ریسک پرمیوم مبتنی بر فاکتور استراتژی‌های سرمایه‌گذاری و بازده‌ها

ریسک پرمیوم مبتنی بر فاکتور یک مفهوم در استراتژی‌های سرمایه‌گذاری است که به دنبال توضیح بازده‌های اضافی است که یک سرمایه‌گذار می‌تواند از سرمایه‌گذاری در فاکتورهای ریسک خاص انتظار داشته باشد. این فاکتورها می‌توانند شامل ویژگی‌هایی مانند ارزش، اندازه، مومنتوم و کیفیت، در میان دیگران، باشند. درک این فاکتورها می‌تواند بینش‌هایی را در مورد چگونگی بهینه‌سازی یک پرتفوی برای عملکرد بهتر و مدیریت ریسک فراهم کند.

پاداش‌های ریسک مبتنی بر فاکتور از اجزای مختلفی ناشی می‌شوند که به بازده مورد انتظار یک دارایی کمک می‌کنند. در اینجا برخی از اجزای کلیدی آورده شده است:

• ریسک بازار: این ریسک پایه‌ای است که در سرمایه‌گذاری در بازار سهام وجود دارد. حق بیمه ریسک بازار، بازده اضافی بالای نرخ بدون ریسک است که سرمایه‌گذاران برای پذیرش این ریسک درخواست می‌کنند.

• پاداش اندازه: شرکت‌های کوچک معمولاً در طولانی‌مدت عملکرد بهتری نسبت به شرکت‌های بزرگ دارند که به آن پاداش اندازه گفته می‌شود. سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری در سهام با ارزش بازار کوچک، این پاداش را به دست آورند.

• پاداش ارزش: پاداش ارزش از سرمایه‌گذاری در سهام undervalued ناشی می‌شود. به‌طور تاریخی، سهام‌هایی که نسبت به اصول بنیادی خود قیمت کمتری دارند، تمایل به عملکرد بهتر از بازار گسترده‌تر داشته‌اند.

• پاداش مومنتوم: این پاداش بر اساس تمایل سهام‌هایی است که در گذشته عملکرد خوبی داشته‌اند تا به عملکرد خوب خود در آینده ادامه دهند و بالعکس برای سهام‌هایی که عملکرد ضعیفی داشته‌اند.

چندین نوع حق بیمه ریسک مبتنی بر عامل وجود دارد که سرمایه‌گذاران می‌توانند از آن‌ها بهره‌برداری کنند:

• عوامل سبک: اینها شامل رشد در مقابل ارزش و شرکت‌های بزرگ در مقابل شرکت‌های کوچک است. هر سبک دارای پروفایل ریسک-بازده منحصر به فرد خود است.

• عوامل کلان: عواملی مانند تورم، نرخ بهره و رشد اقتصادی می‌توانند بر بازده دارایی‌ها تأثیر بگذارند. سرمایه‌گذاران می‌توانند پرتفوی‌های خود را بر اساس این شاخص‌های کلان اقتصادی تنظیم کنند.

• عوامل نقدینگی: سهام‌هایی که نقدشوندگی بیشتری دارند، معمولاً حقایق ریسک کمتری دارند. درک ریسک نقدینگی می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد تخصیص دارایی بگیرند.

برای مشاهده حق بیمه‌های ریسک مبتنی بر عامل در عمل، مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

• سرمایه‌گذاری ارزشی: یک سرمایه‌گذار که بر خرید سهام undervalued تمرکز می‌کند، مانند سهام‌هایی که نسبت قیمت به درآمد پایینی دارند، ممکن است در طول زمان از ارزش اضافی بهره‌مند شود.

• سرمایه‌گذاری در شرکت‌های کوچک: یک سرمایه‌گذار که بخشی از پرتفوی خود را به سهام شرکت‌های کوچک اختصاص می‌دهد، ممکن است از عملکرد تاریخی بهتر شرکت‌های کوچک بهره‌مند شود.

• استراتژی‌های مومنتوم: یک سرمایه‌گذار که سهام‌هایی را خریداری می‌کند که در گذشته روند قیمت قوی نشان داده‌اند، ممکن است از پاداش مومنتوم بهره‌برداری کند.

روش‌ها و استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که سرمایه‌گذاران می‌توانند برای بهره‌برداری از حقایق مبتنی بر ریسک، به کار گیرند:

• استراتژی‌های اسمارت بتا: این استراتژی‌ها به دنبال به دست آوردن پاداش‌های عاملی از طریق یک رویکرد سیستماتیک هستند و معمولاً از روش‌های مبتنی بر قوانین برای انتخاب سهام بر اساس عوامل خاص استفاده می‌کنند.

• سرمایه‌گذاری چندعاملی: این رویکرد چندین عامل را برای بهینه‌سازی بازده پرتفوی ترکیب می‌کند. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار ممکن است سهام‌هایی را انتخاب کند که هم undervalued هستند و هم دارای حرکت قوی هستند.

• برابری ریسک: این استراتژی ریسک را به طور مساوی در بین کلاس‌های دارایی و عوامل مختلف تخصیص می‌دهد و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که قرارگیری خود را متعادل کنند و به طور بالقوه بازدهی را افزایش دهند.

درک حقایق مبتنی بر ریسک می‌تواند به طور قابل توجهی استراتژی یک سرمایه‌گذار را بهبود بخشد. با شناسایی اجزاء، انواع و روش‌های مختلف مرتبط با این حقایق، سرمایه‌گذاران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای اتخاذ کنند که با اهداف مالی آن‌ها هم‌راستا باشد. ضروری است که در مورد روندهای نوظهور به‌روز بمانید و به طور مداوم عوامل مؤثر بر عملکرد سرمایه‌گذاری را ارزیابی کنید.