کریدت توتال ریتن سوآپ راهنمای جامع

مبادلات بازده کل اعتبار (TRS) ابزارهای مالی هستند که به یک طرف اجازه می‌دهند تا بازده کل یک دارایی اعتباری را دریافت کند در حالی که نرخ بهره مشخصی را به طرف دیگر پرداخت می‌کند. این به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که به ریسک اعتباری دسترسی پیدا کنند بدون اینکه واقعاً مالک دارایی باشند. طرفی که بازده کل را دریافت می‌کند معمولاً از افزایش ارزش دارایی و هر درآمدی که تولید می‌شود، بهره‌مند می‌شود، در حالی که پرداخت‌کننده بازده کل ریسک اعتباری مرتبط با آن دارایی را بر عهده می‌گیرد.

درک اجزای یک سوآپ بازگشت کل اعتبار برای فهمیدن نحوه عملکرد آن‌ها بسیار مهم است:

• دارایی مرجع: این دارایی پایه است، معمولاً یک اوراق قرضه یا وام، که مبنای مبادله قرار دارد. عملکرد این دارایی به طور مستقیم بر جریان‌های نقدی مبادله تأثیر می‌گذارد.

• پرداخت‌های بازده کل: طرفی که بازده کل را دریافت می‌کند، پرداخت‌هایی بر اساس افزایش ارزش دارایی و هر درآمدی که تولید می‌کند، مانند بهره یا سود سهام، دریافت خواهد کرد.

• نرخ تأمین مالی: این نرخ است که توسط دریافت‌کننده بازده کل به پرداخت‌کننده بازده کل پرداخت می‌شود. این نرخ می‌تواند ثابت یا شناور باشد و برای تعیین جریان‌های نقدی خالص در مبادله ضروری است.

• رویدادهای اعتباری: اینها وقوع‌های خاصی هستند، مانند نکول یا ورشکستگی، که می‌توانند پرداخت‌ها یا تنظیمات را در توافق‌نامه سواپ فعال کنند.

انواع مختلف سوآپ‌های بازگشت کل اعتبار به نیازهای مختلف سرمایه‌گذاران پاسخ می‌دهند:

• توافقنامه بازپرداخت نام واحد: این نوع بر روی یک دارایی مرجع واحد تمرکز دارد و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که ریسک اعتباری مرتبط با یک نهاد را جدا کنند.

• شاخص TRS: این مبادلات بر اساس یک پرتفوی از دارایی‌های مرجع استوار هستند و در نتیجه، دسترسی وسیع‌تری به ریسک اعتباری در میان چندین نهاد فراهم می‌کنند.

• سبد TRS: مشابه TRS شاخص، سبد TRS شامل دارایی‌های متعدد است اما امکان سفارشی‌سازی از نظر وزن‌دهی و معیارهای انتخاب را فراهم می‌کند.

برای بهتر نشان دادن نحوه عملکرد سوآپ‌های بازگشت کل اعتبار، مثال‌های زیر را در نظر بگیرید:

• پوشش ریسک اعتباری: یک بانک یک پرتفوی از اوراق قرضه شرکتی دارد اما نگران احتمال نکول است. با ورود به یک TRS، بانک می‌تواند ریسک اعتباری را به طرف دیگری منتقل کند در حالی که هنوز از پرداخت‌های بهره بهره‌مند می‌شود.

• موقعیت‌گیری سفته‌بازانه: یک سرمایه‌گذار بر این باور است که یک شرکت خاص رتبه اعتباری خود را بهبود خواهد بخشید. آن‌ها می‌توانند وارد یک TRS شوند تا به اوراق قرضه آن شرکت بدون خرید مستقیم آن‌ها دسترسی پیدا کنند.

سرمایه‌گذاران از استراتژی‌های مختلفی هنگام استفاده از سوآپ‌های بازگشت کل اعتبار استفاده می‌کنند:

• استراتژی هجینگ: از TRS برای جبران خسارات احتمالی در یک پرتفوی اوراق قرضه در دوران رکود اقتصادی استفاده کنید و به طور مؤثر ریسک را مدیریت کنید.

• استراتژی اهرمی: سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق TRS به موقعیت‌های بزرگ‌تری نسبت به سرمایه خود دسترسی پیدا کنند و بازده‌های بالقوه را افزایش دهند.

• استراتژی آربیتراژ: بهره‌برداری از اختلاف قیمت‌ها بین بازار TRS و بازار دارایی پایه می‌تواند سودآور باشد.

کریدت توتال ریتن سوآپ‌ها ابزاری پیچیده در دنیای مالی هستند که به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند تا ریسک را مدیریت کرده و بر کیفیت اعتبار بدون مالکیت مستقیم دارایی‌های زیرین حدس بزنند. درک اجزا، انواع و استراتژی‌های آن‌ها می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا در تصمیم‌گیری‌های مالی خود آگاهانه عمل کنند.