قراردادهای فوروارد قیمت گذاری مطمئن در آینده با توافق نامه های سفارشی

قرارداد فوروارد یک مشتق مالی است که نشان دهنده توافق بین دو طرف برای خرید یا فروش یک دارایی به قیمت از پیش تعیین شده در تاریخ معین آتی است. برخلاف قراردادهای آتی که استاندارد شده و در بورس معامله می شوند، قراردادهای آتی قراردادهایی سفارشی هستند که می توانند برای رفع نیازهای خاص طرفین درگیر تنظیم شوند.

• دارایی زیربنایی: دارایی در حال خرید یا فروش است که می تواند هر چیزی از کالاها، ارزها یا ابزارهای مالی باشد.

• قیمت قرارداد: قیمتی که دارایی در آینده با آن خرید یا فروخته می شود که در ابتدای قرارداد بر روی آن توافق شده است.

• تاریخ تسویه: تاریخی که معامله در آن انجام می شود که نشان دهنده انتقال دارایی و پرداخت است.

• ریسک طرف مقابل: خطر اینکه یکی از طرفین ممکن است تعهدات قراردادی خود را نکول کند، نگرانی قابل توجهی از آنجایی که قراردادهای فوروارد تنظیم نشده است.

• فوروارد قابل تحویل : این قراردادها مستلزم تحویل واقعی دارایی پایه در انقضای قرارداد هستند. به عنوان مثال، یک کشاورز ممکن است یک قرارداد آتی قابل تحویل برای فروش مقدار مشخصی گندم با قیمت تعیین شده برای تحویل در سه ماه منعقد کند.

• فورواردهای تسویه نقدی : این قراردادها به جای تحویل فیزیکی، به صورت نقدی تسویه می شوند. به عنوان مثال، اگر دو طرف در مورد قیمت یک ارز توافق کنند، آنها تفاوت ارزش را به جای ارزهای واقعی مبادله می کنند.

• افزایش سفارشی سازی : با تکامل بازارها، گرایشی به سمت قراردادهای متناسب با نیازهای پوششی خاص وجود دارد.

• ادغام با فناوری: نوآوری های فین تک ایجاد و مدیریت قراردادهای فوروارد را تسهیل می کند و آنها را در دسترس تر و تجارت آسان تر می کند.

• تغییرات نظارتی: با رشد بازارهای مشتقه، نهادهای نظارتی بر بهبود شفافیت و کاهش خطرات طرف مقابل مرتبط با قراردادهای آتی تمرکز می کنند.

• Hedging: کسب و کارها اغلب از قراردادهای فوروارد برای محافظت در برابر نوسانات قیمت کالاها یا ارزها استفاده می کنند و قیمت ها را برای مدیریت موثر ریسک قفل می کنند.

• سفته بازی: معامله گران می توانند از قراردادهای پیش فروش برای حدس و گمان در مورد حرکات آتی قیمت دارایی ها استفاده کنند. اگر آنها به درستی پیش بینی کنند، می توانند به سود قابل توجهی دست یابند.

• آربیتراژ: در برخی موارد می توان از قراردادهای آتی در استراتژی های آربیتراژ استفاده کرد که در آن معامله گران از اختلاف قیمت بین بازار آتی و بازار نقدی سوء استفاده می کنند.

صاحب کافی شاپی را تصور کنید که پیش بینی می کند در شش ماه به مقدار زیادی دانه قهوه نیاز دارد. برای جلوگیری از نوسانات قیمت، مالک قراردادی را با یک تامین کننده برای خرید 1000 پوند قهوه به قیمت 2.00 دلار در هر پوند منعقد می کند. صرف نظر از قیمت بازار در شش ماه، مالک 2000 دلار برای لوبیا پرداخت خواهد کرد، بنابراین هزینه ثابتی را برای بودجه بندی تضمین می کند.

قراردادهای فوروارد ابزارهای ضروری در دنیای مالی هستند که انعطاف پذیری و فرصت هایی را هم برای پوشش ریسک و هم برای سفته بازی ارائه می دهند. درک مولفه ها، انواع و استراتژی های مرتبط با این قراردادها می تواند افراد و کسب و کارها را به طور یکسان برای تصمیم گیری مالی آگاهانه توانمند کند. همانطور که بازارها به تکامل خود ادامه می دهند، پویایی قراردادهای فوروارد نیز افزایش می یابد و آنها را به منطقه ای جذاب برای کشف در امور مالی تبدیل می کند.