• رویکرد صندوق پوشش ریسک: یک صندوق پوشش ریسک از استراتژی سهام بلند/کوتاه استفاده می‌کند و سهام undervalued را شناسایی می‌کند تا به سمت خرید برود در حالی که شرکت‌های overvalued را می‌فروشد. این ترکیب به آنها اجازه می‌دهد تا آلفا را صرف نظر از جهت بازار به دست آورند.

• پرتفوی متنوع: یک دفتر خانوادگی ممکن است بخشی از سرمایه خود را به یک استراتژی کلان جهانی اختصاص دهد و در دارایی‌های مختلف بر اساس شاخص‌های کلان اقتصادی سرمایه‌گذاری کند در حالی که تخصیص جداگانه‌ای در صندوق‌های شاخص غیرفعال برای قرارگیری بتا حفظ می‌کند.

• کاهش ریسک: یک سرمایه‌گذار که از مشتقات برای پوشش در برابر کاهش‌های احتمالی در پرتفوی سهام خود استفاده می‌کند در حالی که به دنبال آلفا از طریق مدیریت فعال سرمایه‌گذاری‌های با درآمد ثابت است.

استراتژی‌های آلفای قابل حمل فرصت جذابی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند که به دنبال افزایش بازده خود در عین مدیریت مؤثر ریسک هستند. با جداسازی آلفا از بتا، این استراتژی‌ها رویکردی انعطاف‌پذیر به مدیریت پرتفوی ارائه می‌دهند. با ادامه تکامل روندها، درک اجزا و انواع استراتژی‌های آلفای قابل حمل برای سرمایه‌گذارانی که به دنبال بهره‌برداری از این رویکرد نوآورانه سرمایه‌گذاری هستند، حیاتی خواهد بود.