طرح‌های موجودی نقدی رویکرد ترکیبی برای پس‌انداز بازنشستگی

طرح موجودی نقدی نوعی طرح بازنشستگی با حمایت کارفرما است که عناصری از طرح‌های مزایای تعریف شده و طرح‌های مشارکت تعریف‌شده را ترکیب می‌کند. برخلاف طرح‌های مزایای تعریف‌شده سنتی، که در آن مزایای بازنشستگی با فرمولی بر اساس حقوق و سال‌های خدمت تعیین می‌شود، طرح‌های موجودی نقدی، مزایا را برحسب مانده حساب‌های فردی تعریف می‌کنند. هر کارمند دارای یک حساب فرضی است که سالانه بر اساس نرخ بهره مشخص شده و سهم تعیین شده توسط کارفرما رشد می کند.

• حسابهای فرضی: در طرح موجودی نقدی، هر یک از کارکنان دارای یک حساب فرضی هستند که با کمکهای کارفرما و بهره به حساب می آید. کارمندان می توانند شاهد رشد موجودی خود در طول زمان باشند و باعث می شود که بیشتر شبیه یک حساب پس انداز باشد تا یک مستمری سنتی.

• نرخ های اعتبار بهره : این طرح مشخص می کند که هر سال چقدر سود به حساب واریز می شود. این می تواند یک نرخ ثابت یا مرتبط با یک شاخص خارجی باشد.

• توزیع مزایا: پس از بازنشستگی یا خاتمه کار، کارکنان می توانند مزایای خود را به صورت یکجا یا به صورت مستمری دریافت کنند و در نحوه دسترسی به پس اندازهای بازنشستگی خود انعطاف پذیری ایجاد کنند.

محبوبیت طرح‌های موجودی نقدی در سال‌های اخیر، به ویژه در میان مشاغل کوچک تا متوسط افزایش یافته است. این روند را می توان به عوامل متعددی نسبت داد:

• ساختار ترکیبی: کارفرمایان از ساختار ترکیبی قدردانی می کنند که قابلیت پیش بینی یک طرح با مزایای تعریف شده را با شفافیت طرح مشارکت تعریف شده ترکیب می کند.

• مزایای مالیاتی: طرح‌های موجودی نقدی محدودیت‌های مشارکت بالاتری را در مقایسه با طرح‌های سنتی 401(k) مجاز می‌سازد، و آنها را به گزینه‌ای جذاب برای مشاغلی تبدیل می‌کند که به دنبال به حداکثر رساندن پس‌اندازهای معوق مالیاتی هستند.

• جذب استعداد: ارائه طرح موجودی نقدی می تواند به کسب و کارها با ارائه مزایای بازنشستگی قوی که با انتظارات کارکنان همسو است، به جذب و حفظ استعدادها کمک کند.

• طرح تراز نقدی سنتی: این رایج ترین نوع است که در آن کارفرمایان بر اساس فرمول از پیش تعیین شده سهم سالانه را به حساب های کارمند می پردازند.

• طرح موجودی نقدی قابل حمل: این نوع به کارکنان اجازه می دهد در صورت تغییر شغل، مزایای خود را با خود ببرند و جذابیت طرح را برای نیروی کار سیار افزایش می دهد.

به عنوان مثال، یک شرکت فناوری کوچک را در نظر بگیرید که یک طرح تعادل نقدی را اجرا می کند. شرکت ممکن است تصمیم بگیرد که درصدی از حقوق هر یک از کارکنان را با نرخ سود تضمینی 4 درصد به حساب های فرضی خود اختصاص دهد. این بدان معناست که کارمندی که 100000 دلار درآمد دارد، علاوه بر سهم کارفرما، سالانه 4000 دلار افزایش می یابد.

• ادغام با طرح‌های 401(k): بسیاری از شرکت‌ها هم طرح‌های موجودی نقدی و هم طرح‌های 401 (k) را انتخاب می‌کنند که به کارمندان اجازه می‌دهد از هر دو نوع وسایل پس‌انداز بازنشستگی بهره‌مند شوند.

• استراتژی های سرمایه گذاری و سرمایه گذاری : کارفرمایان باید به دقت برنامه ریزی کنند که چگونه این برنامه ها را تامین کنند و اغلب بر استراتژی های سرمایه گذاری محافظه کارانه تکیه می کنند تا اطمینان حاصل کنند که می توانند به تعهدات آینده خود عمل کنند.

در نتیجه، طرح‌های موجودی نقدی یک گزینه پس‌انداز بازنشستگی منحصربه‌فرد است که ترکیبی از مزایا را از هر دو طرح سود تعریف‌شده و مشارکت تعریف‌شده ارائه می‌دهد. با محبوبیت روزافزون آنها، به ویژه در میان مشاغل کوچک، آنها راه حلی جذاب برای کارفرمایان ارائه می دهند که به دنبال افزایش بسته مزایای کارکنان خود هستند و در عین حال مزایای مالیاتی را نیز به حداکثر می رساند. درک مولفه ها، روندها و استراتژی های مرتبط با برنامه های موجودی نقدی می تواند به شما کمک کند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد برنامه ریزی بازنشستگی بگیرید، چه کارفرما یا کارمند باشید.