معاملات سواپ بازده کل تسویه نقدی یک راهنمای جامع

قراردادهای مبادله بازده کل تسویه نقدی (TRS) ابزارهای مالی هستند که به یک طرف اجازه می‌دهند تا بازده کل یک دارایی، مانند سهام یا اوراق قرضه، را دریافت کند، در حالی که طرف دیگر هزینه تأمین مالی را پرداخت می‌کند. این ترتیب راهی را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند تا به یک دارایی دسترسی پیدا کنند بدون اینکه واقعاً آن را مالک شوند. بازده کل شامل هم درآمد حاصل از دارایی و هم هر گونه افزایش سرمایه است.

درک اجزای یک TRS تسویه نقدی می‌تواند به فهم چگونگی عملکرد آنها و تأثیراتشان در چشم‌انداز سرمایه‌گذاری کمک کند:

• طرف‌های درگیر: معمولاً دو طرف درگیر هستند: پرداخت‌کننده بازده کل، که دارایی را در اختیار دارد و دریافت‌کننده بازده کل، که هزینه‌های تأمین مالی را پرداخت کرده و بازده کل را دریافت می‌کند.

• دارایی مرجع: این دارایی پایه است که بازده آن در حال مبادله است. این می‌تواند شامل سهام، اوراق قرضه یا سایر ابزارهای مالی باشد.

• هزینه تأمین مالی: دریافت‌کننده کل بازده هزینه تأمین مالی را پرداخت می‌کند که معمولاً به نرخ بهره معیار به‌علاوه یک حاشیه مرتبط است.

• تسویه: در پایان قرارداد، به جای انتقال دارایی پایه، طرفین تفاوت را به صورت نقدی بر اساس عملکرد دارایی مرجع تسویه می‌کنند.

چند نوع TRS تسویه نقدی وجود دارد که به استراتژی‌های سرمایه‌گذاری مختلف پاسخ می‌دهد:

• TRS استاندارد: در این نوع، دریافت‌کننده بازده کل یک نرخ ثابت یا شناور به پرداخت‌کننده بازده کل پرداخت می‌کند.

• معامله معادل سهام: این به طور خاص برای سهام طراحی شده است و به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که بدون مالکیت مستقیم، به قیمت‌های سهام دسترسی پیدا کنند.

• اعتبار TRS: این نوع بر روی ریسک اعتبار تمرکز دارد و به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا ریسک اعتبار را بدون داشتن اوراق قرضه زیرین مبادله کنند.

چشم‌انداز سوآپ‌های بازگشت کل تسویه نقدی در حال تحول است و تحت تأثیر روندهای بازار و تغییرات نظارتی قرار دارد. در اینجا برخی از روندهای قابل توجه آورده شده است:

• استفاده افزایش یافته در میان صندوق‌های پوشش ریسک: صندوق‌های پوشش ریسک از TRS برای اهداف پوشش و سفته‌بازی استفاده می‌کنند و از انعطاف‌پذیری که این ابزارها ارائه می‌دهند، بهره‌برداری می‌کنند.

• بررسی‌های نظارتی: افزایش نظارت‌های قانونی در حال شکل‌دهی به نحوه ساختار و معامله TRS است و موجب افزایش شفافیت و شیوه‌های مدیریت ریسک می‌شود.

• ادغام فناوری: ظهور فین‌تک به تسهیل تجارت و مدیریت کارآمدتر TRS کمک می‌کند و امکان تحلیل و اجرای داده‌ها در زمان واقعی را فراهم می‌آورد.

سرمایه‌گذاران از استراتژی‌های مختلفی هنگام استفاده از TRS تسویه نقدی برای بهبود پرتفوی‌های خود استفاده می‌کنند:

• پوشش ریسک: سرمایه‌گذاران می‌توانند با استفاده از TRS برای جبران خسارات احتمالی در پرتفوی‌های خود، در برابر نوسانات بازار پوشش ریسک کنند.

• اهرم: TRS می‌تواند برای به‌دست آوردن قرارگیری اهرمی در یک دارایی استفاده شود، که به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد تا بازده (و ریسک) خود را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری قابل توجه افزایش دهند.

• فرصت‌های آربیتراژ: سرمایه‌گذاران ممکن است از اختلاف قیمت بین TRS و دارایی پایه برای کسب سود استفاده کنند.

در اینجا چند مثال عملی برای نشان دادن نحوه عملکرد TRS تسویه نقدی در سناریوهای دنیای واقعی آورده شده است:

• معرض سهام: یک سرمایه‌گذار می‌خواهد بدون خرید مستقیم سهام شرکت A به سهام آن دسترسی پیدا کند. او با یک بانک وارد یک TRS تسویه نقدی می‌شود و بازده کل سهام را دریافت می‌کند در حالی که هزینه تأمین مالی را پرداخت می‌کند.

• معامله پیش‌فرض اعتباری: یک مؤسسه مالی ممکن است از TRS تسویه نقدی برای مدیریت ریسک اعتباری مرتبط با یک اوراق قرضه شرکتی استفاده کند، که به آنها اجازه می‌دهد بدون انتقال خود اوراق قرضه، در برابر پیش‌فرض محافظت کنند.

قراردادهای سواپ بازده کل تسویه نقدی ابزارهای مالی قدرتمندی هستند که انعطاف‌پذیری و مدیریت ریسک را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند. با ادامه تحول در چشم‌انداز مالی، درک اجزا، انواع و استراتژی‌های مرتبط با TRS می‌تواند به سرمایه‌گذاران کمک کند تا تصمیمات آگاهانه‌ای اتخاذ کنند. با افزایش محبوبیت آن‌ها، به‌روز ماندن در مورد روندها و مقررات مربوط به TRS برای هر کسی که به دنبال بهبود استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود است، ضروری است.