سهام دوکلاسه تحلیل عمیق ساختار و تأثیر

سهام دوکلاسه نوعی منحصر به فرد از سهام است که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد دو کلاس از سهام را صادر کنند، هر کدام با حقوق رأی متفاوت. این ساختار به‌ویژه در میان شرکت‌های فناوری و استارتاپ‌ها محبوب است، جایی که بنیان‌گذاران می‌خواهند حتی پس از عمومی شدن، کنترل بر شرکت‌های خود را حفظ کنند.

در یک ساختار معمولی سهام دوکلاسه، یک کلاس (که معمولاً متعلق به بنیان‌گذاران و مدیران است) دارای قدرت رأی‌گیری به‌مراتب بیشتری نسبت به کلاس دیگر است که معمولاً به عموم فروخته می‌شود. این بدان معناست که در حالی که سهامداران عمومی ممکن است در شرکت سهم مالی داشته باشند، تأثیر محدودی بر حاکمیت شرکتی و تصمیمات استراتژیک دارند.

درک سهام دوکلاسه شامل شناسایی چندین مؤلفه کلیدی است:

• حقوق رأی‌گیری: ویژگی اصلی سهام دوکلاسه، تفاوت در حقوق رأی‌گیری است. به عنوان مثال، سهام کلاس A ممکن است یک رأی به ازای هر سهم ارائه دهد، در حالی که سهام کلاس B ممکن است ده رأی به ازای هر سهم ارائه کند.

• ساختار مالکیت: بنیان‌گذاران و سرمایه‌گذاران اولیه معمولاً سهام کلاس B را حفظ می‌کنند، که اطمینان می‌دهد حتی اگر درصد کمتری از شرکت را داشته باشند، کنترل را حفظ می‌کنند.

• ملاحظات قانونی: شرکت‌هایی که دارای سهام دوکلاسه هستند، معمولاً تحت نظارت نهادهای قانونی و سرمایه‌گذارانی قرار می‌گیرند که نگران حاکمیت و پاسخگویی هستند.

چند نوع رایج از سهام دوکلاسه وجود دارد:

• سهام بنیان‌گذاران: این سهام معمولاً متعلق به بنیان‌گذاران اصلی است و حقوق رأی بیشتری دارد. این ساختار به بنیان‌گذاران اجازه می‌دهد تا بر تصمیمات کلیدی تأثیر بگذارند و دیدگاه خود را برای شرکت حفظ کنند.

• سهام عمومی: این‌ها معمولاً به عموم مردم ارائه می‌شوند و حق رأی کمتری دارند. سهامداران عمومی ممکن است سود تقسیمی دریافت کنند اما قدرت محدودی در مدیریت شرکتی دارند.

• سهام فوق‌العاده رأی‌گیری: برخی از شرکت‌ها سهامی را صادر می‌کنند که حقوق رأی‌گیری فوق‌العاده‌ای را اعطا می‌کند و به برخی از سهامداران این امکان را می‌دهد که نسبت به سهامداران عادی تأثیر نامتناسبی بر تصمیمات داشته باشند.

در سال‌های اخیر، چندین روند در مورد سهام دوکلاسه وجود داشته است:

• افزایش محبوبیت در میان شرکت‌های فناوری: بسیاری از غول‌های فناوری مانند فیس‌بوک و گوگل ساختارهای سهام دوکلاسه را به‌کار گرفته‌اند تا به بنیان‌گذاران اجازه دهند در میان نظارت عمومی کنترل خود را حفظ کنند.

• بازخورد سرمایه‌گذاران: نگرانی‌های فزاینده‌ای در میان سرمایه‌گذاران نهادی در مورد سهام دوکلاسه وجود دارد که منجر به درخواست‌هایی برای شرکت‌ها به منظور پذیرش ساختارهای رأی‌گیری عادلانه‌تر شده است.

• تغییرات قانونی: برخی از بورس‌ها و نهادهای نظارتی شروع به اعمال قوانین سخت‌گیرانه‌تری بر روی سهام دوکلاسه کرده‌اند که می‌تواند بر نحوه ساختاردهی سهام شرکت‌ها تأثیر بگذارد.

برای نشان دادن نحوه عملکرد سهام دوکلاسه، به مثال‌های زیر توجه کنید:

• گوگل (شرکت آلفابت): گوگل دارای ساختار سهام دوگانه معروفی است که در آن سهام کلاس A (GOOGL) هر کدام یک رأی دارند، در حالی که سهام کلاس B که در اختیار بنیان‌گذاران و مدیران است، هر کدام ده رأی دارند. این امر به بنیان‌گذاران اجازه می‌دهد تا کنترل تصمیمات شرکتی را حفظ کنند.

• فیسبوک (شرکت متا پلتفرمز): مشابه گوگل، ساختار فیسبوک به مارک زاکربرگ این امکان را می‌دهد که کنترل قابل توجهی بر شرکت داشته باشد، با وجود اینکه تنها مالکیت اقلیت سهام کل را دارد.

• اسنپ اینک: اسنپ با ساختاری منحصر به فرد به بازار بورس رفت که در آن سهام‌هایش برای سهامداران عمومی حق رأی ندارند و این اطمینان را می‌دهد که بنیان‌گذاران تمام قدرت را در دست دارند.

• کنترل برای بنیان‌گذاران: بنیان‌گذاران می‌توانند بدون فشار از سوی سرمایه‌گذاران کوتاه‌مدت، تصمیمات استراتژیک بلندمدت اتخاذ کنند.

• ثبات: سهام دوکلاسه می‌تواند ثباتی در حاکمیت شرکتی فراهم کند، زیرا کنترل در دستان تعداد کمی متمرکز باقی می‌ماند.

• نوآوری: شرکت‌ها ممکن است تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های نوآورانه داشته باشند بدون اینکه از واکنش فوری سهامداران بترسند.

• کمبود پاسخگویی: با قدرت رأی‌گیری محدود برای سهامداران عادی، ممکن است کمبود پاسخگویی در تصمیمات مدیریتی وجود داشته باشد.

• بی‌اعتمادی سرمایه‌گذاران: برخی از سرمایه‌گذاران ممکن است از شرکت‌هایی با سهام دوکلاسه احتیاط کنند و آن‌ها را کمتر شفاف و بیشتر مستعد مسائل حاکمیتی ببینند.

• ادراک بازار: شرکت‌هایی که ساختار دوکلاسه دارند ممکن است با ادراکات منفی در بازار مواجه شوند که بر قیمت سهام و جذابیت آن‌ها برای سرمایه‌گذاران بالقوه تأثیر می‌گذارد.

سهام دوکلاسه ترکیبی جذاب از حاکمیت شرکتی و استراتژی سرمایه‌گذاری را ارائه می‌دهد. این سهام به بنیان‌گذاران اجازه می‌دهد تا کنترل را حفظ کرده و به اهداف بلندمدت خود بپردازند، اما همچنین سوالات مهمی درباره مسئولیت‌پذیری و حقوق سرمایه‌گذاران مطرح می‌کند. با تغییر روندها و تحولات در زمینه‌های نظارتی، جالب خواهد بود که ببینیم سهام دوکلاسه چگونه سازگار می‌شوند و چه تأثیری بر بازار گسترده‌تر خواهند داشت.