اهرم بررسی یک مفهوم کلیدی مالی

اهرم در مالی به عملی اشاره دارد که در آن از سرمایه قرضی یا بدهی برای افزایش بازده بالقوه سرمایه‌گذاری (ROI) استفاده می‌شود. با استفاده از اهرم، یک سرمایه‌گذار می‌تواند قدرت سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهد و به این ترتیب، در دارایی‌های مختلف با استفاده از مقدار کمتری از سرمایه خود، بیشتر در معرض قرار گیرد. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که اهرم هم بازده‌های بالقوه و هم زیان‌های بالقوه را بزرگ‌تر می‌کند.

اهرم یک ابزار مالی قدرتمند است که به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا با استفاده از سرمایه قرضی، بازده‌های بالقوه خود را افزایش دهند. در اینجا برخی از مزایای کلیدی اهرم آورده شده است:

• قدرت خرید افزایش یافته: اهرم به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌های بزرگ‌تری نسبت به سرمایه اولیه خود کنترل کنند، که می‌تواند منجر به بازدهی بالاتر شود.

• فرصت‌های تنوع: با استفاده از اهرم، سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های متعدد، سبدهای خود را متنوع کنند و در عین حال ریسک را کاهش دهند و به دنبال بازده‌های قابل توجه باشند.

• مزایای مالیاتی: در بسیاری از حوزه‌های قضایی، بهره بر روی وجوه قرضی می‌تواند از مالیات کسر شود، که به طور مؤثری هزینه قرض‌گیری را کاهش داده و سود خالص را افزایش می‌دهد.

• پتانسیل درآمدزایی افزایش یافته: با استفاده از اهرم، کسب‌وکارها می‌توانند در ابتکارات رشد سرمایه‌گذاری کنند که منجر به افزایش درآمد و سود می‌شود بدون اینکه نیاز به افزایش سرمایه اضافی داشته باشند.

• دسترسی به دارایی‌های با ارزش بالا: اهرم به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که به دارایی‌های با ارزش بالا، مانند املاک یا سهام، دسترسی پیدا کنند که ممکن است با پول نقد به تنهایی غیرقابل خرید باشد.

به طور کلی، اهرم می‌تواند یک مزیت استراتژیک باشد زمانی که به طور هوشمندانه استفاده شود و به سرمایه‌گذاران کمک کند تا نتایج مالی خود را به حداکثر برسانند.

• بدهی: وجوه قرضی که یک سرمایه‌گذار برای افزایش سرمایه‌گذاری خود استفاده می‌کند. اشکال رایج بدهی شامل وام‌ها، اوراق قرضه و بدهی حاشیه‌ای است.

• سرمایه: وجوه خود سرمایه‌گذار که به همراه وجوه قرضی استفاده می‌شود. این سرمایه‌ای است که پس از در نظر گرفتن تعهدات بدهی باقی می‌ماند.

• نسبت اهرمی: معیاری که نسبت بدهی استفاده شده به سرمایه را اندازه‌گیری می‌کند و می‌تواند سطح ریسک مرتبط با اهرم را نشان دهد. نسبت‌های رایج شامل نسبت بدهی به سرمایه و ضریب سرمایه است.

• اهرم عملیاتی: این زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت از هزینه‌های ثابت در عملیات خود استفاده کند. شرکتی با اهرم عملیاتی بالا می‌تواند به طور نامتناسبی سود خود را با افزایش فروش افزایش دهد.

• اهرم مالی: این شامل استفاده از سرمایه قرضی برای افزایش بازده از یک سرمایه‌گذاری است. این موضوع با روش‌های تأمین مالی بدهی مانند وام‌ها یا سهام مرتبط است.

• اهرم ترکیبی: این شامل هر دو اهرم عملیاتی و مالی است و تأثیر کلی هر دو هزینه‌های ثابت عملیاتی و بدهی مالی بر درآمدها را نشان می‌دهد.

• سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات: یک سرمایه‌گذار با استفاده از وام مسکن، ملکی را خریداری می‌کند. با پرداخت ۲۰٪ از ارزش ملک، اهرم به او این امکان را می‌دهد که بر دارایی بزرگ‌تری کنترل داشته باشد و از افزایش ارزش کل بهره‌مند شود.

• معاملات مارجین: یک تاجر از یک کارگزار پول قرض می‌گیرد تا سهام بیشتری از آنچه که می‌تواند خریداری کند، بخرد. اگر ارزش سهام افزایش یابد، تاجر سودهای بیشتری را تجربه می‌کند. با این حال، اگر کاهش یابد، ضررها نیز بیشتر خواهند بود.

• ETF های اهرمی: این صندوق‌های سرمایه‌گذاری از مشتقات مالی و بدهی برای افزایش بازده یک شاخص پایه استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک ETF اهرمی ۲ برابری هدفش این است که دو برابر عملکرد شاخص خود را بازگرداند.

• نوآوری‌های فین‌تک: پیشرفت‌های فناوری اخیر دسترسی به اهرم را از طریق پلتفرم‌های دیجیتال ساده کرده است و به سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی این امکان را می‌دهد که در معاملات مارجین شرکت کنند و به روش‌های تأمین مالی جایگزین دسترسی پیدا کنند.

• اهرم ارزهای دیجیتال: اهرم در فضای ارزهای دیجیتال محبوب شده است، با پلتفرم‌هایی که مقادیر زیادی از وام‌گیری را در برابر دارایی‌های دیجیتال ارائه می‌دهند و امکان بازدهی قابل توجهی را فراهم می‌کنند.

• تغییرات مقرراتی: برخی از مقررات مالی محدودیت‌های استفاده از اهرم را به ویژه برای سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی تشدید کرده‌اند، به عنوان پاسخی به نوسانات اخیر بازار و خطرات سرایت مالی.

• معاملات آپشن: معامله‌گران از آپشن‌ها به عنوان نوعی اهرم استفاده می‌کنند که حق (اما نه الزام) خرید یا فروش دارایی‌ها را با قیمت‌های از پیش تعیین‌شده فراهم می‌کند.

• قرض‌گیری علیه اوراق بهادار: سرمایه‌گذاران می‌توانند علیه پرتفوی موجود خود قرض بگیرند تا سرمایه‌گذاری‌های جدیدی را تأمین کنند و از پرتفوی سرمایه‌گذاری خود به عنوان وثیقه استفاده کنند.

• سرمایه‌گذاری خصوصی: شرکت‌ها معمولاً از اهرم مالی برای تأمین مالی خریدها استفاده می‌کنند و توانایی خود را برای دستیابی به بازده‌های سودآور از سرمایه قرضی از طریق بهبودهای عملیاتی افزایش می‌دهند.

اهرم می تواند ابزار قدرتمندی در دنیای مالی باشد که در صورت استفاده هوشمندانه می تواند بازده سرمایه گذاری را افزایش دهد. با این حال، خطرات قابل توجهی نیز به همراه دارد، زیرا می تواند زیان ها را افزایش دهد و در صورت مدیریت نادرست منجر به خرابی مالی بالقوه شود. درک مولفه ها، انواع و روندهای مدرن مرتبط با اهرم برای هر کسی که به دنبال حرکت موثر در چشم انداز مالی است ضروری است.