لیست مستقیم مزایا، انواع و استراتژی‌ها توضیح داده شده

لیست مستقیم یک روش منحصر به فرد برای شرکت‌ها به منظور عمومی شدن است که به سهامداران موجود اجازه می‌دهد تا سهام خود را به طور مستقیم در یک بورس اوراق بهادار بدون دخالت کارگزاران بفروشند. بر خلاف عرضه عمومی اولیه (IPO) که در آن سهام جدید ایجاد و برای جمع‌آوری سرمایه فروخته می‌شود، یک لیست مستقیم به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا سهام موجود خود را برای معامله فهرست کنند. این رویکرد در میان شرکت‌هایی که به دنبال اجتناب از هزینه‌ها و پیچیدگی‌های مرتبط با IPOهای سنتی هستند، محبوبیت پیدا کرده است.

• عدم وجود ضامن: در یک فهرست مستقیم، شرکت‌ها ضامنی را برای تسهیل فروش سهام جدید استخدام نمی‌کنند. این بدان معناست که هیچ هزینه‌ای مرتبط با ضمانت وجود ندارد، که می‌تواند به طور قابل توجهی هزینه کلی عمومی شدن را کاهش دهد.

• فقط سهام موجود: تنها سهام موجود در یک فهرست‌گذاری مستقیم فروخته می‌شود. این بدان معناست که شرکت سرمایه جدیدی جمع‌آوری نمی‌کند بلکه به سهامداران فعلی اجازه می‌دهد تا سهام خود را در بازار آزاد بفروشند.

• قیمت‌گذاری مبتنی بر بازار: فهرست‌های مستقیم اجازه می‌دهند تا فرآیند کشف قیمت مبتنی بر بازار انجام شود. بدون تأثیر کارگزاران، قیمت سهام افتتاحیه توسط دینامیک‌های عرضه و تقاضا در بازار تعیین می‌شود.

• نقدینگی برای سهامداران: فهرست‌های مستقیم نقدینگی را برای سهامداران موجود، مانند کارمندان و سرمایه‌گذاران اولیه، فراهم می‌کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهند تا بدون انتظار برای یک عرضه عمومی اولیه سنتی، سهام خود را بفروشند.

چشم‌انداز فهرست‌های مستقیم در حال تحول است و چندین روند جدید در حال ظهور است:

• افزایش محبوبیت در میان شرکت‌های فناوری: بسیاری از شرکت‌های فناوری، مانند Spotify و Slack، به عنوان راهی برای ورود به بازار عمومی، فهرست‌های مستقیم را انتخاب کرده‌اند. این روند احتمالاً ادامه خواهد یافت زیرا شرکت‌های فناوری بیشتری به دنبال اجتناب از مسیر سنتی IPO هستند.

• تغییرات مقرراتی: کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) تغییراتی در مقررات مربوط به فهرست‌های مستقیم ایجاد کرده است، از جمله اجازه به شرکت‌ها برای جمع‌آوری سرمایه در کنار فهرست مستقیم خود. این انعطاف‌پذیری ممکن است شرکت‌های بیشتری را به در نظر گرفتن این گزینه ترغیب کند.

• افزایش دید و دسترسی: لیست‌های مستقیم معمولاً منجر به افزایش دید برای شرکت‌ها می‌شوند، زیرا اغلب در رسانه‌ها پوشش داده می‌شوند. علاوه بر این، آن‌ها می‌توانند فرصت‌های سرمایه‌گذاری قابل دسترس‌تری برای سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی فراهم کنند.

در اصل دو نوع فهرست‌گذاری مستقیم وجود دارد:

• فهرست‌گذاری مستقیم سنتی: این زمانی است که یک شرکت سهام موجود را در یک بورس اوراق بهادار فهرست می‌کند بدون اینکه سرمایه جدیدی جذب کند. این امکان را برای سهامداران فعلی فراهم می‌کند تا سهام خود را به‌طور مستقیم در بازار عمومی بفروشند.

• فهرست مستقیم با افزایش سرمایه: اخیراً برخی از شرکت‌ها به فهرست مستقیم روی آورده‌اند در حالی که به طور همزمان سرمایه جمع‌آوری می‌کنند. این رویکرد ترکیبی امکان بهره‌مندی از مزایای فهرست مستقیم را فراهم می‌کند در حالی که همچنان برای شرکت سرمایه‌زایی می‌کند.

• اسپاتیفای (۲۰۱۸): اسپاتیفای یکی از اولین شرکت‌های بزرگ بود که انتخاب کرد لیست مستقیم را، به سهامداران فعلی خود این امکان را داد که سهام را به طور مستقیم به عموم بفروشند بدون اینکه سرمایه جدیدی جذب کنند. این اقدام یک پیش‌ساز برای شرکت‌های فناوری آینده شد.

• اسلک (۲۰۱۹): اسلک همچنین به انتخاب فهرست مستقیم پرداخت و روند رو به رشد میان شرکت‌های فناوری برای دور زدن IPOهای سنتی را برجسته کرد. این شرکت به سهامداران موجود خود اجازه داد تا سهام خود را به طور مستقیم در بورس اوراق بهادار نیویورک بفروشند.

• پالانتیر (2020): شرکت پالانتیر تکنولوژی‌ها یک فهرست مستقیم را برای عمومی شدن انتخاب کرد و جذابیت این روش را برای شرکت‌هایی که به دنبال حفظ کنترل بر قیمت‌گذاری سهام خود و اجتناب از هزینه‌های تحت پوشش هستند، به نمایش گذاشت.

برای اطمینان از یک لیست مستقیم موفق، شرکت‌ها باید به استراتژی‌های زیر توجه کنند:

• وضعیت مالی قوی: شرکت‌ها باید یک پایه مالی محکم داشته باشند تا سرمایه‌گذاران را جذب کرده و از یک فهرست موفق پشتیبانی کنند.

• ارتباط مؤثر: ارتباط واضح با ذینفعان، از جمله کارکنان، سرمایه‌گذاران و رسانه‌ها، می‌تواند به ایجاد اشتیاق و علاقه در مورد فهرست مستقیم کمک کند.

• آمادگی بازار: شرکت‌ها باید شرایط بازار را ارزیابی کنند تا زمان مناسب برای فهرست‌گذاری مستقیم خود را تعیین کنند و از قیمت‌گذاری بهینه و علاقه سرمایه‌گذاران اطمینان حاصل کنند.

لیست‌های مستقیم رویکردی نوآورانه برای شرکت‌هایی هستند که به دنبال عمومی شدن بدون پیچیدگی‌های سنتی یک IPO هستند. با اجازه دادن به سهامداران موجود برای فروش مستقیم سهام خود در بازار، شرکت‌ها می‌توانند کنترل بیشتری بر قیمت‌گذاری خود داشته باشند و هزینه‌های مرتبط با تضمین را کاهش دهند. با پذیرش این روش توسط شرکت‌های بیشتر، به ویژه در بخش فناوری، به نظر می‌رسد که چشم‌انداز عرضه‌های عمومی به تکامل خود ادامه خواهد داد.