کتاب نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام توضیح داده شده است

نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام یک معیار مالی است که اهرم مالی یک شرکت را با مقایسه کل بدهی‌های آن با حقوق صاحبان سهامش ارزیابی می‌کند. این نسبت بینشی درباره اینکه چه مقدار از تأمین مالی شرکت از بدهی در مقابل حقوق صاحبان سهام تأمین می‌شود، ارائه می‌دهد. درک این نسبت برای سرمایه‌گذاران، طلبکاران و مدیریت بسیار مهم است زیرا سطح ریسک مرتبط با ساختار سرمایه شرکت را منعکس می‌کند.

برای محاسبه نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کتاب، شما باید اجزای اساسی آن را درک کنید:

• کل بدهی‌ها: این شامل تمام بدهی‌ها و تعهدات یک شرکت است، مانند وام‌ها، اوراق قرضه و هر تعهد مالی دیگری.

• حقوق صاحبان سهام: این نمایانگر دارایی‌های خالص متعلق به صاحبان سهام است که به عنوان مجموع دارایی‌ها منهای مجموع بدهی‌ها محاسبه می‌شود. این شامل سهام عادی، سهام ممتاز، سود انباشته و سرمایه اضافی پرداخت شده است.

فرمول نسبت به صورت زیر است:

هنگام تحلیل نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کتاب، ضروری است که انواع مختلف بدهی که می‌تواند بر این معیار تأثیر بگذارد را شناسایی کنیم:

• بدهی کوتاه‌مدت: تعهداتی که در مدت یک سال سررسید می‌شوند، مانند حساب‌های پرداختنی و وام‌های کوتاه‌مدت.

• بدهی بلندمدت: وام‌ها و تعهدات مالی که بیش از یک سال ادامه دارند، از جمله اوراق قرضه و وام‌های مسکن.

روندهای اخیر در نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کتاب، تغییرات در استراتژی‌های تأمین مالی شرکتی را منعکس می‌کند:

• افزایش اهرم: بسیاری از شرکت‌ها به دنبال اهرم بالاتر برای تأمین مالی رشد هستند، به‌ویژه در محیط‌های با نرخ بهره پایین.

• تمرکز بر تأمین مالی از طریق سهام: برعکس، برخی از شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای به تأمین مالی از طریق سهام روی می‌آورند، به ویژه در بازارهای ناپایدار، تا ریسک‌های مرتبط با بدهی را به حداقل برسانند.

• ملاحظات پایداری: شرکت‌ها همچنین به پایداری سطوح بدهی خود توجه می‌کنند و ساختار سرمایه خود را با معیارهای زیست‌محیطی، اجتماعی و حکمرانی (ESG) هماهنگ می‌سازند.

مدیریت نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام به طور مؤثر می‌تواند سلامت مالی یک شرکت را بهبود بخشد. در اینجا چند استراتژی وجود دارد:

• کاهش بدهی: شرکت‌ها می‌توانند بر پرداخت بدهی‌های موجود تمرکز کنند تا نسبت خود را بهبود بخشند. این ممکن است شامل refinancing بدهی‌های با بهره بالا یا استفاده از جریان‌های نقدی اضافی برای پرداخت‌ها باشد.

• تأمین مالی از طریق سهام: انتشار سهام جدید می‌تواند حقوق صاحبان سهام را افزایش دهد و در نتیجه نسبت را بهبود بخشد. این کار ممکن است از طریق عرضه‌های عمومی یا عرضه‌های خصوصی انجام شود.

• سود انباشته: شرکت‌ها می‌توانند سودها را به جای توزیع به عنوان سود سهام، دوباره در کسب‌وکار سرمایه‌گذاری کنند که این امر باعث افزایش سود انباشته و سرمایه می‌شود.

برای نشان دادن نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کتاب، مثال فرضی زیر را در نظر بگیرید:

• شرکت A دارای کل بدهی‌ها به مبلغ ۵۰۰,۰۰۰ دلار و حقوق صاحبان سهام به مبلغ ۲۵۰,۰۰۰ دلار است.

در این مورد، شرکت A نسبت ۲.۰ دارد که نشان می‌دهد بدهی آن دو برابر سرمایه است.

• شرکت B دارای مجموع بدهی‌ها به مبلغ ۳۰۰,۰۰۰ دلار و حقوق صاحبان سهام به مبلغ ۶۰۰,۰۰۰ دلار است.

شرکت B، با نسبت 0.5، رویکردی محافظه‌کارانه‌تر در استفاده از بدهی را نشان می‌دهد.

نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام کتاب، یک شاخص حیاتی از ساختار مالی یک شرکت است. با درک اجزا، روندها و استراتژی‌های مدیریت مؤثر آن، ذینفعان می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد سرمایه‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی مالی اتخاذ کنند. یک رویکرد متعادل در استفاده از بدهی و حقوق صاحبان سهام می‌تواند پتانسیل رشد یک شرکت را افزایش دهد در حالی که ریسک‌های مالی را کاهش می‌دهد.