قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA) راهنمای جامع

قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA)، که اغلب به عنوان “اوباماکر” شناخته می‌شود، یک قانون جامع اصلاحات بهداشتی است که در مارس ۲۰۱۰ به تصویب رسید. هدف اصلی آن افزایش کیفیت و مقرون به صرفه بودن بیمه سلامت، کاهش نرخ افراد بدون بیمه و کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی است. ACA چشم‌انداز مراقبت‌های بهداشتی در ایالات متحده را با اجرای مجموعه‌ای از مقررات که به بهبود دسترسی به خدمات و ترویج خدمات بهداشتی پیشگیرانه کمک می‌کند، متحول کرده است.

• بازارهای بیمه سلامت: قانون مراقبت مقرون به صرفه (ACA) تبادل‌های بیمه سلامت مبتنی بر ایالت و فدرال را تأسیس کرد، جایی که افراد و خانواده‌ها می‌توانند طرح‌های بیمه سلامت را مقایسه و خریداری کنند. این بازارها یک پلتفرم برای مصرف‌کنندگان فراهم می‌کنند تا پوشش‌هایی را پیدا کنند که با نیازها و بودجه آن‌ها مطابقت دارد.

• گسترش مدیکید: این قانون به ایالت‌ها اجازه داد تا واجدین شرایط مدیکید را برای پوشش بیشتر افراد و خانواده‌های کم‌درآمد گسترش دهند. این گسترش به‌طور قابل‌توجهی تعداد افراد بدون بیمه را در ایالت‌هایی که تصمیم به شرکت گرفتند کاهش داده است.

• وظیفه فردی: در ابتدا، ACA از اکثر آمریکایی‌ها خواسته بود که بیمه سلامت داشته باشند یا جریمه‌ای پرداخت کنند. اگرچه جریمه از سال ۲۰۱۹ به ۰ دلار کاهش یافت، این وظیفه بسیاری را به جستجوی پوشش بیمه‌ای ترغیب کرد.

• وظیفه کارفرما: قانون ACA از کارفرمایان بزرگ می‌خواهد که به کارمندان تمام‌وقت خود بیمه سلامت ارائه دهند یا با جریمه‌هایی مواجه شوند. این بند به منظور اطمینان از دسترسی کارمندان به گزینه‌های بهداشتی مقرون به صرفه طراحی شده است.

• خدمات پیشگیرانه: ACA الزامات می‌کند که برخی خدمات پیشگیرانه، مانند واکسیناسیون و غربالگری، بدون هزینه مشترک ارائه شوند. این امر افراد را تشویق می‌کند تا به دنبال مراقبت‌های پیشگیرانه باشند و در نهایت نتایج بهداشتی عمومی را بهبود می‌بخشد.

• پوشش برای شرایط پیشین: یکی از مهم‌ترین تغییراتی که توسط ACA به وجود آمده، ممنوعیت رد پوشش بر اساس شرایط پیشین است. این بدان معناست که افراد نمی‌توانند به دلیل تاریخچه پزشکی خود از دریافت بیمه محروم شوند.

• گسترش تله‌سلامت: پاندمی COVID-19 پذیرش خدمات تله‌سلامت را تسریع کرد، که به یک جزء حیاتی از ارائه خدمات بهداشتی تبدیل شده است. ACA از این روند با ترویج گزینه‌های مراقبت مجازی حمایت می‌کند و دسترسی به خدمات بهداشتی را آسان‌تر می‌سازد.

• مراقبت مبتنی بر ارزش: ACA به تغییر از مدل‌های پرداخت بر اساس خدمات به مراقبت مبتنی بر ارزش تشویق می‌کند، که بر نتایج بیماران به جای تعداد خدمات ارائه شده تمرکز دارد. این رویکرد هدفش بهبود کیفیت مراقبت در حالی که هزینه‌ها را کنترل می‌کند، است.

• برابری سلامت روان: ACA بر اهمیت خدمات سلامت روان تأکید می‌کند و الزامی می‌سازد که طرح‌های بیمه خدمات سلامت روان و اختلالات مصرف مواد را به‌طور برابر با خدمات سلامت جسمی پوشش دهند.

• افزایش نرخ پوشش: از زمان اجرای ACA، میلیون‌ها آمریکایی بیمه سلامت دریافت کرده‌اند که به طور قابل توجهی نرخ افراد بدون بیمه در سراسر کشور را کاهش داده است.

• حق بیمه بیمه سلامت: این قانون منجر به نوسانات در حق بیمه بیمه سلامت شده است، به طوری که در برخی سال‌ها به دلیل عوامل مختلف بازار افزایش‌هایی مشاهده شده و در سال‌های دیگر با رشد رقابت در بازارها، ثباتی را شاهد بوده‌ایم.

• یارانه‌ها: ACA یارانه‌هایی را برای کمک به افراد و خانواده‌های کم‌درآمد برای تأمین بیمه سلامت ارائه می‌دهد. این یارانه‌ها جزء کلیدی این قانون هستند و دسترسی به پوشش بیمه را آسان‌تر می‌کنند.

• راهنماها: ACA برنامه راهنما را تأسیس کرد که به افرادی که به دنبال ثبت‌نام در طرح‌های بیمه سلامت هستند، کمک می‌کند. راهنماها به مصرف‌کنندگان کمک می‌کنند تا گزینه‌های خود را درک کنند و در فرآیند درخواست کمک کنند.

قانون مراقبت مقرون به صرفه نمایانگر یک تغییر قابل توجه در سیستم بهداشت و درمان ایالات متحده است که هدف آن ارائه مراقبت‌های قابل دسترسی، مقرون به صرفه و با کیفیت به تمام آمریکایی‌ها می‌باشد. با ادامه ظهور روندها و استراتژی‌های جدید، انتظار می‌رود که ACA نیز تکامل یابد و به چالش‌های مداوم در چشم‌انداز بهداشت و درمان پاسخ دهد. آگاه بودن از این تغییرات برای افراد و خانواده‌ها در حین انتخاب گزینه‌های بیمه سلامتشان بسیار حیاتی است.